Τάγμα Dnipro-2
| Dnipro-2 | |
|---|---|
| 39-й окремий мотопіхотний батальйон | |
 | |
 Το έμβλημα του τάγματος | |
| Ίδρυση | Μάιος 2014 |
| Χώρα |  Ουκρανία |
| Τύπος | Μηχανοκίνητο Πεζικό |
| Αρχηγείο | Περιφέρεια Dnipropetrovsk |
| Χρώματα | Μπλε, χρυσό |
| Εξοπλισμός | Φορητά όπλα και χειροβομβίδες μια χρήσης, 39 τεθωρακισμένα οχήματα |
| Συμπλοκές | Μάχη του Ντονμπάς |
| Διοίκηση | |
| Διοικητής | Pasichnyuk Serhiy Vasylovych (Σεπτέμβριος 2016 - διάλυση του τάγματος) |
| Αξιοσημείωτοι διοικητές | Hulyak Volodymyr Mykolayovych (Μάιος2014 - Οκτώβριος 2014)
Berbushenko Volodymyr Pavlovych (Οκτώβριος 2014 - Σεπτέμβριος 2016) Pasichnyuk Serhiy Vasylovych (Σεπτέμβριος 2016 - διάλυση του τάγματος) |
Το 39ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού ονόματι Dnipro-2 είναι ένας στρατιωτικός σχηματισμός των ουκρανικών χερσαίων δυνάμεων. [1]
Το τάγμα δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2014 ως απάντηση στη ρωσική επιθετικότητα ως στους κατοίκους της περιοχής Ντνιπροπετρόφσκ, από όπου και πήρε το όνομά του το συγκεκριμένο τάγμα . Μερικοί από τους στρατιώτες του τάγματος συμμετείχαν σε σκληρές μάχες για το Ιλοβαΐσκ τον Αύγουστο του 2014.
Το τάγμα διαλύθηκε το 2016, αλλά στη βάση του δημιουργήθηκε το τάγμα ασφαλείας της 55ης ταξιαρχίας πυροβολικού της Ουκρανίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 18 Μαρτίου 2014, μετά τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία και την προσάρτησή της, ξεκίνησε μερική κινητοποίηση στην Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα δημιουργήθηκαν αρκετά τάγματα κάθε είδους, όπως και αυτό.
Στις 30 Απριλίου 2014, ο αναπληρωτής πρόεδρος της Ουκρανίας Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ έδωσε εντολή στους επικεφαλής των περιφερειακών διοικήσεων να ξεκινήσουν τη δημιουργία ταγμάτων εδαφικής άμυνας σε κάθε περιοχή της Ουκρανίας για ασφάλεια. [2]
Τον Ιούλιο, 39 μέλη του προσωπικού της BTR εκτέλεσαν εργασίες κοντά στη Βολνοβάχα. [3] Το βράδυ της 21ης Ιουλίου 2014, ένα μίνι λεωφορείο φορτωμένο με εκρηκτικά χτύπησε ένα σημείο ελέγχου των ουκρανικών δυνάμεων κοντά στο χωριό Καμιάνκα και εξερράγη. Πέντε στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Την 1η Αυγούστου, τάγματα πεζικού και ασφαλείας του 39ου BTR μεταφέρθηκαν στην περιοχή Mnogopillya μεταξύ του Ιλοβαΐσκ και του Κουτεϊνίκοφ, όπου σχημάτισαν ένα στρατόπεδο βάσης.
Τον Αύγουστο του 2014 το 39ο τάγμα εδαφικής άμυνας "Dnipro-2" είχε συμμετάσχει στη Μάχη του Ιλοβαΐσκ. [4] [5] [6]
Στις 29 Αυγούστου διεξήχθησαν με τον εχθρό διαπραγματεύσεις για έναν διάδρομο για την έξοδο από την περικύκλωση που είχε γίνει από τους Ρώσους.
Σύμφωνα με το "Βιβλίο της Μνήμης", 8 στρατιώτες του 39ου Τάγματος σκοτώθηκαν κοντά στο Ιλοβαΐσκ. [7]
Τον Νοέμβριο του 2014, το BTRO αναδιοργανώθηκε στο 39ο Ξεχωριστό Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού και μεταφέρθηκε στην 55η Ταξιαρχία Πυροβολικού. [8]
Το 39ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού διαλύθηκε το 2016, στη βάση του δημιουργήθηκε ένα τάγμα ασφαλείας της 55ης ταξιαρχίας πυροβολικού. [9]
Εξοπλισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το προσωπικό του τάγματος έλαβε τακτικά φορητά όπλα και εκτοξευτές χειροβομβίδων μιας χρήσης. Υπήρχαν προβλήματα με την παροχή των στρατιωτών με προστατευτικά πυρομαχικά, κυρίως αλεξίσφαιρα γιλέκα. Η διαδικασία αγοράς τους με δημόσια δαπάνη σταμάτησε αφού η Αντιμονοπωλιακή Επιτροπή του Verkhovna Rada άρχισε να εξετάζει τις προσφορές. οι υποσχέσεις να βοηθήσουν αρκετούς φιλάνθρωπους του Ντνιπροπετρόφσκ δεν εκπληρώθηκαν. Αυτό οδήγησε στο γεγονός ότι στα τέλη Ιουνίου, όταν 39 τεθωρακισμένα οχήματα ήταν ήδη στην πρώτη γραμμή της αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, δέκα στρατιώτες του τάγματος είχαν ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο. [10]
Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοικητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Μάιος 2014 - Οκτώβριος 2014) Συνταγματάρχης Pasichnyuk Serhiy Vasylovych
- (Οκτώβριος 2014 - Σεπτέμβριος 2016) Συνταγματάρχης Berbushenko Volodymyr Pavlovych
- (Σεπτέμβριος 2016) Αντισυνταγματάρχης Hulyak Volodymyr Mykolayovych
Βουλευτές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Οκτώβριος 2014 - Μάρτιος 2016) Ταγματάρχης Bohatyr Roman Viktorovych
Απώλειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το "Βιβλίο της Μνήμης", μεταξύ 2014 και 2017, το τάγμα έχασε 28 στρατιώτες στην μάχη. [11]
Τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 8 Δεκεμβρίου 2018, στο Ντνίπρο, ιερείς του UOC-KP προσευχήθηκαν για τους 28 στρατιώτες, που σκοτώθηκαν και την υγεία των οικογενειών τους, για την ειρήνη των Ηρώων, για την Ουκρανία και τη νίκη του Ουκρανο-Ρωσικού πολέμου.
Ο Επίσκοπος Συμεών απένειμε μεταθανάτια στους στρατιώτες εκκλησιαστικά βραβεία για τη θυσία και την αγάπη για την Ουκρανία. Οι παρευρισκόμενοι τίμησαν τον άθλο των στρατιωτικών καταθέτοντας λουλούδια στο Σοκάκι των Ηρώων. [12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Аналіз бойових дій в районі Іловайська після вторгнення російських військ 24-29 серпня 2014 року». Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2016.
- ↑ «В Днепропетровске формируют два новых батальона добровольцев». korrespondent.net (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «БІЙЦІ 39-ГО БАТАЛЬЙОНУ ТЕРИТОРІАЛЬНОЇ ОБОРОНИ СТРАЖДАЮТЬ ВІД СПРАГИ » Програма Плюс». 10 Δεκεμβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Ilovaisk Battle». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «"Росіяни просили почекати 15 хвилин. Генерал наказав нам стріляти і йти на прорив"». LB.ua. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Стрілецька рота 39-го батальйону потрапила в "котел" - потрібна підмога». LB.ua. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Книга пам'яті загиблих». memorybook.org.ua. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Днепропетровский мотопехотный батальон укрепляет позиции в лисичанском направлении. Фоторепортаж». gordonua.com. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Розформовані військові частини». 30 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ Gazeta.ua (23 Ιουνίου 2014). «"У нас 12 бронежилетів на сотню бійців" - 39-му батальйону терміново потрібна допомога». Gazeta.ua (στα Ουκρανικά). Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «Книга пам'яті загиблих». memorybook.org.ua. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.
- ↑ «ВІДЗНАКА ПОЛЕГЛИХ - Синодальне управління військового духовенства». suvd.com.ua. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2021.