Τογκρούλ Γ΄
| Τογκρούλ Γ΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1169 |
| Θάνατος | 19 Μαρτίου 1194 Ρέυ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Σελτζούκων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | d:Q55703193 |
| Γονείς | Arslan-Shah (Seljuq sultan) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Sultan of the Seljuq Empire (1175–1176) |
Ο Toγκρούλ Γ΄, περσικά: طغرل سوم, (απεβ. το 1194) ήταν ο τελευταίος σουλτάνος της μεγάλης Σελτζουκικής αυτοκρατορίας και ο τελευταίος Σελτζούκος σουλτάνος τού Ιράκ. Ο μεγάλος του θείος σουλτάνος Γκιιάτ αντ-Ντιν Μασούντ (π. 1134–1152) είχε διορίσει τον Σαμς αντ-Ντιν Ελντιγκούζ (π. 1135/36–1175) ως αταμπέγκ τού ανιψιού του Aρσλάν-Σαχ, γιού τού αδελφού του Tογκρούλ Β΄ και μετέφερε το Aράν στην κατοχή τού ανιψιού του ως ικτά το 1136. Ο Eλντιγκούζ τελικά νυμφεύτηκε τη Mουμίνα Χατούν, χήρα τού Τογκρούλ Β΄, και οι γιοι του Nουσράτ αλ-Ντιν Μουχάμαντ Παχλαβάν και Κιζίλ Αρσλάν Ουτμάν ήταν έτσι ετεροθαλείς αδελφοί τού Αρσλάν-Σαχ. Αλλά, παρά τους στενούς δεσμούς με το βασιλικό οίκο των Σελτζούκων, ο Ελντιγκούζ είχε παραμείνει σε απόσταση από τη βασιλική πολιτική, [1] επικεντρώνοντας στην απόκρουση των Γεωργιανών και στην εδραίωση της εξουσίας του. Το 1160 ο σουλτάνος Σουλεϊμάν-Σαχ ονόμασε τον Αρσλάν-Σαχ κληρονόμο του και τον έκανε κυβερνήτη τού Αράν και τού Αζερμπαϊτζάν, φοβούμενος τη δύναμη τού Ελντιγκούζ. [2]
Η κατάσταση της Αυτοκρατορίας το 1160[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασιλεία τού Αρσλάν Σαχ Β΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασίλευσε ως σουλτάνος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεγονότα ετών 1187-1190[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεγονότα ετών 1192 - 1194[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκεχειρία με τον Σαχ Τεκίς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπάζοντας την εκεχειρία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μάχη τού Ρέι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτίμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ J.A. Boyle 1968, σελ. 170.
- ↑ J.A. Boyle 1968, σελ. 177.