RAID

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τέσσερις σκληροί δίσκοι σε διάταξη RAID.
Συστοιχία Raid τεσσάρων σκληρών δίσκων HDD.

Το RAID προέρχεται από τη φράση Redundant Array of Independent Disks. Μεταφράζεται σαν Πλεονάζουσα Συστοιχία Ανεξάρτητων Δίσκων, όμως ο όρος που χρησιμοποιείται είναι το αγγλικό αρκτικόλεξο RAID και όχι το ελληνικό ΠΣΑΔ.

Η βασική λογική πίσω από την λειτουργία δίσκων σε συστοιχία RAID είναι απλή: Δύο ή περισσότεροι σκληροί δίσκοι συνεργάζονται μεταξύ τους, και το σύστημα τους βλέπει σαν ένα ενιαίο δίσκο. Το RAID χωρίζεται σε “επίπεδο” ή “level” – και η τελική συστοιχία των δίσκων παρέχει υψηλότερη ασφάλεια στα δεδομένα, από το να λειτουργούσαν σε επιμέρους ξεχωριστούς δίσκους.

Επίπεδα RAID[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν 7 επίσημα επίπεδα RAID, από το RAID 0 έως το RAID 6. Στην πράξη, όμως, αυτά που χρησιμοποιούνται πιο συχνά είναι τα RAID 1, RAID 5, και RAID 6.

RAID 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πιο απλό RAID όλων είναι το RAID 1: Δύο δίσκοι, ο ένας είναι ακριβές αντίγραφο του άλλου. Η εγγραφή αρχείου στο RAID, γίνεται αυτόματα και στους δύο δίσκους. Αν ο ένας δίσκος χαλάσει τότε ο άλλος δίσκος συνεχίζει να λειτουργεί προστατεύοντας έτσι τα αρχεία από το να χαθούν. Μέχρι ο πρώτος δίσκος να αντικατασταθεί το συντομότερο δυνατόν έτσι ώστε να αποκατασταθεί και η λειτουργία του RAID 1. Η ταυτόχρονη εγγραφή του αρχείου στους δύο δίσκους γίνεται με την ταχύτητα του πιο αργού δίσκου από τους δυο.

Πλεονεκτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ασφάλεια δεδομένων

Μειονεκτήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μειωμένη ταχύτητα εγγραφής
  • Εκμετάλλευση της χωρητικότητας μόνο του ενός δίσκου.

RAID 5[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το RAID 5 υλοποιείται με τουλάχιστον τρεις δίσκους, ενώ μπορεί να χάσει τον ένα από αυτούς χωρίς να επηρεαστούν τα συνολικά δεδομένα. Για την εγγραφή των δεδομένων χρησιμοποιείται μια μέθοδος που ονομάζεται striping (διαγράμμιση). Κάθε αρχείο χωρίζεται σε κομμάτια (blocks), συνήθως των 64KB, τα οποία μοιράζονται ανάμεσα σε όλους τους διαφορετικούς δίσκους της συστοιχίας. Το κλειδί του RAID 5 είναι πως, για κάθε γραμμή (row) από blocks που αποθηκεύεται στους δίσκους, δημιουργεί ένα ισότιμο (parity block). Με αυτή τη μέθοδο, όταν χαλάσει ένας δίσκος της συστοιχίας, το RAID 5 μπορεί να υπολογίσει ακριβώς τα κομμάτια των δεδομένων που περιείχε, με βάση το parity. Αν χαλάσουν ταυτόχρονα δύο δίσκοι της συστοιχίας, ο υπολογισμός είναι αδύνατος, και ουσιαστικά χάνονται όλα τα δεδομένα του RAID 5.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα RAID στο Wikimedia Commons