Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ
| Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11 Νοεμβρίου 1955[1] Dechencholing Palace |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μπουτάν |
| Θρησκεία | Βουδισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Heatherdown Preparatory School St. Joseph's School, Darjeeling |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Dorji Wangmo (από 1979) Tshering Yangdon (από 1979) Tshering Pem (από 1979) Sangay Choden (από 1979) |
| Τέκνα | Γίγκμε Κεσάρ Ναμγκιάλ Βανγκτσούκ Jigyel Ugyen Wangchuck Jigme Dorji Wangchuck[2] Ugyen Jigme Wangchuck[3] Kesang Choden Wangchuck[4] Princess Sonam Dechen Wangchuck of Bhutan[5] Chimi Yangzom Wangchuck Khamsum Singye Wangchuck Dechen Yangzom Wangchuck Euphelma Choden Wangchuck |
| Γονείς | Jigme Dorji Wangchuck και Kesang Choden Wangchuk |
| Οικογένεια | Οίκος των Βανγκτσούκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Druk Gyalpo (1972–2006)[6] |
| Βραβεύσεις | Champions of the Earth (2005) J. Paul Getty Award for Conservation Leadership (2006) κολάρο του Ανώτατου Τάγματος του Χρυσάνθεμου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ (Jigme Singye Wangchuck, 11 Νοεμβρίου 1955-) ήταν ο τέταρτος βασιλιάς του Μπουτάν από το 1972 μέχρι το 2006.Γεννήθηκε στο Παλάτι του Dechenchholing, στην Θιμφού. Έγινε βασιλιάς σε ηλικία μόλις 17 ετών, στις 21 Ιουλίου 1972, μετά τον αδόκητο θάνατο του πατέρα του, Γίγκμε Ντορζί Βαντσούκ. Στέφθηκε επίσημα στις 2 Ιουνίου 1974 και στην εποχή της ανάρρησής του στο θρόνο ήταν ένας από τους νεότερους σε ηλικία μονάρχες διεθνώς. Είχε τον τίτλο "Druk Gyalpo", το οποίο σημαίνει «Δράκων Βασιλεύς».
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπουδές και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε στο Μπουτάν και στη Βρετανία. Συνέχισε την πολιτική του αργού αλλά σταθερού εκσυγχρονισμού της χώρας του, τερματίζοντας μάλιστα την απομόνωσή της. Το 1988 εισήγαγε την πολιτική του Driglam Namzha (ένα είδος σαβουάρ βιβρ), βάσει του οποίου έπρεπε όλοι οι πολίτες να φορούν παραδοσιακά ρούχα σε δημόσια θέα και εισήγαγε τη διδασκαλία της εθνικής γλώσσας (της Ντζόνγκχα) στα σχολεία. Το 1998 μείωσε εθελοντικά τις απόλυτες εξουσίες του και άρχισε να κυβερνάει υπό τις συμβουλές του υπουργικού συμβουλίου.
Στα τέλη του 2003, αποφάσισε την πρώτη στρατιωτική επιχείρηση του Μπουτάν σε 100 και πλέον χρόνια, σε μια προσπάθεια να εκδιώξει τους αυτονομιστές από το Άσαμ, οι οποίοι έκαναν χρήση του εδάφους του Μπουτάν με σκοπό τις επιδρομές τους στην Ινδία.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έχει τέσσερις γυναίκες-βασίλισσες, οι οποίες όλες είναι αδελφές. Ο ίδιος προτιμούσε να κυβερνά από το Γραφείο του και όχι από το θωρακισμένο παλάτι του, απόδειξη ότι ζει μια απλή ζωή. Έχει πέντε γιους και πέντε κόρες.
Παραίτηση και διαδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 17 Δεκεμβρίου 2005 ανακοίνωσε την πρόθεσή του[7]να παραιτηθεί από το θρόνο το 2008. Τελικά, στις 14 Δεκεμβρίου 2006, με βασιλικό διάταγμα, παραιτήθηκε από το θρόνο και τον διαδέχθηκε ο 26χρονος, μεγαλύτερος γιος του [8] Γίγκμε Κεσάρ Ναμγκιάλ Βανγκτσούκ (Dasho Jigme Khesar Namgyel Wangchuck).
Ο Γίγκμε Σίνγκγιε Βαντσούκ ανακηρύχθηκε από το περιοδικό Time[9]ως ένα από τα 100 σημαντικά πρόσωπα του Κόσμου για το 2006.[10] Μερικοί από τους Δυτικούς τον έχουν κατηγορήσει για εθνοκαθάρσεις, καθώς εκδίωξε 500 χιλιάδες Νεπαλέζους από τη χώρα του, ώστε να διατηρηθεί η εθνική καθαρότητα του μικρού βασιλείου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000013327. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ «His Majesty the King's historic National Day Address - 2005». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009.
- ↑ BBC NEWS | South Asia | Bhutan king announces abdication
- ↑ Jigme Singye Wangchuk - TIME
- ↑ «Jigme Singye Wangchuk - TIME». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009.
|