Naval Aircraft Factory N3N
| Naval Aircraft Factory N3N | |
|---|---|
 N3N των Πεζοναυτών (1942). | |
| Τύπος | αεροσκάφος βασικής εκπαίδευσης |
| Κατασκευαστής | Naval Aircraft Factory |
| Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
| Παρθενική πτήση | Αύγουστος 1935[1] |
| Πρώτη παρουσίαση | 1936 |
| Κύριος χειριστής | Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 997 |
Το Naval Aircraft Factory N3N ήταν αμερικανικό αεροσκάφος βασικής εκπαίδευσης που ανέπτυξε και παρήγαγε το Naval Aircraft Factory (N.A.F.) στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια από τα μέσα της δεκαετίας του 1930 μέχρι και τις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Επρόκειτο για ένα μονοκινητήριο διθέσιο διπλάνο με ανοικτά κόκπιτ.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το N3N αναπτύχθηκε προκειμένου να αντικαταστήσει τα Consolidated NY-2 και NY-3 και αναπτύχθηκε εξαρχής με συμβατικό σταθερό σύστημα προσγείωσης αλλά και ως υδροπλάνο.[1] Στη δεύτερη διάταξη διέθετε ένα μεγάλο κεντρικό πλωτήρα κάτω από την άτρακτο και δύο μικρότερους πλωτήρες στα άκρα της κάτω πτέρυγας. Το πρωτότυπο (XN3N-1) προωθούνταν από αστεροειδή κινητήρα Wright J-5. Αρχικά παραγγέλθηκαν 179 αεροσκάφη με τον προαναφερθέντα κινητήρα,[1] όμως τα τελευταία αεροσκάφη αυτής της παρτίδας χρησιμοποιήθηκε ο επίσης αστεροειδής κινητήρας Wright R-760-2 Whirlwind. Κατασκευάζονταν από διελάσεις αλουμινίου της Alcoa Corporation που ενώνονταν με βίδες και πριτσίνια, αντί για τη πιο συνήθη εκείνη την περίοδο τρόπο κατασκευής ατράκτων που ήταν με συγκολλημένους ατσάλινους σωλήνες. Στα πρώτα μοντέλα παραγωγής χρησιμοποιήθηκαν αλουμινένιες δοκίδες που προέρχονταν από ακυρωμένες παραγγελίες κατασκευής αερόπλοιων.[2][3][4][5]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το N.A.F. ξεκίνησε να παράγει τα N3N το 1935, ολοκληρώνοντας 997 μονάδες συνολικά. Οι 179 ήταν της έκδοσης N3N-1 και οι 816 N3N-3, ενώ στον συνολικό αριθμό συνυπολογίζονται και ορισμένα αεροσκάφη δοκιμών/πρωτότυπα. Η παραγωγή τερματίστηκε το 1942 όμως τα Ν3Ν παρέμειναν σε υπηρεσία καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από αυτόν. Το N3N ήταν επίσης ο τελευταίος τύπος διπλάνου που εντάχθηκε σε υπηρεσία με τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Τα τελευταία αποσύρθηκαν από τη Ναυτική Ακαδημία των ΗΠΑ το 1959. Επίσης αξιοσημείωτο είναι πως το συγκεκριμένο αεροσκάφος δεν παράγονταν από κάποιον ιδιώτη αλλά από το ίδιο το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Μάλιστα το Ναυτικό αγόρασε τα δικαιώματα καθώς και τον αναγκαίο εξοπλισμό προκειμένου να παράγει και τους κινητήρες.[3]
Η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ παρέλαβε τέσσερα αεροσκάφη το 1941. Μεταπολεμικά πολλά N3N πωλήθηκαν σε ιδιώτες, με αρκετά να αξιοποιούνται ως αγροτικά αεροσκάφη αεροψεκασμού των καλλιεργειών.
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
- XN3N-1
- Αρχικό πρωτότυπο.
- N3N-1
- Πρώτη έκδοση παραγωγής, με κινητήρα Wright R-790 Whirlwind (J-5) των 220 hp.
- XN3N-2
- Πρωτότυπο με κινητήρα Wright R-760-96 Whirlwind (J-6-7) των 240 h.
- XN3N-3
- Πρωτότυπο για την έκδοση N3N-3.
- N3N-3
- Δεύτερη έκδοση παραγωγής, με κινητήρα Wright R-760-2 Whirlwind (J-6-7) των 235 hp. Κατασκευάστηκαν 816 μονάδες.[1]
Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Ναυτική Αεροπορία της Κούβας παρέλαβε πέντε αεροσκάφη μέσω του προγράμματος Lend-Lease.
- Η Ναυτική Αεροπορία της Χιλής παρέλαβε πέντε αεροσκάφη μέσω του προγράμματος Lend-Lease.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συγκρίσιμα αεροσκάφη
- Avro Cadet
- Avro Tutor
- Boeing-Stearman Kaydet
- Breda Ba.25
- Focke-Wulf Fw 44
- Polikarpov U-2
- Yokosuka K5Y
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Holmes, 2005. p. 98.
- ↑ Gene Smith (February 1989). «A Dream of Wings». Air Progress.
- ↑ 3,0 3,1 Trimble, William (1990). Wings for the Navy: a history of the Naval Aircraft Factory, 1917-1956. Annapolis: United States Naval Institute. σελίδες 127–139, 336–337. ISBN 9780870216633.
- ↑ «Military Aircraft, Trainers». Evergreen Aviation and Space Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Bailey, Stewart (2009). «N3N-3 Yellow Peril Joins the Museum Collection» (PDF). Evergreen Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2020.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ford, Daniel (September–October 1999). «Sought After Classic: N3N-3 Canary — Often Misidentified, Always Loved!». Air Enthusiast (83): 68–71. ISSN 0143-5450.
- Holmes, Tony (2005). Jane's Vintage Aircraft Recognition Guide. London: Harper Collins. ISBN 0-00-719292-4.
- Sapienza, Antonio Luis (May 2001). «L'aviation militare paraguayenne durant la seconde guerre mondiale» (στα γαλλικά). Avions: Toute l'Aéronautique et son histoire (98): 30–33. ISSN 1243-8650.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Naval Aircraft Factory N3N στο Wikimedia Commons
