Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δεινόστρατος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δινόστρατος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δεινόστρατος (Αρχαία Ελληνικά)[1]
Γέννηση390 π.Χ. (περίπου)[2]
Ελλάδα[3]
Θάνατος320 π.Χ. (περίπου)[2]
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςγεωμετρία
Ιδιότηταμαθηματικός και αστρονόμος

Ο Δεινόστρατος (~390-320 π.Χ) ήταν Έλληνας μαθηματικός της κλασικής αρχαιότητας, συνεργάτης του Πλάτωνα και επιφανές μέλος της Ακαδημίας.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δεινόστρατος γεννήθηκε περίπου το 390 π.Χ. στην Προκόννησο της Προποντίδας και ήταν αδελφός του Μέναιχμου. Μαζί με τον αδελφό του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Αρχικά μαθήτευσε κοντά στον Εύδοξο τον Κνίδιο και αργότερα έγινε μέλος της Ακαδημίας του Πλάτωνα και συνεργάτης του Πλάτωνα, με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά.[4]

Το μαθηματικό του έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δεινόστρατος μαζί με τον Θεαίτητο, τον Λεωδάμαντα τον Θάσιο, τον Εύδοξο, τον Μέναιχμο και τον Θεύδιο εργάστηκαν εντατικά εντός της Ακαδημίας και η συνεισφορά τους στη μαθηματική επιστήμη ήταν μεγάλη.[5]

Στον Δεινόστρατο αποδίδεται από τον Πάππο μια λύση (~350 π.Χ) για τον τετραγωνισμό του κύκλου με τη βοήθεια μιας καμπύλης που ονομάζεται Τετραγωνίζουσα.[6]

Επίσης ασχολήθηκε με την αστρονομία και τη μουσική.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

http://users.sch.gr/thafounar/Genika/problemGeometry/SquaringTheCircle/Dinostratus/dinostratus.html

  • Πάππος ο Αλεξανδρεύς, "Μαθηματική Συναγωγή", Εκδόσεις Αίθρα, Αθήνα 2003
  • Σωτήρης Χ. Γκουντουβάς, "Γεωμετρικές Διαδρομές", Αθήνα 2015
  • Thomas Heath, "Ιστορία των Ελληνικών Μαθηματικών", ΚΕΠΕΚ, Αθήνα 2001
  • Β. L. Van der Waerden, "Η αφύπνιση της επιστήμης", ΠΕΚ, Ηράκλειο 2003
  1. 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin.
  2. 2,0 2,1 www-gap.dcs.st-and.ac.uk/~history/Biographies/Dinostratus.html.
  3. Dinostratus.
  4. Σ. Γκουντουβάς (2015), σελ.31-32
  5. Eves, Haward (1989). Οι μεγάλες στιγμές των μαθηματικών έως το 1650. Αθήνα: Τροχαλία. σελίδες 87,88. 
  6. Σ. Γκουντουβάς (2015), σελ.129-130