Συζήτηση:Σταματίνα Κανελλοπούλου

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Από που προκύπτει ότι η Κανελλοπούλου δολοφονήθηκε; Η λέξη έχει ένα ορισμένο βάρος και πρέπει να αιτιολογηθεί. --ident 23:41, 18 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Έχει ακριβώς το βάρος που της αναλογεί. Εκτός αν θέλεις να πεις ότι σκοτώθηκε από λάθος, αλλά έχασες--ΗΠΣΤΓ 23:43, 18 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Δεν έχασα εγώ, άλλος έχασε αλλά δεν νομίζω πως θα το καταλάβεις. --ident 23:56, 18 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

δολοφονία: προμελετημένη ανθρωποκτονία. το να βαράς και να πυροβολείς ανθρώπους δεν καλύπτει τον ορισμό νομίζεις????--Αν δεν καώ εγώ αν δεν καείς εσύ πως θα γίνουν τα σκοτάδια φως. 23:47, 18 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Απάντησα στην αντίστοιχη συζήτηση για τον Ιάκωβο Κουμή. Αν έχεις κάτι συγκεκριμένο να προσκομίσεις, ευχαρίστως. --ident 23:56, 18 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]


ΣΙΔΕΡΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ. Μέλος της αριστερής οργάνωσης Κ.Ο.Μαχητής, ο 16χρονος μαθητής κόλλαγε αφίσες στην πλατεία Κοτζιά την παραμονή της Πρωτομαγιάς του 1976, όταν κατέφθασαν τα αστυνομικά όργανα για συλλήψεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο στην Πειραιώς. Η κηδεία του μετατράπηκε σε μαχητική διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα 'Κάτω η Νέα Τρομοκρατία'.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ. Ο ιδιόρρυθμος γιατρός βρήκε το θάνατο στις 11 Ιουλίου 1978, κατά τη διάρκεια νυχτερινής εισβολής των νεοσύστατων τότε ΜΕΑ στο σπίτι του. Είχε προηγηθεί πολυήμερη καμπάνια της εφημερίδας 'Το Βήμα' για την εξουδετέρωσή του και τον τερματισμό της "ατμόσφαιρας ανυπαρξίας του κράτους" που δημιουργούσε η θορυβώδης παρουσία του στη μέση του Π. Φαλήρου.

ΣΩΤΗΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ. Μέλος της ΚΝΕ, η φοιτήτρια του Παντείου μοίραζε το μεσημέρι της 28ης Ιουλίου 1980 έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ στο Βοτανικό προκηρύξεις για την εργατική διαδήλωση της επομένης εναντίον της λιτότητας. Εξερχόμενο λεωφορείο της εταιρείας τη χτύπησε, πολτοποιώντας το κεφάλι της. Το ίδιο βράδι η 3η βάρδια του εργοστασίου προχώρησε σε απεργία διαμαρτυρίας, ενώ τα ΜΑΤ αναλάμβαναν να 'καθαρίσουν' την περιοχή από τους συγκεντρωμένους πολίτες. Με ανακοίνωσή της, η κυβέρνηση Γ. Ράλλη εξέφρασε τη δυσφορία της για "τις προσπάθειες που καταβάλλονται να πολιτικοποιηθεί το αστυνομικό δελτίο". Εντελώς διαφορετική γνώμη είχαν φυσικά οι χιλιάδες κόσμου που συνόδευσαν την 21χρονη φοιτήτρια στην τελευταία της κατοικία με συνθήματα `Λεύτερος συνδικαλισμός' και `Οχι άλλο αίμα για την εργοδοσία'.

ΤΑΣΟΣ ΜΑΓΛΑΡΙΔΗΣ. Παλαίμαχος ΕΑΜίτης, συμμετείχε σε συγκέντρωση αντιστασιακών που στις 28 Οκτωβρίου 1980 επιχείρησαν να παρελάσουν στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Στη διασταύρωση των οδών Ελ. Βενιζέλου & Β. Γεωργίου δέχτηκαν επίθεση της αστυνομίας, με γκλόμπς και κλοτσιές. Χτυπημένος άσχημα στο κεφάλι, ο 76χρονος αγωνιστής μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ για να υποκύψει στις 30 Νοεμβρίου.

ΚΟΥΜΗΣ - ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ. Οταν στις 16 Νοεμβρίου 1980 η αριστερή μειοψηφία της ΕΦΕΕ επιχείρησε να σπάσει την κυβερνητική απαγόρευση για πορεία μέχρι την αμερικανική πρεσβεία, τα ΜΑΤ μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πραγματικό σφαγείο. Από τα γκλόμπς σκοτώθηκαν η 21χρονη εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου κι ο 26χρονος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής. Η κυβέρνηση περιορίστηκε να εκφράσει την οργή της για τις "οργανωμένες ομάδες αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων" που "αμαύρωσαν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο και προκάλεσαν βάναυσα τα δημοκρατικά και ειρηνικά αισθήματα του συνόλου του ελληνικού λαού", διευκρινίζοντας απλώς ότι "για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε ο θάνατος νεαρής εργάτριας διετάχθησαν διοικητικές ανακρίσεις". Εξίσου διακριτικός απέναντι στην αστυνομική βία υπήρξε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ το σύνολο των ΜΜΕ έσπευσε να ρίξει την ευθύνη της σφαγής στους (μη κατονομαζόμενους) "2.000 προβοκάτορες".

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΤΕΖΑΣ. Ο φόνος του 15χρονου μαθητή από τον αστυφύλακα Αθανάσιο Μελίστα με σφαίρα στο πίσω μέρος της κεφαλής κατά τη διάρκεια μικροεπεισοδίων στις παρυφές της πλατείας Εξαρχείων ήταν το αποκορύφωμα ενός χρόνου βίαιων `επιχειρήσεων αρετής'. Οι παραιτήσεις των προϊσταμένων του Υπουργείου Δημ. Τάξεως Τσούρα και Κουτσόγιωργα δεν έγιναν δεκτές, τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο Χημείο συλλαμβάνοντας 37 νέους και το κέντρο της Αθήνας έζησε άγριες ώρες - με χιλιάδες αγανακτισμένους διαδηλωτές, κατάληψη του ΕΜΠ και κοινό αγώνα "αγανακτισμένων πολιτών" της ΠΑΣΚΕ με φασιστικές ομάδες κατά της `αναρχίας'. Καταδικασμένος πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση (με ανασταλτικό χαρακτήρα), ο Μελίστας θα αθωωθεί στις 25/1/1990 από το Εφετείο.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1986 ο 60χρονος εργάτης της ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ πραγματοποιούσε μαζί με 650 συναδέλφους του καθιστική διαμαρτυρία έξω από το Υπ. Βιομηχανίας, ύστερα από άρνηση της υφυπουργού Β.Παπανδρέου να τους δεχτεί για το θέμα της μη καταβολής δεδουλευμένων τους. Αστυνομικοί τους απώθησαν βίαια με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Πέθανε από μετατραυματική επιπλοκή στο ΚΑΤ (12/9/86).

"ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗ". Η μαζικότερη σφαγή πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής συνέβη στις 10 Ιανουαρίου 1991. Την επαύριο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης 100.000 ατόμων στην Αθήνα κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις χιλιάδων νέων με τα ΜΑΤ. Ενα από τα 4.000 δακρυγόνα που επισήμως ρίχτηκαν κατά των διαδηλωτών προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο Λίβα και στο κτίριο του 'Κ. Μαρούση'. Νεκροί από ασφυξία ανασύρθηκαν ο 32χρονος επιχειρηματίας Περικλής Ρεπάκης, ο 57χρονος δικηγόρος Μανόλης Κοντόπουλος, ο 59χρονος χρυσοχόος Ιωάννης Νεμετζίδης κι ένα - αγνώστων στοιχείων - νεαρό άτομο. Παρά την ύπαρξη πλήθους επώνυμων μαρτύρων (όχι μόνο διαδηλωτών) για τα αίτια της πυρκαγιάς, η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση κάνοντας λόγο για "εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς"...

ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ ΑΚΙΑΡ. Τούρκος πρόσφυγας συνελήφθη στις 21 Ιανουαρίου 1991 στην Αθήνα με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών. Σακατεμένος από τα βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου ξεψύχησε στις 29 Ιανουαρίου. Ο υπουργός Δημ. Τάξης Βασιλειάδης κάλυψε πλήρως τους υφισταμένους του και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΓΙΑΚΑΣ. Ο 28χρονος νέος έκανε τη νυχτερινή βόλτα του στην ερημιά του Μοσχάτου, όταν βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε εποχούμενους οπλοφόρους με πολιτικά που ζήτησαν τα στοιχεία του. Τρομοκρατημένος το έβαλε στα πόδια για να δεχτεί πισώπλατα τέσσερις σφαίρες από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγουδάκη. Αντιμέτωπη με το γεγονός ότι ο αδικοσκοτωμένος δε βαρυνόταν με το παραμικρό αδίκημα, η ηγεσία της αστυνομίας φρόντισε να 'διαρεύσει' ότι το θύμα "είχε ψυχολογικά προβλήματα"...

ΛΟΥΤΦΗ ΟΣΜΑΝΤΖΕ. Ο 40χρονος μουσουλμάνος από την Ξάνθη συνελήφθη στις 14 Ιανουαρίου 1996 μεθυσμένος στο Βύρωνα και μεταφέρθηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Στις 10μμ της επόμενης μέρας ήταν νεκρός. Ο ιατροδικαστής Μ. Νόνας διαπίστωσε ότι ο θάνατός του προήλθε από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου κατά τη διάρκεια ξυλοδαρμού του.


Θέλεις κι άλλα;--ΗΠΣΤΓ 00:01, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Κύριε Καλογερόπουλε, δεν έχουμε ανάγκη από έτοιμους καταλόγους από το Διαδίκτυο που άλλωστε δεν αναφέρονται στο θέμα που εξετάζουμε. Ούτε είναι θέμα να πειστώ για κάτι που εσύ έχεις πειστεί. Το θέμα είναι να πειστούν οι αναγνώστες της Βικιπαίδειας ότι πρόκειται για ένα σοβαρό εγχείρημα. Το ζητούμενο εδώ είναι ένα και μοναδικό, αν το συγκεκριμένο άρθρο στέκει ή όχι. Εάν έχεις ιδεολογικό ή βιωματικό πρόβλημα με την Αστυνομία, τα άρθρα της Βικιπαίδειας δεν είναι ο καταλληλότερος χώρος για να εκτονωθείς. Επαναλαμβάνω, έχεις στοιχεία για το συγκεκριμένο άρθρο ώστε να δικαιολογήσεις την απόφασή σου να επαναφέρεις τον χαρακτηρισμό περί "δολοφονίας"; Αυτό είναι το ζητούμενο, όλα τα άλλα είναι παρελκυστικές κινήσεις. Για τελευταία φορά ζητώ, όποιος έχει συγκεκριμένα τεκμήρια για το συγκεκριμένο άρθρο ας τα προσκομίσει. Ειδάλλως θα βγάλω τα συμπεράσματά μου, και πιστεύω όχι μόνο εγώ. --ident 00:13, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Εσύ πρέπει να προσκομίσεις στοιχεία Ident. Νομίζω είναι ξεκάθαρη η θέση του Τύπου επί του θέματος, τα συγκεκριμένα στοιχεία υπάρχουν, άντε να τρελάνεις κανέναν άλλον και όχι δεν έχω καθόλου τραυματικές βιωματικές εμπειρίες με την Αστυνομία, κάνεις σοβαρό λάθος αφενός, αφετέρου δε σε αφορά η προσωπική μου ζωή. Θα ήθελες να σε αποκαλέσω κάπως για τις θέσεις σου και να σου συστήσω να εκτονωθείς αλλού, νομίζω πως όχι. Άσε, λοιπόν, την τρελίτσα περί σοβαρότητας του εγχειρήματος και εσύ και άλλοι πολλοί, γιατί στο όνομα της σοβαρότητας του εγχειρήματος μόνο ψέμματα δεν πρέπει να λέγονται ή να γράφονται--ΗΠΣΤΓ 08:36, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

και αυτά είναι μόνο μερικά που έγιναν γνωστά--Αν δεν καώ εγώ αν δεν καείς εσύ πως θα γίνουν τα σκοτάδια φως. 00:10, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Δεν έχασα εγώ, άλλος έχασε αλλά δεν νομίζω πως θα το καταλάβεις

Κάνεις κι έναν κόπο, αν θέλεις, να μας εξηγήσεις ποιος έχασε και μην είσαι ποτέ σίγουρος για το τι μπορεί ή δεν μπορεί να καταλάβει η γκλάβα μου--ΗΠΣΤΓ 00:12, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]


Επίσης, πηγές!-- Ευγενία 10:05, 19 Ιουλίου 2006 (UTC)[απάντηση]

Πηγές είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν γιατί η ΕΔΕ που διατάχθηκε τότε, όπως και όλες οι άλλες μετά, δεν κατέληξε κάπου, πράγμα που δεν είναι καθόλου παράξενο, αν δείτε τη σύσταση μιας ΕΔΕ.--Dimmu1456 20:04, 13 Ιανουαρίου 2009 (UTC)[απάντηση]

Κατά. για τους ίδιους λόγους --Πer 18:58, 3 Οκτωβρίου 2010 (UTC)[απάντηση]