Λέων Μελάς
| Λέων Μελάς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1812[1][2][3] Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 8 Οκτωβρίου 1879 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ιόνιος Ακαδημία Πανεπιστήμιο της Πίζας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου πολιτικός συγγραφέας νομικός δικηγόρος |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (από 1837) |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Βίκτωρ Μελάς Ελένη Μελά Ευφροσύνη Μελά |
| Γονείς | Γεώργιος Λ. Μελάς |
| Αδέλφια | Βασίλειος Γ. Μελάς Μιχαήλ Μελάς |
| Οικογένεια | Οικογένεια Μελά |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας (Ιουλίου 1841 – Αύγουστος 1841, Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1841) Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας (1843–1844, Κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά 1843 και Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη 1844) Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας (Φεβρουάριος 1844 – Απριλίου 1844, Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κανάρη 1844) |
Για άλλους με όμοιο όνομα Λέων Β. Μελάς, Λέων Μ. Μελάς.
Ο Λέων Γ. Μελάς (1812-1879) ήταν πολιτικός της Ελλάδας, πληρεξούσιος στις Εθνικές συνελεύσεις του 1843 και του 1862 και συγγραφέας, με σπουδαιότερο έργο το δημοφιλές στην εποχή του μυθιστόρημα «Ο Γεροστάθης». Διετέλεσε Γραμματέας (σημ. Υπουργός) της Δικαιοσύνης,καθώς και Γραμματέας (σημ. Υπουργός) Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, καθηγητής πανεπιστημίου, ανώτατος δικαστικός και δικηγόρος.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λέων Μελάς γεννήθηκε το 1812 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν ο πρωτότοκος γιος του ηπειρωτικής καταγωγής μεγαλεμπόρου και Φιλικού, Γεωργίου Μελά. Η παιδική του ηλικία συνέπεσε με την πυρετώδη προετοιμασία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από τη Φιλική Εταιρεία[4] και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωνε, συγκέντρωνε τα επιφανέστερα μέλη της.[5]
Μετά την έκρηξη της Επανάστασης η οικογένειά του κατέφυγε στην Οδησσό της Ρωσίας. Εκεί ο Λέων παρακολούθησε εγκύκλια μαθήματα. Στη συνέχεια, μετά από σπουδές στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας και στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, αναγορεύτηκε διδάκτορας της νομικής.[4] Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1833, όπου άσκησε τη δικηγορία πρώτα στη Σύρο και αργότερα στο Ναύπλιο. Το 1837 έγινε καθηγητής Νομικής στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος στην Α΄ Εθνική Συνέλευση του 1843 και στην Β΄ Εθνική Συνέλευση του 1862. Διετέλεσε αρκετές φορές υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά και Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης, στην Κυβέρνηση Μαυροκορδάτου του 1841 στην επαναστατική κυβέρνηση Μεταξά του 1843 και στην Κυβέρνηση Κανάρη του 1844[6] αλλά διώχθηκε αργότερα από τους Βαυαρούς λόγω των δημοκρατικών πεποιθήσεών του, αφού είχε αρνηθεί να επιβάλει λογοκρισία στις εφημερίδες της εποχής.
Το 1866, με την έκρηξη της Κρητικής επανάστασης εναντίον του οθωμανικού ζυγού, ανέλαβε την προεδρία της «Κεντρικής εν Αθήναις υπέρ των Κρητών Επιτροπής» και προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες.[7] Παράλληλα, υπήρξε διακεκριμένος λόγιος και παιδαγωγός. Σημαντικότερο έργο του θεωρείται το «Γεροστάθης ή αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας» (1858), το οποίο χρησιμοποιήθηκε για δεκαετίες ως διδακτικό βιβλίο.[7] Επίσης έγραψε τα έργα: Ο Χριστόφορος, Το Εγκόλπιον των Ελληνοπαίδων, Ο Μικρός Πλούταρχος κ.ά. Ο Λέων Μελάς διετέλεσε επίσης πρόεδρος του συμβουλίου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και ήταν εκείνος που εισήγαγε στο Αρσάκειο το μάθημα της παιδαγωγικής.[4]
Πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1879 στην Αθήνα.[8] Άφησε στην κληρονομιά του χρήματα σε πολλά κοινωφελή ιδρύματα και τα δικαιώματά του στα βιβλία που έγραψε στον Σύλλογο προς Διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων. Σύζυγος του Λέοντα Μελά υπήρξε η Ραλλού Νικολάου Θωμά[9] ενώ ανιψιοί του ήταν οι Δημήτριος Βικέλας και Παύλος Μελάς.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Michael S. Hart: (πολλαπλές γλώσσες) Project Gutenberg. Project Gutenberg Literary Archive Foundation. 36352. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp01410688. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/231138.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Παύλου Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. ΙΣΤ΄, σ. 861.
- ↑ Βασίλειος Δημάρατος, Γενικά τινα περί της οικογενείας Μελά, σ. 49.
- ↑ «Greek ministries, etc». rulers.org. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 Εκδοτική Αθηνών, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 6, σ. 117.
- ↑ «Λέων Μελάς». Δελτίον της Εστίας, Αρ. 146 3: 2. 1879. http://xantho.lis.upatras.gr/test2_pleias.php?art=74166. Ανακτήθηκε στις 16-08-2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Λέων Ι. Μελάς, Ηπειρωτικές Μελέτες/Μια οικογένεια-Μια ιστορία, σ. 247.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βασίλειος Δημάρατος, Γενικά τινα περί της οικογενείας Μελά: Ανατύπωσις εκ του Γ΄ βιογραφικού παραρτήματος των ‘Ηπειρωτικών Χρονικών’, Εν Αθήναις, τύποις «Φοίνικος», 1931.
- Παύλος Δρανδάκης, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. ΙΣΤ΄, σ. 861-2.
- Εκδοτική Αθηνών, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 6, σ. 117.
- Λέων Ι. Μελάς, Ηπειρωτικές Μελέτες/Μια οικογένεια-Μια ιστορία, Αθήναι, 1967.
