Συζήτηση:Πήξη

	Αυτό το λήμμα είναι στο πλαίσιο ενδιαφέροντος της «Βικιεπιχείρησης Φυσικές Επιστήμες», μια προσπάθεια για την βελτίωση και εμπλουτισμό της Βικιπαίδειας με λήμματα που αφορούν αυτό τον τομέα. Για να συμμετάσχετε και εσείς στη Βικιεπιχείρηση, επισκεφτείτε τη σχετική σελίδα όπου μπορείτε να συμμετάσχετε στη συζήτηση και να δείτε ανοιχτά ζητήματα για εργασία.
Προς επέκταση	Αυτό το λήμμα αποτιμήθηκε ως τάξης προς επέκταση κατά την κλίμακα ποιότητας.
Υψηλή	Αυτό το λήμμα έχει αποτιμηθεί ως λήμμα με Υψηλή σπουδαιότητα κατά την κλίμακα σπουδαιότητας.

Σημειώνω ότι η επιλογή όρου κρυσταλλώνεται ή στερεοποιείται είναι ένα λεπτό αλλά ουσιαστικό σημείο, θα μπορούσε να οδηγήσει σε άσκοπες διαφωνίες αν δεν συμφωνηθεί αυτο-συνεπής ορολογία. Πχ αν ορίζαμε αυστηρά την πήξη σαν αλλαγή φάσης, τότε νομίζω πρόκειται αυστηρά για κρυστάλλωση. Ενώ αν ορίσουμε την πήξη μακροσκοπικά ή γενικά ως κάτι σαν «σκλήρυνση» ή στερεοποίηση ώστε να περιλαμβάνει τη στερεοποίηση των άμορφων γυαλιών που δεν είναι αλλαγή φάσης σε συγκεκριμένη θερμοκρασία (σημείο) αλλά νομίζω λέγεται υαλώδης μετάπτωση ή κάτι τέτοιο (δε θυμάμαι απέξω τον όρο πρέπει να τσεκάρω) και γίνεται σε εύρος θερμοκρασιών (καμπύλη) (δες en:Glass transition) τότε είναι στερεοποίηση (με τη γενική έννοια ότι κάτι γίνεται στερεό, που πάλι βέβαια προσέγγιση είναι προς έναν κάποιο ορισμό ιδανικού στερεού). Ενδέχεται και διαφορετικές πηγές να χρησιμοποιούν διαφορετικά την ορολογία αυτή, πρέπει να τσεκάρουμε.--vanakaris 10:02, 23 Μαρτίου 2011 (UTC)

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ - ειδικά για τα υγρά τύπου γυαλιού. Ωστόσο δε συμφωνώ απόλυτα στον όρο "κρυστάλλωση" γιατί η πήξη μάγματος σε πολύ μικρό χρόνο οδηγεί στο σχηματισμό άμορφων - κρυπτοκρυσταλλικών ορυκτών και υπ' αυτή την έννοια η κρυστάλλωση δεν είναι τόσο αυστηρή. Να σημειώσω, επίσης, ότι οι Αγγλοσάξωνες κάνουν συνήθως διάκριση μεταξύ πήξης και κρυστάλλωσης, θεωρώντας την κρυστάλλωση υποσύνολο της πήξης. --Ttzavaras^{συζήτηση} 11:35, 23 Μαρτίου 2011 (UTC)

Προσοχή. Εάν έχουμε ρευστό άνθρακα και αρχίσουμε να τον ψύχουμε, ανάλογα με τις συνθήκες πίεσης θα κρυσταλλωθεί σε γραφίτη ή διαμάντι, όπου η φύση ακολουθεί μεν την οικονομία της χωροταξίας που οδηγεί στην κρυστάλλωση, αλλά και πράττει ανάλογα με το πόση ενέργεια έχει στο «πορτοφόλι» της. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι η μνήμη της θέσης κρυστάλλωσης που έχουν κράματα που χρησιμοποιούνται σε διαστημικά υλικά, πχ για να μεταφέρονται αντένες στο διάστημα. Καταλαμβάνοντας μικρό όγκο κατά τη μεταφορά, με τη μετέπειτα θέρμανση με μικροκύματα, λαμβάνουν το σχήμα που είχαν συγκρατήσει στη μνήμη τους στη θερμοκρασία που στερεοποιήθηκαν. Ο χρόνος πήξης είναι μια σημαντική παράμετρος για το αν θα κρυσταλλώσει ή όχι το υλικό, πράγμα που γίνεται εμφανές στην κατασκευή φακών για τα τηλεσκόπια, όπου πρέπει να υπάρχει κρυστάλλωση για να έχουν καθαρότητα και να μη βρίσκονται σε υαλώδη φάση, όπου ο συντομότερος δρόμος που ακολουθεί το φως δεν είναι πλέον ευθεία, δηλαδή το φως υφίσταται συνεχώς μικροδιαθλάσεις ψάχνοντας το συντομότερο χρονικά δρόμο. _{(Η οικονομία που προσπαθεί η φύση, που διέπει και το φαινόμενο της τήξης, γίνεται πάλι εμφανής)}. ManosHacker^talk 11:56, 23 Μαρτίου 2011 (UTC)