225 Εριέττα

225 Εριέττα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Γιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης	19 Απριλίου 1882
Ονομασίες
Κατηγορία	Οικογένεια της Κυβέλης
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο	4,288 AU (641,5 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,476 AU (370,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,382 AU (506,0 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,268
Περίοδος περιφοράς	2271,9
Μέση ανωμαλία	215,05°
Κλίση	20,902°
Ω	197,20°
Όρισμα περιηλίου	= 104,70°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,85

Η Εριέττα (Henrietta) είναι μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,72. Ανακαλύφθηκε το 1882 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη, και έλαβε το όνομά της από τη σύζυγο του Γάλλου αστρονόμου Πιέρ Ζανσέν. Η τροχιά της είναι πολύ έκκεντρη, με ιδιαίτερα μεγάλο αφήλιο, και πιθανότατα βρίσκεται σε τροχιακό συντονισμό 4:7 με τον πλανήτη Δία. Η Εριέττα είναι ένα από τα μεγαλύτερα μέλη της Οικογένειας αστεροειδών της Κυβέλης.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Εριέττας εκτιμάται σε 121 χλμ. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος). Το άλβεδό της είναι 0,040. Η Εριέττα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 21 λεπτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2023.
↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

[9d1fdb967bb8fabb30371fe145e1f0537d265f36-1] 1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2023.

[7b41ff788f236cfa73ae0116db3fdf47e9c02473-2] JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.

[1]