Έντζο Σίφο
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Βισέντζο Ντανιέλε Σίφο | ||
| Ημερ. γέννησης | 19 Φεβρουαρίου 1966 | ||
| Τόπος γέννησης | Αιν-Σαιν-Πωλ, Βέλγιο | ||
| Ύψος | 1,78 μ. | ||
| Θέση | Μέσος | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1983–1987 | ΡΣΚ Άντερλεχτ | 119 | (32) |
| 1987–1988 | Ίντερ | 28 | (4) |
| 1988–1989 | Μπορντό | 24 | (7) |
| 1989–1991 | ΑΖ Οσέρ | 67 | (25) |
| 1991–1993 | Τορίνο ΦΚ | 62 | (16) |
| 1993–1997 | Μονακό | 91 | (20) |
| 1997–2000 | ΡΣΚ Άντερλεχτ | 75 | (14) |
| 2000–2001 | Σπορτίνγκ Σαρλερουά | 12 | (3) |
| Σύνολο | 478 | (121) | |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1984–1998 | Βέλγιο | 84 | (18) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 2001–2002 | Σπορτίνγκ Σαρλερουά | ||
| 2004–2006 | ΑΦΚ Τουμπίζ | ||
| 2007–2009 | Ρουαγιάλ Εξελσιόρ Μουσκρόν | ||
| 2012– | ΡΑΕΚ Μονς | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Βισέντζο «Έντζο» Ντανιέλε Σίφο (ιταλική προφορά [ˈɛntso ˈʃʃiːfo], γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1966)[1] είναι Βέλγος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν τη θέση του επιθετικού μέσου. Ήταν μέλος της ομάδας του Βελγίου, με το οποίο αγωνίστηκε σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, αποτελώντας τον έναν από τους συνολικά τρεις Βέλγους ποδοσφαιριστές που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο.
Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σίφο γεννήθηκε στην Λα Λουβιέρ. Κατάφερε να αναδειχθεί ως μεγάλο ταλέντο στον χώρο του ποδοσφαίρου, λαμβάνοντας, μάλιστα το ψευδώνυμο "Μικρός Πελέ" στην τοπική ομάδα, όπου αγωνιζόταν κατά τα παιδικά του χρόνια. Ο Σίφο εντάχθηκε στην τοπική Λα Λουβιέρ σε ηλικία 14 ετών, όμως, σύντομα, πήρε μεταγραφή για την ΡΣΚ Άντερλεχτ, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα το 1983.
Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταγράφηκε στην Ιντερνατσιονάλε το 1987 όμως δεν κατάφερε να πείσει για την αξία του με τις εμφανίσεις που πραγματοποίησε, με αποτέλεσμα, λίγο καιρό αργότερα, να πάρει μεταγραφή για την Ζιροντέν Μπορντό και πιο συγκεκριμένα το 1988, όπου, ωστόσο, απογοήτευσε εκ νέου με την απόδοσή του.[2] Η καριέρα του αναγεννήθηκε με την μεταγραφή του στην Οσέρ το 1989, με αποτέλεσμα την επιστροφή του στην Ιταλία για λογαριασμό της Τορίνο το 1991.[3] Ο Σίφο, στη συνέχεια, πήρε μεταγραφή για την ΑΣ Μονακό, προτού ολοκληρώσει την καριέρα του με την ομάδα που τον ανέδειξε ποδοσφαιρικά, την Άντερλεχτ.[4] Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 2000, αφού διαγνώσθηκε ότι πάσχει από χρόνια αρθρίτιδα.[5]
Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σίφο πραγματοποίησε το διεθνές ντεμπούτο του με το Βέλγιο τον Ιούνιο του 1984 απέναντι στην Γιουγκοσλαβία.[6]
Αγωνίστηκε με το Βέλγιο στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1986, 1990, 1994 και του 1998, αγωνιζόμενος, συνολικά, σε δεκαέξι αναμετρήσεις.[7] Ήταν ο καλύτερος νέος παίκτης της διοργάνωσης του 1986.[8] Συνολικά, στη διάρκεια της καριέρας του με την Εθνική Βελίου μέτρησε 84 διεθνείς συμμετοχές, ενώ πέτυχε 18 τέρματα.[9]
Μετά την αποχώρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο Σίφο ασχολήθηκε με την προπονητική, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Σπορτίνγκ Σαρλερουά, στις αρχές της σεζόν 2000-01. Τα μέτρια αποτελέσματα της ομάδας τον οδήγησαν σε παραίτηση τον Ιούνιο του 2002. Τελευταία ομάδα που προπόνησε ήταν η ΡΕ Μουσκρόν. Στις 6 Ιουνίου 2009, ο Σίφο εγκατέλειψε την Μουσκρόν, ελέω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε η βελγική ομάδα.[10]
Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την ΡΣΚ Άντερλεχτ
Πρωτάθλημα Βελγίου: 1985, 1986, 1987, 2000
- Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: φιναλίστ το 1984
Με την ΑΣ Μονακό
Λιγκ 1: 1997
Με την Τορίνο
- Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: φιναλίστ το 1992
- Κύπελλο Ιταλίας: 1992/1993
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «World Cup History > Best Players of All Times > Belgium > Enzo Scifo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ «EXKLUSIV Interview mit Enzo Scifo» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ Enzo Scifo verlässt Turin
- ↑ «The Obscure Betting Column: Enzo Scifo's Mouscron and Van Gaal's AZ amongst this week's featured teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ WM-Rekordspieler, Platz 19: Enzo Scifo Der „rote Teufel“ tanzte viermal auf der WM-Bühne
- ↑ Planet World Cup - Legends - Enzo Scifo
- ↑ «World Football Legends | Players | Enzo Scifo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ «World Cup Best Young Player». Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Fußball-Star Enzo Scifo außer Lebensgefahr
- ↑ «Enzo Scifo décide de jeter l'éponge». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2009.
- Βέλγοι ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές ΡΑΑ Λουβιερουάζ
- Ποδοσφαιριστές ΡΣΚ Άντερλεχτ
- Ποδοσφαιριστές Ίντερ
- Ποδοσφαιριστές ΑΖ Οσέρ
- Ποδοσφαιριστές Τορίνο ΦΚ
- Ποδοσφαιριστές ΑΣ Μονακό
- Βέλγοι προπονητές ποδοσφαίρου
- Ποδοσφαιριστές Σπορτίνγκ Σαρλερουά
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Βελγίου
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1986
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1990
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1994
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998
- Ποδοσφαιριστές Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1984
- Μέσοι ποδοσφαιριστές