Συζήτηση:Διαχείριση Θαλάσσιου Χώρου

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Υπάρχει ένα μικρό θέμα εγκυκλοπαιδικότητας. Παρότι βρήκα αξιόπιστη πηγή, φαίνεται να είναι και η μοναδική, οπότε είναι αμφίβολο για το αν είναι δόκιμος όρος που αξίζει άρθρο. --Ferengiμήνυμα μετά το μπιπ 09:09, 12 Δεκεμβρίου 2008 (UTC)[απάντηση]

Άκυρο, με λίγο περισσότερο ψάξιμο βρήκα κι άλλες αναφορές στον όρο [1],[2],[3], νομίζω μπορεί οριακά να μείνει. --Ferengiμήνυμα μετά το μπιπ 09:15, 12 Δεκεμβρίου 2008 (UTC)[απάντηση]

Γενικά τη διαχείριση θαλάσσιου χώρου χωρικών υδάτων ασκεί μόνο το κυρίαρχο κράτος, στα διεθνή ύδατα τέτοια διαχείριση πλόων κάνει μόνο το διεθνές σύστημα AMVER που είναι σύστημα εντοπισμού και παρακολούθησης εμπορικών πλοίων. Το παρόν άρθρο αφορά μόνο τους πλόες υποβρυχίων της αρκτικής λόγω φυσικών εμποδίων, όπου αδυνατούν την "εν αναδύσει" ελεύθερη ναυσιπλοΐα (αβλαβή διέλευση).--Templar52 09:49, 18 Δεκεμβρίου 2008 (UTC)[απάντηση]

To WSM αφορά τις εν καταδύσει κινήσεις των υποβρυχίων. Η παράγραφος που προστέθηκε είναι άσχετη και πρέπει να διαγραφεί.— Ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 79.103.16.238 (συζήτησησυνεισφορά) .

Θεωρώ πως το εν λόγω διακρατικό σύστημα αφορά μόνο την αρκτική περιοχή στην οποία τα υποβρύχια εξαναγκάζονται να κινούνται εν καταδύσει λόγω πάγου χωρίς να προσβάλλεται η αβλαβής διέλευση χωρικών υδάτων, που εξ αυτής και μόνο θα ήταν απαγορευτική. Συνεπώς στο άρθρο θα πρέπει να προστεθεί στο τέλος η λέξη Αρκτικής. Στα διεθνή ύδατα δεν υφίσταται τέτοια ανάγκη και ούτε για τα πολεμικά αεροπλάνα υφίσταται τέτοιο σύστημα εφόσον κινούνται εκτός εθνικών εναέριων χώρων. Αλίμονο αν ήξεραν, π.χ. οι Ρώσοι, κάθε φορά τις θέσεις των αμερικανικών υποβρυχίων ή πολεμικών αεροσκαφών, και αντίστροφα. Δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης των ιπτάμενων ραντάρ--Templar52 14:18, 18 Δεκεμβρίου 2008 (UTC)[απάντηση]

Κανονικά εφαρμόζεται παντού, ακόμη και μέσα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο μεταξύ υμών και των Τούρκων, αλλά και των υπολοίπων χωρών που διαθέτουν υποβρύχια. Αφορά στην ασφάλεια των υποβρυχίων εν καταδύσει σε καιρό ειρήνης. Διαφορετικά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ατυχήματος (σύγκρουσης). Παρ΄όλα αυτά στον ψυχρό πόλεμο έχουν αναφερθεί ατυχήματα μεταξύ Σοβιετικών και Αμερικανικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων για άλλους λόγους. Τα υποβρύχια επειδή είναι αθόρυβα, δύσκολα εντοπίζουν το ένα το άλλο σε αρκετή απόσταση και ακόμη όταν αυτό συμβεί δεν μπορούν να αντιληφθούν το ακριβές βάθος στο οποίο βρίσκεται το καθένα (γι' αυτό και ο κίνδυνος σύγκρουσης με απρόβλεπτα αποτελέσματα).— Ανυπόγραφο σχόλιο του χρήστη 79.103.16.238 (συζήτησησυνεισφορά) .

Λοιπόν για να ξεδιαλύνουμε μερικές έννοιες γιατί αν τα διαβάσει κανείς αυτά (άρθρο και συζήτηση) και μάλιστα ανίδεος με το αντικείμενο θα νομίζει πως και στη θάλασσα συμβαίνει κάτι αντίστοιχο της ξηράς, δηλαδή ξέφραγο ιχθυοτροφείο, αν όχι ότι και τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια κρούσεως που φέρουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές σουλατσάρουν "εν καταδύσει" του κουτουρού! κι όποιον πάρει ο χάρος (ξέρες, υφάλους, και υποβρύχια μαζί)!.
Πρώτον ο θαλάσσιος χώρος γενικά διακρίνεται σε χωρικά ύδατα και σε διεθνή ύδατα. Διαχείριση θαλάσσιου χώρου χωρικών υδάτων ασκεί και μόνο το κυρίαρχο κράτος, κάθε δε ξένη "απειλούμενη" παρέμβαση σ΄ αυτή αποτελεί και απειλή της κυριαρχίας του.
Δεύτερον κανένας διεθνής νόμος δεν παρέχει σ΄ οποιαδήποτε χώρα ν΄ ασκήσει διαχείριση θαλάσσιου χώρου διεθνών υδάτων αφού κάτι τέτοιο θα αποστερούσε την έννοια διεθνή ύδατα. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι καθορισμένες αλιευτικές ζώνες του FAO.
Τρίτον, εν καιρώ ειρήνης τα υποβρύχια δεν σουλατσάρουν "εν καταδύσει", ποιος ο λόγος; Αν συμβαίνει το αντίθετο τότε συμμετέχουν σε άσκηση είτε της ναυτικής δύναμης που υπάγονται, είτε σε διασυμμαχική. Σε τέτοια περίπτωση "υποβρυχίων ασκήσεων" ο θαλάσσιος χώρος οριοθετείται προηγουμένως και δίδονται έκτακτες αγγελίες προς ναυτιλλόμενους. Τη διαχείριση αυτού και μόνο του θαλάσσιου χώρου, και μόνο στα χρονικά όρια της άσκησης, ασκεί ο εκάστοτε διοικητής μοίρας υποβρυχίων ή ο ανώτερος διοικητής της άσκησης.
Τέταρτον όπως όλα τα πολεμικά πλοία έτσι και τα υποβρύχια διαθέτουν κέντρο πληροφοριών μάχης χωρίς ν΄ απαιτούνται φινιστρίνια για να βλέπουν γύρω-γύρω. Η δε ναυτιλία - κατεύθυνση των Υ/Β "εν καταδύσει" γίνεται σήμερα με πολλά εξειδικευμένα ηλεκτρονικά όργανα τόσο παθητικά όσο και ενεργητικά ηχοεντοπιστικά και δια ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και κατά τομέα και καθ΄ ύψος και μάλιστα όχι μόνο σε βάθος περισκοπίου, έτσι ώστε να είναι τελείως απρόσβλητα από τις ανθυποβρυχιακές συσκευές σνόρκελς. Ειδικά τα σύγχρονα υποβρύχια αναπτύσσουν μεγαλύτερη ταχύτητα εν καταδύσει παρά εν αναδύσει. Ο δε πλους των υποβρυχίων δεν γίνεται σε διάταξη πλοίων επιφανείας (κατά γραμμή μετώπου ή παραγωγής) άλλά κατά τομείς ευθύνης ή ζώνες ευθύνης.
΄ Πέμπτον η διέλευση υποβρυχίου μέσω χωρικών υδάτων άλλης επικράτειας προκειμένου να τύχει της έννοιας της αβλαβούς διέλευσης υποχρεώνει αυτό να διέλθει "εν αναδύσει" και μηδέποτε "εν καταδύσει" (εκτός διακρατικής συμμαχικής άσκησης οπότε και περιορίζεται χρονικά).
Έκτον, στην Ελλάδα διαχείριση θαλάσσιου χώρου ασκεί κυρίως το ΥΕΝ με τις υπ΄ αυτού Λιμενικές Αρχές όπως προσδιορίζονται τα όρια δικαιοδοσίας τους στη θάλασσα, και κατ΄ επέκταση επί ομοίων ορίων ενεργούν και οι τελωνειακές αρχές. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης την διαχείριση αναλαμβάνει ο θάλαμος επιχειρήσεων ΥΕΝ (διαχείριση SAR). Και τέλος η Ναυτική Διοίκηση Αιγαίου (για Αιγαίο) και η Ν.Δ. Ιονίου (για το Ιόνιο) με τους επιμέρους σταθμούς και κλιμάκιά τους σε περιπτώσεις ασκήσεων ή έκτακτων γεγονότων(νηοψίες κ,λπ.)
Έβδομον και τέλος κατόπιν των παραπάνω καθίσταται σαφές πως το άρθρο αφορά μόνο την αρκτική λόγω ιδιομορφίας της επιφάνειας, όπου αναγκαστικά παραβιάζονται τα χωρικά ύδατα, ως νατοϊκό δε σχέδιο, αφορά μόνο νατοϊκές ασκήσεις στον χρόνο και μόνο που γίνονται (περιορισμένα), χωρίς έτσι να παραβιάζεται η έννοια διεθνή ύδατα. Τώρα γιατί όλα αυτά; Για τον απλούστατο λόγο, το θέμα αφορά αφενός τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια που μπορούν να μένουν εν καταδύσει για πολύ μακρύ διάστημα με συνέπεια να χάνονται της παρακολούθησης (από άλλους), και αφετέρου με μια τέτοια διακρατική συνθήκη τα υποβρύχια των μεγάλων δυνάμεων, αν όχι μόνο των ΗΠΑ, θα μπορούν κυριολεκτικά να σουλατσάρουν "εν καταδύσει" σε χωρικά ύδατα έστω συμμαχικών χωρών είτε σε άσκηση είτε όχι χωρίς να βρίσκονται και σε συνεχή συναγερμό.--Templar52 21:30, 19 Δεκεμβρίου 2008 (UTC)[απάντηση]


Όλα τα ανωτέρω από 1 έως 7 είναι ανακριβή.