Το Μπάνιο του Παιδιού
| Το Μπάνιο του Παιδιού | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Το Μπάνιο του Παιδιού |
| Δημιουργός | Q173223 |
| Έτος δημιουργίας | 1893 |
| Είδος | Λάδι σε μουσαμά |
| Ύψος | 100.3 εκ. |
| Πλάτος | 66.1 εκ. |
| Μουσείο | Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Το Μπάνιο του Παιδιού (ή Το Μπάνιο) είναι μια ελαιογραφία του 1893 της Αμερικανίδας ζωγράφου Μαίρη Κάσατ. Το θέμα και η πάνω από τα κεφάλια προοπτική είναι επηρεασμένα από την Ιαπωνική ξυλογραφία.[1][2] Δείχνει την αξιοπρέπεια στη μητρότητα και έχει ένα στυλ παρόμοιο με αυτό του Εντγκάρ Ντεγκά.
Το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο απέκτησε τον πίνακα το 1910. Έκτοτε είναι ένα από τα δημοφιλέστερα εκθέματα του μουσείου.[3]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1891, η Μαίρη Κάσατ δημιούργησε την ελαιογραφία με δύο θέματα, τη μητέρα και το μικρό παιδί. Το είδος της σκηνής βασίζεται στο καθημερινό μπάνιο του παιδιού, μια στιγμή που είναι «ιδιαίτερη χωρίς να είναι ιδιαίτερη».[4] Η γυναικεία μορφή κρατά ψηλά το παιδί σταθερά και προστατευτικά με το αριστερό της χέρι ενώ το άλλο χέρι πλένει προσεκτικά τα πόδια του παιδιού. Το μικρό και στρουμπουλό αριστερό χέρι του παιδιού στηρίζεται πάνω στο μηρό της μητέρας, ενώ το άλλο χέρι ακουμπά σταθερά στο μηρό του. Το δεξί χέρι της μητέρας πιέζει σταθερά αλλά απαλά το πόδι στη λεκάνη, που μιμείται την πίεση του παιδιού στο μηρό της. Για να δώσει την αίσθηση του βάθους, η Κάσατ ζωγράφισε τα πρόσωπά να μικραίνουν στον χώρο. Οι πινελιές είναι πολυεπίπεδες και τραχιές, δημιουργώντας παχιές γραμμές που περιγράφουν τις φιγούρες και ξεχωρίζουν από το μοτίβο του φόντου. Το χέρι της ζωγράφου είναι εμφανές μέσα από την τραχύτητα των γραμμών και μπορούν να φανούν καλύτερα από απόσταση.
Επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κάσατ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους συναδέλφους της Ιμπρεσιονιστές και ειδικά τον Έντγκαρ Ντεγκά. Το πρώτο ζωγραφικό έργο Ιμπρεσιονισμού που έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ένας πίνακας με παστέλ του Ντεγκά του 1875, που αυτή είχε αγοράσει. Η Κάσατ άρχισε να παρουσιάζει τα έργα της μαζί με τους Ιμπρεσιονιστές το 1877, όπου γνώρισε άλλους συναδέλφους Ιμπρεσιονιστές, όπως ο Κλοντ Μονέ και η Μπερθ Μορισό. Το 1890, ενθουσιάστηκε από τις εκτυπώσεις των Ιαπωνικών ξυλόγλυπτων κατά τη διάρκεια της έκθεσης στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Παρίσι, τρία χρόνια πριν από τον πίνακα Το Μπάνιο του Παιδιού. Η Κάσατ συντάχθηκε με την απλότητα και τη σαφήνεια του Ιαπωνικού σχεδιασμού και την επιδέξια χρήση των επιπέδων του χρώματος. Η προοπτική της ζωγραφικής ήταν εμπνευσμένη από τις Ιαπωνικές εκτυπώσεις και τον Ντεγκά. « Η Ιαπωνική χαρακτική ενδιαφερόταν περισσότερο για την διακόσμηση παρά για την ακριβή απόδοση της προοπτικής.» [5]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βίντεο: Το Μπάνιο του Παιδιού της Κάσατ Αρχειοθετήθηκε 2013-03-08 στο Wayback Machine., Smarthistory[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Painting profile from the Art Institute of Chicago.
- ↑ «Art Access». Art Institute of Chicago. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ Λίζα Στέιν. «Το Ινστιτούτο Τέχνης κατάφερε μια από τις «μεγαλύτερες επιτυχίες» του. Ζητήσαμε από τους ειδικούς τέχνης να επεκτείνουν τον κατάλογο των 11 έργων για να συμπεριλάβουν και άλλους θησαυρούς.» Chicago Tribune. 18 Απριλίου 2003.
- ↑ Janes, Karen Hosack. Great Paintings. New York: Dorling Kindersley Limited, 2011, 179.
- ↑ Janes, Karen Hosack. Great Paintings. New York: Dorling Kindersley Limited, 2011, pg. 180.
- ↑ «Cassatt's The Child's Bath». Smarthistory at Khan Academy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2013.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Karen Hosack Janes (2011). Great Paintings. New York: Dorling Kindersley Limited. σελίδες 179-180. ISBN 978-0-7566-8675-8.