1569 Εβίτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1569 Εβίτα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Μιγκέλ Ίτζιγκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 3 Αυγούστου 1948
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1948 PA, 1936 KE, 1947 LA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,134
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,145 AU (470,55 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,7235 AU (407,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,567 AU (533,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2037,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 12,267 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

99,53 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 250,40 °
Μέση ανωμαλία (M): 101,72 °
Η τροχιά του αστεροειδούς 1569 Εβίτα

Η Εβίτα (Evita) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,044. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τον Αργεντινό αστρονόμο Μιγκέλ Ίτζιγκσον, που παρατηρούσε από τη Λα Πλάτα της Αργεντινής, και πήρε το όνομά της από το υποκοριστικό της Εύας Περόν. Η Εβίτα υπήρξε ο πρώτος αστεροειδής από τους 15 που ανεκάλυψε συνολικά ο συγκεκριμένος αστρονόμος.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Εβίτας εκτιμάται σε 33,92 ± 2,0 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0558. Δεν είναι γνωστό αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Εβίτα γύρω από τον εαυτό της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]