39η Συμφωνία (Μότσαρτ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η 39η Συμφωνία σε Μι ύφεση μείζονα, K. 543 είναι μία συμφωνία του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, που ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου 1788.[1] Θεωρείται η πρώτη από το σετ των τελευταίων τριών συμφωνιών του.[1][2] Η πρεμιέρα της εν λόγω συμφωνίας είναι άγνωστη. Ωστόσο, η πρώτη καταγεγραμμένη φορά που εκτελέστηκε ήταν το 1792, βάσει του Ίβαν Άντερσβιτς.[3]

Η Συμφωνία είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη: Ι) Adagio, 3/4, II) Andante con moto σε λα ύφεση μείζονα, 2/4, ΙΙΙ) Menuetto (Allegretto), 3/4 και IV) Allegro, 2/4. Η συμφωνία γράφτηκε για φλάουτο, 2 κλαρινέτα, φαγκότο, κόρνα, τρομπέτες, Τυμπάνια και έγχορδα. Η μέση διάρκεια εκτέλεσής της ανέρχεται περίπου στα 30 λεπτά.


\relative c' {
  \key es \major
  \tempo "Adagio"
  \time 2/2
  <es g,>2\f q4.. q16 |
  q2 r8 bes''32\p( as g f es d c bes as[ g f es]) |
}


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Deutsch 1965, 320
  2. Clements, Andrew (23 Ιουλίου 2014). «Mozart: The Last Symphonies review – a thrilling journey through a tantalising new theory». The Guardian. https://www.theguardian.com/music/2014/jul/23/mozart-last-symphonies-nikolaus-harnoncourt-review. 
  3. Black, David. «A personal response to the Mozart memorial concert in Hamburg and the Symphony in E-flat (K. 543)». Mozart: New Documents, edited by Dexter Edge and David Black. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]