Σπήλαιο Ειλειθυίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°19′28.391″N 25°12′19.534″E / 35.32455306°N 25.20542611°E / 35.32455306; 25.20542611

Άποψη του σπηλαίου από την είσοδό του

Το σπήλαιο της Ειλειθύιας ήταν ιερό σπήλαιο αφιερωμένο στη θεά του τοκετού, την Ειλείθυια, στο νησί της Κρήτης, που χρησιμοποιήθηκε από τη νεολιθική εποχή έως τους ρωμαϊκούς, με τη λατρεία να ακμάζει στην ύστερη μινωική περίοδο.[1] Έχει προταθεί ότι οι βραχώδεις σχηματισμοί μέσα στο σπήλαιο μοιάζουν με γυναικείες μορφές, κυρίως ο σταλαγμίτης στο κέντρο που εμφανίζεται ως όρθια γυναίκα.

Το σπήλαιο της Ειλειθυίας καταλήφθηκε από προϊστορικούς ανθρώπινους αποίκους από τη Νεολιθική περίοδο έως περίπου το 400 π.Χ. Τα αρχαιολογικά ευρήματα του σπηλαίου εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Στο σπήλαιο ανακαλύφθηκε κεραμική από τις νεολιθικές έως τις ρωμαϊκές περιόδους, με τον σημαντικότερο αριθμό ευρημάτων να χρονολογείται από τη μινωική εποχή. [1] Στο ιερό βρέθηκαν τέσσερα ανθρωπόμορφα αγγεία από την ανατολίζουσα περίοδο, τα οποία θα μπορούσαν να είναι ελληνικής προέλευσης. [2] Είναι παρόμοια με τα αιγυπτιακά αγγεία που δείχνουν την Ίσιδα να θηλάζει τον γιο της, τον Ώρο. Το ιερό είναι η μεγαλύτερη συλλογή από αιγυπτιακά και αιγυπτιάζοντα αντικείμενα στην Κρήτη. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από τον Χριστόφορο Ανεραψή της Κάντια. [3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Burket, Walter (1985). Greek Religion. Maiden, MA: Blackwell Publishing Ltd. and Harvard University Press. σελ. 30. ISBN 9780674362819. 
  2. Laskaris, Julie (2008). «Nursing Mothers in Greek and Roman Medicine». American Journal of Archaeology 112 (3): 459–464. doi:10.3764/aja.112.3.459. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-archaeology_2008-07_112_3/page/459. 
  3. https://www.academia.edu/40264027/Strategies_of_Resistance_Cretan_Archaeology_and_Political_Networks_during_the_Late_19th_and_Early_20th_Century