Τρεις Κανόνες Πειθαρχίας και Οκτώ Σημεία Προσοχής
Οι Τρεις Κανόνες Πειθαρχίας και τα Οκτώ Σημεία Προσοχής (Κινέζικα: 三大纪律八项注意; πινγίν: Sān dà jìlǜ bā xiàng zhùyì) είναι ένα στρατιωτικό δόγμα που εκδόθηκε το 1928 από τον Μάο Τσετούνγκ και τους συνεργάτες του για τον Κινεζικό Κόκκινο Στρατό, ο οποίος τότε μαχόταν εναντίον του Κουομιντάνγκ. Τα περιεχόμενα ποικίλλουν ελαφρώς σε διαφορετικές εκδόσεις. Μία από τις σημαντικότερες διακρίσεις του δόγματος ήταν ο σεβασμός του για τους πολίτες κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η ακόλουθη έκδοση προέρχεται από τον Stephen Uhalley το 1975.[1]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτές τις διαταγές τις τηρούσαν συνήθως και, σύμφωνα με τον ιστορικό Stephen Uhalley, αυτές οι διαταγές κατέστησαν τον Κινεζικό Κόκκινο Στρατό έναν ξεχωριστό στρατό στην Κίνα και εξαιρετικά δημοφιλή. Η στάση των Τριών Κανόνων και των Οκτώ Σημείων έρχεται σε αντίθεση με τους στρατούς του εθνικιστικού Κουομιντάνγκ, υπό την ηγεσία του Τσιάνγκ Κάι Σεκ, οι οποίοι πολεμούσαν τον Κινέζικο Κόκκινο Στρατό στον Κινέζικο Εμφύλιο Πόλεμο. Για παράδειγμα, οι εθνικιστικοί στρατοί είχαν την τάση να επιβιβάζονται σε σπίτια χωρίς άδεια, είχαν την τάση να είναι αγενείς και ασεβείς απέναντι στους πολίτες ή μερικές φορές ακόμη και να κατάσχουν υλικό από τους αγρότες για να προμηθεύονται. Ωστόσο, ο Κινέζικος Κόκκινος Στρατός, στο πλαίσιο των Τριών Σημείων Πειθαρχίας και των Οκτώ Σημείων Προσοχής, ζητούσε την άδεια για να λάβει προμήθειες και για να επιβιβαστεί στα σπίτια, και οποιαδήποτε δήμευση αγροτικής περιουσίας ήταν εξαίρεση και οι παραβάτες τιμωρούνταν αμέσως. Για παράδειγμα, οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού θα πυροβολούνταν επί τόπου αν βρεθούν να λεηλατούν σπίτια αγροτών.[2]
Πολλοί εντυπωσιασμένοι χωρικοί έδωσαν προμήθειες και καταφύγιο στο Κόκκινο Στρατό εθελοντικά, βοηθώντας σε μεγάλο βαθμό τις πολεμικές τους προσπάθειες. Τελικά, πολλοί χωρικοί και οι γιοι και οι κόρες τους εντάχθηκαν στον Κόκκινο Στρατό, παρέχοντάς του επαρκές ανθρώπινο δυναμικό για την καταπολέμηση των Ιαπώνων και του Κουομιντάνγκ.
Ήταν σύνηθες μετά από κατάσχεση αντικειμένων από πολέμαρχους τα αντικείμενα να ανακατανέμονται στους ανθρώπους, με επιπλέον προμήθεια του Κινεζικού Κόκκινου Στρατού. Ως αποτέλεσμα, οι αγρότες έτειναν να παραπληροφορούν το Κουομιντάνγκ όταν έφθαναν καταδιώκοντας τον Κινεζικό Κόκκινο Στρατό, δείχνοντας ταυτόχρονα την φιλοξενία στον Κινεζικό Κόκκινο Στρατό όποτε έφταναν στα χωριά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την τριβή των δυνάμεων του Κουομιντάγκ.
Αυτό το αντίβαρο δόγμα σε σύγκριση με το Κουμιντάνγκ κατέστη αναπόφευκτα ένας από τους κύριους λόγους που κερδήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξης των Κινέζων και έτσι η νίκη του Κινεζικού Κόκκινου Στρατού έναντι του Κουομιντάνγκ το 1949. Η υποστήριξη του λαού στον Κόκκινο Στρατό αποδείχθηκε περισσότερο σημαντική από το ακατέργαστο ανθρώπινο δυναμικό που είχε αρχικά απολαύσει το Κουομιντάνγκ.
Οι οδηγίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Τρεις Κανόνες διέτασσαν:
- άμεση υπακοή σε εντολές,
- καμία δήμευση αγροτικής περιουσίας,
- άμεση παράδοση όλων των αντικειμένων που κατασχέθηκαν από τους ιδιοκτήτες ακινήτων απευθείας στις αρχές.
Τα Οκτώ Σημεία ήταν:
- να είστε ευγενικοί όταν μιλάτε,
- να είστε ειλικρινείς όταν αγοράζετε και πουλάτε,
- να επιστρέφετε όλα τα δανεισμένα αντικείμενα,
- να καταβάλλετε αποζημίωση για τα πάντα,
- μη χτυπάτε και μην υβρίζετε άλλους,
- μην καταστρέφετε τις καλλιέργειες,
- μην παρενοχλείτε τις γυναίκες,
- μην κακομεταχειρίζεστε τους φυλακισμένους.
Μια εναλλακτική, πιο «κατά γράμμα» μετάφραση παρουσιάστηκε από την Καθημερινή του Λαού. [3]
Οι Τρεις Βασικοί Κανόνες Πειθαρχίας:
- Να τηρείτε τις εντολές σε όλες τις ενέργειές σας.
- Μην παίρνετε ούτε μία βελόνα και ούτε ένα κομμάτι νήματος από τις μάζες.
- Να παραδίδετε όλα τα καταληφθέντα.
Τα Οκτώ Σημεία Προσοχής:
- Να μιλάτε ευγενικά.
- Να πληρώνετε δίκαια για αυτό που αγοράζετε.
- Να επιστρέφετε όλα όσα δανείζεστε.
- Να πληρώνετε για οτιδήποτε καταστρέψατε.
- Μη χτυπάτε και μην υβρίζετε τους ανθρώπους.
- Μην καταστρέφετε τις καλλιέργειες.
- Μην παίρνετε θάρρος με τις γυναίκες.
- Μην κακομεταχειρίζεστε τους αιχμαλώτους.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Uhalley, Stephen, (1985). Ο μάο Τσε-τουνγκ, κριτική βιογραφία. Νέες Απόψεις Για Δημοσίευση. (ISBN 0-531-05363-6).
- ↑ Slavicek, Louise Chipley (2004). Mao Zedong. Great Military Leaders of the 20th Century. Philadelphia: Chelsea House. σελίδες 37–39. ISBN 0-7910-7407-2. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ http://english.peopledaily.com.cn/dengxp/vol2/note/B0060.html