Φρουρά Αμαζόνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρουρά Αμαζόνων
الراهبات الثوريات
al-rāhibāt al-thawriyyāt
Δικαιοδοσία
ΧώραΛιβύη

Η Φρουρά Αμαζόνων (επίσης οι «Αμαζόνες») ήταν μια ανεπίσημη ονομασία που δόθηκε από τους δυτικούς δημοσιογράφους σε ένα στελεχωμένο αποκλειστικά με γυναίκες ελίτ προσωπικό σωματοφυλάκων, επίσημα γνωστό ως «Οι Επαναστάτριες Αδερφές» (αραβικά: الراهبات الثوريات‎‎, al-rāhibāt al-thawriyyāt), επιφορτισμένες με την προστασία του αείμνηστου, πρώην ηγέτη της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι.

Δημιουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ομάδα συγκροτήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, μετά την επίσημη παραίτηση του Καντάφι ως αρχηγού κράτους της Λιβύης υπέρ του τίτλου «Αδελφός ηγέτης και οδηγός της πρώτης Σεπτεμβριανής Μεγάλης Επανάστασης της Μεγάλης Λαϊκης Σοσιαλιστικης Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίγια».

Σύμφωνα με τον Τζόζεφ Τ. Στάνικ, ο Καντάφι φέρεται να απασχολούσε στελέχη γυναικών σωματοφυλάκων επειδή πίστευε ότι ένας Άραβας ένοπλος θα είχε δυσκολία να πυροβολήσει τις γυναίκες.[1] Ωστόσο, έχει επίσης αναφερθεί από άλλους συγγραφείς ότι οι γυναικείες σωματοφύλακες του Καντάφι ήταν, στην πραγματικότητα, μόνο μια πτυχή της γνωστής εκκεντρικής επίδειξης του δικτάτορα και της αγάπης του να περιβάλλει τον εαυτό του με τις νεαρές γυναίκες.[2] Ο Καντάφι ταξίδευε συνήθως με 15 από τις Αμαζόνες της Φρουράς που είχαν ανατεθεί σε ασφάλεια ή τα οικιακά.[3]

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι υποψήφιες για τη Φρουρά Αμαζόνων υποβάλλονταν σε εκτεταμένη εκπαίδευση πυροβόλων όπλων και πολεμικών τεχνών σε μια ειδική ακαδημία, υποχρεώθηκαν να πάρουν όρκο αγνότητας και έπρεπε να επιλεγούν από τον ίδιο τον Καντάφι.[4]

Περιστατικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1998, μία από τις γυναίκες σωματοφύλακες του Καντάφι σκοτώθηκε και επτά άλλες τραυματίστηκαν όταν Ισλαμιστές φονταμενταλιστές στη Λιβύη έστησαν ενέδρα στην αυτοκινητοπομπή του Καντάφι. Υποστηρίχθηκε ότι η νεκρή σωματοφύλακας, η Αΐσα, ήταν η αγαπημένη του Καντάφι και κάλυψε με το σώμα της το σώμα του Καντάφι για να σταματήσει τις σφαίρες.[5][6]

Τον Νοέμβριο του 2006, καθώς ο Καντάφι έφτασε στο Διεθνές Αεροδρόμιο «Νάμντι Αζικίουε» στην Αμπούτζα της Νιγηρίας, με 200 βαριά οπλισμένους σωματοφύλακες, ένα διπλωματικό συμβάν προκλήθηκε καθώς αξιωματούχοι ασφαλείας προσπάθησαν να τους αφοπλίσουν. Ο Καντάφι έφυγε οργισμένος, δείχνοντας ότι σκόπευε να καλύψει την απόσταση 40 χιλιομέτρων μέχρι την πρωτεύουσα με τα πόδια και μπόρεσε να πειστεί να υποχωρήσει μόνο μετά από παρέμβαση του προέδρου της Νιγηρίας Ολουσεγκούν Ομπασάντζο, ο οποίος συμπτωματικά βρισκόταν επίσης στο αεροδρόμιο.[7]

Κατηγορίες κακοποίησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τις τελευταίες ημέρες του Λιβυκού Εμφύλιου Πολέμου, προέκυψαν κατηγορίες από πέντε μέλη της Φρουράς Αμαζόνων για βιασμό και άλλη κακοποίηση από τα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης του Καντάφι, η οποία περιελάμβανε τον Καντάφι, τους γιους του και ανώτερους αξιωματούχους.[8][9] Ορισμένες Αμαζόνες της Φρουράς ισχυρίστηκαν επίσης ότι αναγκάστηκαν να εκτελέσουν επαναστάτες ή θα σκοτώνονταν οι ίδιες.[10][11][12]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Στάνικ, Τζόζεφ Τ. (2003). El Dorado Canyon: Reagan's Undeclared War with Qaddafi. Αννάπολις (Μέριλαντ): Naval Institute Press. σελ. 19. ISBN 978-1-55750-983-3. 
  2. ↑ Ουίλερ, Τόνι (2007). Tony Wheeler's Bad Lands. Φοτύσκρεϊ, Βικτόρια: Lonely Planet. σελ. 197. ISBN 978-1-74179-186-0. 
  3. ↑ Holt, Lester; Taibbi, Mike (24 Σεπτεμβρίου 2011). Luxurious Libyan ‘Air Force One’?. Τρίπολη, Λιβύη: MSNBC. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. This I guess in the aft end of the aircraft is for his bodyguards, security detail, eight rows of six, 48 seats. Gadhafi often traveled with female bodyguards. Some called them his Amazon guards. Lakhtar said there were usually around 15 females in Gadhafi's traveling party, assigned to security or housekeeping. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link) [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ Τόρενς, Σαμάνθα Α. (21 Δεκεμβρίου 2007). «Qaddafi's Angels Guard the Libyan During Deal with France». DigitalJournal.com. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2011. 
  5. ↑ Dowdney, Mark (12 Ιουνίου 1998). «Girl guard dies saving Gaddafi in gun attack». Daily Record (Σκωτία: The Free Library). http://www.thefreelibrary.com/Girl+guard+dies+saving+Gaddafi+in+gun+attack.-a060563920. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. «She threw herself on top of the Libyan leader when rebels opened fire on his motorcade, and died riddled with bullets... A Libyan source said: 'Gaddafi was deeply distressed. Aisha, the woman who died, was his top bodyguard.'» 
  6. ↑ «Desperately seeking Qaddafi's brigade of beautiful bodyguards». Al Arabiya. 2011-08-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2011. https://web.archive.org/web/20110826184627/http://english.alarabiya.net/articles/2011/08/26/164192.html. 
  7. ↑ Λαστ, Άλεξ (28 Νοεμβρίου 2006). «Gaddafi in Nigeria airport drama». BBC News. http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/6192630.stm. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. 
  8. ↑ Φλοκ, Ελίζαμπεθ (29 Αυγούστου 2011). «Gaddafi’s female bodyguards say they were raped, abused by the Libyan leader». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/blogs/blogpost/post/gaddafis-female-bodyguards-say-they-were-raped-abused-by-the-libyan-leader/2011/08/29/gIQA8TOKnJ_blog.html. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. 
  9. ↑ Μικάλεφ, Μαρκ (28 Αυγούστου 2011). «Gaddafi ‘raped’ his female bodyguards». The Sunday Times (Timesofmalta.com). http://www.timesofmalta.com/articles/view/20110828/local/Gaddafi-raped-his-female-bodyguards.382085. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011. 
  10. ↑ Ντέιμον, Άρουα (2011-08-31). «Libyan teen says Gadhafi's troops forced her to execute rebels». CNN. http://edition.cnn.com/2011/WORLD/africa/08/30/libya.female.fighter/index.html. Ανακτήθηκε στις 2011-09-02. 
  11. ↑ Τσούλοφ, Μάρτιν (2011-09-07). «Gaddafi's 'Amazonian' bodyguards' barracks quashes myth of glamour». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2011/sep/07/gaddafis-amazonian-bodyguards-barracks. Ανακτήθηκε στις 2011-09-09. 
  12. ↑ Ρέουτερ, Κρίστοφ (2011-09-05). «Life After the Despot». Spiegel Online. http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,784369,00.html. Ανακτήθηκε στις 2011-09-27. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φρουρά_Αμαζόνων&oldid=10044090"