Παγκόσμιο πρωτάθλημα σνούκερ
Εναρκτήρια σεζόν | 1927 |
---|---|
Χώρα | Αγγλία |
Τόπος διεξαγωγής | Θέατρο Κρούσιμπλ, Σέφιλντ |
Τελευταίος κάτοχος | Κάιρεν Ουίλσον (1ος τίτλος) |
Περισ. κατακτήσεις | Όλων των εποχών: Τζο Ντέιβις (15 τίτλοι) Σύγχρονη Εποχή (1969-): Στίβεν Χέντρι Ρόνι Ο'Σάλιβαν (7 τίτλοι) |
Τηλεοπτική κάλυψη | BBC Eurosport |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σνούκερ αποτελεί την ετήσια διοργάνωση για το σνούκερ. Για πρώτη φορά διεξήχθη το έτος 1927, με νικητή τον Τζο Ντέιβις ο οποίος κέρδισε τον Τομ Ντένις με 20-11. Από το 1977, διεξάγεται στο Crucible Theatre του Σέφιλντ. Ο νεότερος σε ηλικία παγκόσμιος πρωταθλητής είναι ο Στίβεν Χέντρι όταν στις 29 Απριλίου 1990 σε ηλικία 21 ετών και 106 ημερών κατέκτησε το πρώτο από τα επτά πρωταθλήματα του. Πολυνίκες είναι οι Στίβεν Χέντρι και Ρόνι Ο' Σάλιβαν με 7 κατακτήσεις στην σύγχρονη εποχή του αθλήματος ενώ συμπεριλαμβανομένης και της πρότερης περιόδου του αθλήματος, ο Τζο Ντείβις μετρά τις περισσότερες κατακτήσεις με 15.
Ιστορία των τελικών από το 2000 και μετά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον πρώτο τελικό της νέας χιλιετίας, δύο Ουαλοί αναμετρήθηκαν στον τελικό. Ο Μάρκ Ουίλιαμς θα κερδίσει τον τίτλο απέναντι στον Μάθιου Στίβενς (18-16).
Στον τελικό του 2001 αναμετρήθηκαν δύο από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία με τους Τζον Χίγκινς και Ρόνι Ο' Σάλιβαν να διεκδικούν το τρόπαιο. Ο Χίγκινς αν και 7-14 πίσω, έφτασε στο 11-14, όμως λύγισε 14-18.
Το 2002 ήταν η τελευταία εμφάνιση σε τελικό του πολυνίκη στην σύγχρονη ιστορία του τουρνουά Στίβεν Χέντρυ. Ο Πίτερ Έμπντον κατέκτησε το τελευταίο φρέιμ και τον τίτλο, παίρνοντας ρεβάνς για την ήττα του το 1996.
Ο Ουαλός Μάρκ Ουίλιαμς έκαμψε στον τελικό την αντίσταση του Ιρλανδού Κεν Ντόχερτυ με 18-16. Ο Ουίλιαμς ήταν 10-2 μπροστά αλλά ο Ιρλανδός ισοφάρισε σε 11-11. Μαζί έφτασαν στο 16-16 αλλά ο Ουαλός πήρε τα δύο επόμενα φρέιμ.
Τον δεύτερο τίτλο κατέκτησε το 2004 ο Ρόνι Ο' Σάλιβαν επικρατώντας του Γκρέιμ Ντότ με 18-8. Στον ημιτελικό ο Ο' Σάλιβαν σύντριψε με 17-4 τον επτά φορές πρωταθλητή και θρύλο Στίβεν Χέντρυ.
Το 2005, σε ηλικία 22 ετών και 265 ημερών ο Σον Μέρφι θα επικρατήσει του Ουαλού Μάθιου Στίβενς με 18-16. Ο Μέρφι είναι ο δεύτερος νεότερος πρωταθλητής στην ιστορία. Ο Μέρφι δεν θα καταφέρει να κερδίσει έναν δεύτερο τίτλο αφού γνώρισε την ήττα στους τρεις επόμενους τελικούς που θα εμφανιστεί (2009, 2015, 2021)
Το 2006, ο Σκοτσέζος Γκρέιμ Ντότ επικράτησε του Πίτερ Έμπντον με 18-14 για να κατακτήσει τον μοναδικό έως τώρα τίτλο του.
Το 2007, ο Τζον Χίγκινς επικράτησε του Μάρκ Σέλμπι με 18-13, κερδίζοντας τον δεύτερο τίτλο στην καριέρα του.
Πρωταθλητής για το 2008 αναδείχθηκε ο Ρόνι Ο' Σάλιβαν για τρίτη φορά νικώντας τον Άλι Κάρτερ 18-8. Στον ημιτελικό ο Ο' Σάλιβαν θα κυριαρχήσει απέναντι στον Στίβεν Χέντρυ νικώντας με 17-6. Αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση του Χέντρυ σε ημιτελικό.
Στην διοργάνωση του 2009, η οποία διεξήχθη από τις 18 Απριλίου ως τις 4 Μαΐου[1] , τον τίτλο κατέκτησε ο Σκοτσέζος Τζον Χίγκινς, με νίκη στον τελικό επί του Σον Μέρφι με 18-9. Ήταν η πρώτη φορά που η διοργάνωση χρηματοδοτήθηκε από την εταιρεία Betfred.com.[2]
Την επόμενη χρονιά, στη διοργάνωση του 2010 (17 Απριλίου ως 3 Μαΐου) κέρδισε τον τίτλο για πρώτη φορά από το 1952 ένας Αυστραλός. Ειδικότερα, στον τελικό ο Νιλ Ρόμπερτσον κέρδισε τον Γκρέιμ Ντοτ από την Σκωτία με 18-15.[3]
Για τέταρτη φορά πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Τζον Χίγκινς επικρατώντας του Τζαντ Τραμπ με 18-15. Ο Τραμπ εντυπωσίασε με την πορεία του στο τουρνουά. Στον πρώτο γύρο απέκλεισε τον κάτοχο Νιλ Ρόμπερτσον ενώ θα πάρει ρεβάνς από τον Χίγκινς εννέα χρόνια αργότερα με μια επιβλητική εμφάνιση.
Τις σεζόν 2012 και 2013 ο Ρόνι Ο' Σάλιβαν πέτυχε συνεχόμενες κατακτήσεις κάτι που είχε να συμβεί από τον πολυνίκη Στίβεν Χέντρι όταν και είχε κερδίσει πέντε τίτλους στη σειρά (1992-1995). Το 2012 επικράτησε του Άλι Κάρτερ (σε επανάληψη του μεταξύ τους τελικό το 2008) με 18-11 ενώ το 2013 του Μπάρι Χόκινς με 18-12.
Στο πρωτάθλημα του 2014 ο Ο΄ Σάλιβαν έχασε την ευκαιρία να κατακτήσει το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα αν και στον τελικό ήταν 10-5 μπροστά, απώλεσε τον τίτλο (14-18) κόντρα στον Μάρκ Σέλμπι που κατέκτησε τον πρώτο από τους έως τώρα τέσσερις τίτλους του.
Το 2015, ο Στιούαρτ Μπίνγκχαμ κέρδισε στην παρθενική του εμφάνιση σε τελικό τον Σον Μέρφι (18-15).
Κάτοχος του παγκόσμιου τίτλου τo 2016 έγινε ο Μαρκ Σέλμπι που κέρδισε τον Κινέζο Ντινγκ Τζουνχούι (18-14) στον τελικό του Σέφιλντ, στις 2 Μαΐου 2016.[4] Να σημειωθεί ότι αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση Κινέζου παίκτη στον τελικό.
Το 2017, ο Σέλμπι θα υπερασπιστεί μέχρι τέλους τον τίτλο του πρωταθλητή αφού στον τελικό θα κάμψει την αντίσταση του Σκοτσέζου Τζον Χίγκινς με 18-15.
Το 2018, ο Ουαλός Μάρκ Ουίλιαμς θα κερδίσει τον τρίτο τίτλο του δεκαπέντε χρόνια μετά την τελευταία κατάκτηση του νικώντας τον Τζον Χίγκινς με 18-16. Ο Ουίλιαμς ήταν 14-7 και 15-10 μπροστά αλλά ο Σκοτσέζος με ξέσπασμα κατάφερε να ισοφαρίσει σε 15-15 χωρίς όμως να μπορεί να ολοκληρώσει την ανατροπή.
Το 2019, σε επανάληψη του τελικού του 2011, ο Τζαντ Τραμπ πήρε “εκδίκηση” νικώντας τον Τζον Χίγκινς με 18-9. Στον αγώνα έγιναν 11 century break, αριθμό ρεκόρ στην ιστορία των τελικών. Αυτός ήταν ο τρίτος σερί χαμένος τελικός του Χίγκινς.
Η διοργάνωση του 2020 είχε αρχικά προγραμματιστεί να διεξαχθεί από τον Απρίλιο ως τον Μάιο, όμως αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 και τελικά οι αγώνες διεξήχθησαν από τις 31 Ιουλίου ως τις 16 Αυγούστου 2020. Ο Ρόνι Ο'Σάλιβαν πραγματοποίησε την 28η εμφάνισή του στο πρωτάθλημα, κάτι που αποτελεί ρεκόρ. Στον τελικό επικράτησε εύκολα του Κάιρεν Ουίλσον με 18-8.[5]
Στη διοργάνωση του 2021, τον τίτλο κατέκτησε ο Μαρκ Σέλμπι για 4η φορά στην ιστορία του επικρατώντας του Σον Μέρφι με 18-15.
Στη διοργάνωση του 2022, τον τίτλο κατέκτησε ο Ρόνι Ο'Σάλιβαν για 7η φορά ισοφαρίζοντας το ρεκόρ κατακτήσεων στην σύγχρονη εποχή του αθλήματος επικρατώντας του Τζαντ Τραμπ με 18-13. Πλέον Ο'Σάλιβαν και Στίβεν Χέντρι μοιράζονται το ρεκόρ με 7 κατακτήσεις
Πίνακας πρωταθλητών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα | Τίτλοι | Χρονιές |
---|---|---|
Τζό Ντέιβις | 15 | 1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1946 |
Φρέντ Ντέιβις | 8 | 1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956 |
Τζόν Πούλμαν | 8 | 1957, 1964 (x2), 1965 (x3), 1966, 1968 |
Στίβεν Χέντρι | 7 | 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1999 |
Ρόνι Ο' Σάλιβαν | 7 | 2001, 2004, 2008, 2012, 2013, 2020, 2022 |
Στίβ Ντέιβις | 6 | 1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989 |
Ρέι Ρίρντον | 6 | 1970, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978 |
Τζον Χίγκινς | 4 | 1998, 2007, 2009, 2011 |
Μάρκ Σέλμπυ | 4 | 2014, 2016, 2017, 2021 |
Μάρκ Ουίλιαμς | 3 | 2000, 2003, 2018 |
Τζον Σπένσερ | 3 | 1969, 1971, 1977 |
Ουόλτερ Ντόναλντσον | 2 | 1947, 1950 |
Άλεξ Χίγκινς | 2 | 1972, 1982 |
Κλίφ Θόρνμπερν | 1 | 1980 |
Πίτερ Έμπντον | 1 | 2002 |
Σον Μέρφι | 1 | 2005 |
Κεν Ντόχερτι | 1 | 1997 |
Γκρέιμ Ντοτ | 1 | 2006 |
Ντένις Τέιλορ | 1 | 1985 |
Τζάντ Τράμπ | 1 | 2019 |
Τέρι Γκρίφιθς | 1 | 1979 |
Τζον Πάροτ | 1 | 1991 |
Τζο Τζόνσον | 1 | 1986 |
Νιλ Ρόμπερτσον | 1 | 2010 |
Στιούαρτ Μπίνγχαμ | 1 | 2015 |
Στην σύγχρονη εποχή (1969-)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα | Τίτλοι | Χρονιές |
---|---|---|
Στίβεν Χέντρι | 7 | 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1999 |
Ρόνι Ο' Σάλιβαν | 7 | 2001, 2004, 2008, 2012, 2013, 2020, 2022 |
Ρέι Ρίρντον | 6 | 1970, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978 |
Στίβ Ντέιβις | 6 | 1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989 |
Τζον Χίγκινς | 4 | 1998, 2007, 2009, 2011 |
Μάρκ Σέλμπυ | 4 | 2014, 2016, 2017, 2021 |
Μάρκ Ουίλιαμς | 3 | 2000, 2003, 2018 |
Τζον Σπένσερ | 3 | 1969, 1971, 1977 |
Άλεξ Χίγκινς | 2 | 1972, 1982 |
Τέρι Γκρίφιθς | 1 | 1979 |
Κλίφ Θόρνμπερν | 1 | 1980 |
Ντένις Τέιλορ | 1 | 1985 |
Τζο Τζόνσον | 1 | 1986 |
Τζον Πάροτ | 1 | 1991 |
Κεν Ντόχερτι | 1 | 1997 |
Πίτερ Έμπντον | 1 | 2002 |
Σον Μέρφι | 1 | 2005 |
Γκρέιμ Ντοτ | 1 | 2006 |
Νιλ Ρόμπερτσον | 1 | 2010 |
Στιούαρτ Μπίνγχαμ | 1 | 2015 |
Τζάντ Τράμπ | 1 | 2019 |
Νικητές ανά χρονιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Νικητής | Ηττημένος | Αποτέλεσμα τελικού | Περίοδος |
---|---|---|---|---|
1927 | Τζο Ντέιβις | Τομ Ντένις | 20–11 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1928 | Τζο Ντέιβις | Φρεντ Λόρενς | 16–13 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1929 | Τζο Ντέιβις | Τομ Ντένις | 19–14 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1930 | Τζο Ντέιβις | Τομ Ντένις | 25–12 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1931 | Τζο Ντέιβις | Τομ Ντένις | 25–21 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1932 | Τζο Ντέιβις | Κλαρκ Μακ Κόνασι | 30–19 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1933 | Τζο Ντέιβις | Ουίλι Σμιθ | 25–18 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1934 | Τζο Ντέιβις | Τομ Νιούμαν | 25–23 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1935 | Τζο Ντέιβις | Ουίλι Σμιθ | 25–20 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1936 | Τζο Ντέιβις | Χόρας Λίντρουμ | 34–27 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1937 | Τζο Ντέιβις | Χόρας Λίντρουμ | 32–29 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1938 | Τζο Ντέιβις | Σίντνεϊ Σμιθ | 37–24 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1939 | Τζο Ντέιβις | Σίντνεϊ Σμιθ | 43–30 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1940 | Τζο Ντέιβις | Φρεντ Ντέιβις | 37–36 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1941–1945 Δε διεξήχθησαν πρωταθλήματα | ||||
1946 | Τζο Ντέιβις | Χόρας Λίντρουμ | 78–67 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1947 | Ουόλτερ Ντόναλντσον | Φρεντ Ντέιβις | 82–63 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1948 | Φρεντ Ντέιβις | Ουόλτερ Ντόναλντσον | 84–61 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1949 | Φρεντ Ντέιβις | Ουόλτερ Ντόναλντσον | 80–65 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1950 | Ουόλτερ Ντόναλντσον | Φρεντ Ντέιβις | 51–46 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1951 | Φρεντ Ντέιβις | Ουόλτερ Ντόναλντσον | 58–39 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1952 | Χόρας Λίντρουμ | Κλαρκ Μακ Κόνασι | 94–49 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
Αγώνες μπαράζ | ||||
1964 | Τζον Πούλμαν | Φρεντ Ντέιβις | 19–16 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1964 | Τζον Πούλμαν | Ρεξ Ουίλιαμς | 40–33 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1965 | Τζον Πούλμαν | Φρεντ Ντέιβις | 37–36 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1965 | Τζον Πούλμαν | Ρεξ Ουίλιαμς | 25–22 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1965 | Τζον Πούλμαν | Φρεντ φαν Ρένσμπουργκ | 39–12 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1966 | Τζον Πούλμαν | Φρεντ Ντέιβις | 5–2 (νίκες) | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1968 | Τζον Πούλμαν | Έντι Τσάρλτον | 39–34 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
Τουρνουά νοκάουτ | ||||
1969 | Τζον Σπένσερ | Γκάρι Όουεν | 37–24 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1970 | Ρέι Ρέρντον | Τζον Πούλμαν | 37–33 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1971 | Τζον Σπένσερ | Γουόρεν Σίμσον | 37–29 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1972 | Άλεξ Χίγκινς | Τζον Σπένσερ | 37–32 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1973 | Ρέι Ρέρντον | Έντι Τσάρλτον | 38–32 | Δεν υπάρχουν στοιχεία |
1974 | Ρέι Ρέρντον | Γκράχαμ Μάιλς | 22–12 | 1973/74 |
1975 | Ρέι Ρέρντον | Έντι Τσάρλτον | 31–30 | 1974/75 |
1976 | Ρέι Ρέρντον | Άλεξ Χίγκινς | 27–16 | 1975/76 |
Θέατρο Κρούσιμπλ, Σέφιλντ | ||||
1977 | Τζον Σπένσερ | Κλιφ Θόρμπερν | 25–21 | 1976/77 |
1978 | Ρέι Ρέρντον | Πέρι Μανς | 25–18 | 1977/78 |
1979 | Τέρι Γκρίφιθς | Ντένις Τέιλορ | 24–16 | 1978/79 |
1980 | Κλιφ Θόρμπερν | Άλεξ Χίγκινς | 18–16 | 1979/80 |
1981 | Στιβ Ντέιβις | Ντάουγκ Μαουντζόι | 18–12 | 1980/81 |
1982 | Άλεξ Χίγκινς | Ρέι Ρέρντον | 18–15 | 1981/82 |
1983 | Στιβ Ντέιβις | Κλιφ Θόρμπερν | 18–6 | 1982/83 |
1984 | Στιβ Ντέιβις | Τζίμι Γουάιτ | 18–16 | 1983/84 |
1985 | Ντένις Τέιλορ | Στιβ Ντέιβις | 18–17 | 1984/85 |
1986 | Τζο Τζόνσον | Στιβ Ντέιβις | 18–12 | 1985/86 |
1987 | Στιβ Ντέιβις | Τζο Τζόνσον | 18–14 | 1986/87 |
1988 | Στιβ Ντέιβις | Τέρι Γκρίφιθς | 18–11 | 1987/88 |
1989 | Στιβ Ντέιβις | Τζον Πάροτ | 18–3 | 1988/89 |
1990 | Στίβεν Χέντρι | Τζίμι Ουάιτ | 18–12 | 1989/90 |
1991 | Τζον Πάροτ | Τζίμι Ουάιτ | 18–11 | 1990/91 |
1992 | Στίβεν Χέντρι | Τζίμι Ουάιτ | 18–14 | 1991/92 |
1993 | Στίβεν Χέντρι | Τζίμι Ουάιτ | 18–5 | 1992/93 |
1994 | Στίβεν Χέντρι | Τζίμι Ουάιτ | 18–17 | 1993/94 |
1995 | Στίβεν Χέντρι | Νάιτζελ Μποντ | 18–9 | 1994/95 |
1996 | Στίβεν Χέντρι | Πίτερ Έμπντον | 18–12 | 1995/96 |
1997 | Κεν Ντόερτι | Στίβεν Χέντρι | 18–12 | 1996/97 |
1998 | Τζον Χίγκινς | Κεν Ντόερτι | 18–12 | 1997/98 |
1999 | Στίβεν Χέντρι | Μαρκ Ουίλιαμς | 18–11 | 1998/99 |
2000 | Μαρκ Ουίλιαμς | Μάθιου Στίβενς | 18–16 | 1999/00 |
2001 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Τζον Χίγκινς | 18–14 | 2000/01 |
2002 | Πίτερ Έμπντον | Στίβεν Χέντρι | 18–17 | 2001/02 |
2003 | Μαρκ Ουίλιαμς | Κεν Ντόερτι | 18–16 | 2002/03 |
2004 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Γκρέιμ Ντοτ | 18–8 | 2003/04 |
2005 | Σον Μέρφι | Μάθιου Στίβενς | 18–16 | 2004/05 |
2006 | Γκρέιμ Ντοτ | Πίτερ Έμπντον | 18–14 | 2005/06 |
2007 | Τζον Χίγκινς | Μάρκ Σέλμπι | 18–13 | 2006/07 |
2008 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Άλιστερ Κάρτερ | 18–8 | 2007/08 |
2009 | Τζον Χίγκινς | Σον Μέρφι | 18–9 | 2008/09 |
2010 | Νιλ Ρόμπερτσον | Γκρέιμ Ντοτ | 18–13 | 2009/10 |
2011 | Τζον Χίγκινς | Τζαντ Τραμπ | 18–15 | 2010/11 |
2012 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Άλιστερ Κάρτερ | 18–11 | 2011/12 |
2013 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Μπάρι Χόκινς | 18–11 | 2012/13 |
2014 | Μάρκ Σέλμπι | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | 18–14 | 2013/14 |
2015 | Στούαρτ Μπίνγκαμ | Σον Μέρφι | 18-15 | 2014/15 |
2016 | Μάρκ Σέλμπι | Ντιν Τζουνχούι | 18–14 | 2015/16 |
2017 | Μάρκ Σέλμπι | Τζον Χίγκινς | 18–15 | 2016/17 |
2018 | Μαρκ Ουίλιαμς | Τζον Χίγκινς | 18–16 | 2017/18 |
2019 | Τζαντ Τραμπ | Τζον Χίγκινς | 18–9 | 2018/19 |
2020 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Κάιρεν Ουίλσον | 18–8 | 2019/20 |
2021 | Μάρκ Σέλμπι | Σον Μέρφι | 18–15 | 2020/21 |
2022 | Ρόνι Ο' Σάλιβαν | Τζαντ Τραμπ | 18–13 | 2021/22 |
Χρηματικό έπαθλο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύγχρονη εποχή (1969-)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον πίνακα αναγράφονται τα έπαθλα ανά 10 χρόνια
Έτος | Έπαθλο νικητή (λίρες) |
---|---|
1969 | 1.300£ |
1979 | 10.000£ |
1989 | 105.000£ |
1999 | 230.000£ |
2009 | 250.000£ |
2019 | 500.000£ |
Χορηγοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύγχρονη εποχή (1969-)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Χορηγός |
---|---|
1969-1970 | John Player & Sons |
1972-1974 | Park Drive (Gallaher Group) |
1976-2005 | Imperial Tobacco |
2006-2008 | 888.com |
2009-2012 | Betfred |
2013 | Betfair |
2014 | Dafabet |
2015-2022 | Betfred |
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Global Snooker Coverage: Main Draw». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009.
- ↑ World Snooker News: Betfred.com Named Title Sponsor for the World Snooker Championship
- ↑ «Aussie Neil Robertson beats Dott to win world title». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2010.
- ↑ «Mark Selby beats Ding Junhui to win World Snooker Championship». BBC Sport. 2 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2016.
- ↑ «Live Snooker: World Championship». Snooker on Eurosport. 2020-08-01, 133 λεπτά στο. Eurosport. Eurosport 1 HD.