Σοτ Μελρίρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 34°14′16″N 6°15′24″E / 34.23778°N 6.25667°E / 34.23778; 6.25667

Σοτ Μελρίρ
Δορυφορική άποψη της λίμνης. Στην εικόνα διακρίνεται ξερή
ΧώρεςΑλγερία
Τύπος λίμνηςενδορεϊκή αλμυρή λίμνη
Λεκάνη Απορροής68.750 χλμ²
Χώρες ΛεκάνηςΑλγερία Αλγερία
Έκταση6.700 χλμ²

Το Σοτ Μελρίρ (αραβικά: شط ملغيغ‎‎) ή Σοτ Μελγκίρ ή Σοτ Μελχίρ είναι ενδορεϊκή αλμυρή λίμνη στη βορειοανατολική Αλγερία. Είναι το δυτικότερο μέρος μιας σειράς κοιλωμάτων, που εκτείνονται από τον Κόλπο του Γκαμπές μέχρι τη Σαχάρα. Τα κοιλώματα δημιουργήθηκαν μεταξύ της Μειόκαινου και της Πρώιμης Πλειστόκαινου εποχής ως αποτέλεσμα της συμπίεσης που συνόδευσε τον σχηματισμό της οροσειράς του Άτλαντα.[1] Με μέγιστη έκταση περίπου 6.700 τ.χλμ. (2.600 τ.μίλια), το Σοτ Μελρίρ είναι η μεγαλύτερη λίμνη στην Αλγερία.[2] Βρίσκεται σχεδόν ολόκληρη κάτω από τη στάθμη της θάλασσας και περιέχει το χαμηλότερο σημείο στην Αλγερία, στα -40 μ. (-130 πόδια).[3] Το μέγεθός της λίμνης μεταβάλλεται μέσα στον χρόνο και συνήθως είναι μεγαλύτερο από 130 χλμ. (81 μίλια) από ανατολικά προς δυτικά.[4] Οι κοντινότερες πόλεις είναι η Μπίσκρα (60 χλμ. βορειοανατολικά) και οι Ελ Ουέντ και Τουγκούρτ (85 χλμ. νότια).[5]

Υδρολογία, γεωλογία και γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου τον χειμώνα, η λίμνη τροφοδοτείται από πολλά ουαντί (εποχιακά ποτάμια), κυρίως από βόρεια και βορειοδυτικά. Τα μεγαλύτερα από αυτά είναι τα Τζεντί και Αράμπ[6][7] τα οποία κυλούν από τα δυτικά προς τα ανατολικά από τις πλαγιές των Ορέων Ωρές.[8] Σε άλλους ποταμούς περιλαμβάνονται οι Αμπιόντ, Μπεγκούρ Μιτά, Μπίσκρα, Μπιρ Αζ Ατρούς, Σεριά, Ντεμέντ, Ντερμούν, Ντεράτζ, Τζεντεϊντά, Τζεμοράχ, Χαλαΐλ, Χορσάν, Ιτέλ, Μεχρά, Μελ, Μζι, Μεσάντ, Ουμ Ελ Κσομπ, Σουκιές, Ταντμίτ και Ζεριμπέτ.[9] Το καλοκαίρι, η λίμνη και τα περισσότερα ποτάμια που την τροφοδοτούν στεγνώνουν, και το Σοτ Μελρίρ μετατρέπεται σε μια αλυκή.[2][10] Η ετήσια εξάτμιση νερού κυμαίνεται μεταξύ 9,6 και 20 χλμ3 και η εξάτμιση από το έδαφος κοντά στη λίμνη μπορεί να φτάσει τα 14 χλμ3.[6]

Το Σοτ Μελρίρ χωρίζεται από το κοντινό Σοτ Μεορουάν, το οποίο βρίσκεται νοτιοδυτικά, από μια λωρίδα μόνιμης ξηράς που μπορεί να έχει πλάτος έως και 4 χιλιόμετρα σε ορισμένα σημεία.[5] Ο πυθμένας της λίμνης αποτελείται κυρίως από γύψο και λάσπη και καλύπτεται με αλάτι το καλοκαίρι. Η λίμνη εκπέμπει χαρακτηριστική μυρωδιά σκόρδου.[11] Αν και το ξηρό έδαφος μέσα και γύρω από τη λίμνη φαίνεται καλλιεργήσιμο, είναι σχεδόν άγονο λόγω της υψηλής συγκέντρωσης αλατιού. Για τον ίδιο λόγο, το έδαφος απορροφά μεγάλη ποσότητα υγρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας που το διατηρεί εν μέρει υγρό κατά τη διάρκεια πολλών ημερών.[12]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγριόγαλος Χουμπαρά

Το κλίμα στο Σοτ Μελρίρ είναι ζεστό και ξηρό με υψηλά ποσοστά εξάτμισης και χαμηλή ποσότητα βροχόπτωσης. Οι μέσες χαμηλότερες και υψηλότερες θερμοκρασίες είναι 11,4 και 34,2 °C, αντίστοιχα, και η ελάχιστη θερμοκρασία είναι περίπου 0 °C. Η ετήσια βροχόπτωση είναι κάτω από 160 χιλ. Οι άνεμοι έχουν ταχύτητα μεταξύ 2,7 και 5,3 μ/δ και πνέουν κυρίως προς τα νοτιοανατολικά μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου και βορειοδυτικά μεταξύ φθινοπώρου και νωρίς την άνοιξη. Οι αμμοθύελλες είναι πιο συχνές το χειμώνα και τα τέλη του καλοκαιριού και διαρκούν κατά μέσο όρο 39 ημέρες το χρόνο.[13][6]

Χλωρίδα και πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ρηχά νερά της λίμνης περιέχουν ελάχιστη βλάστηση αποτελούμενη από 72 είδη φυτών που έχουν προσαρμοστεί στο αλμυρό νερό, όπως το Arthrocnemum subterminale, η λεβάντα της θάλασσας (Limonium), καλαμιές (Juncus), υδρόβια φυτά (Salicornia), η Sarcocornia, βούρλα (Scirpus) και η Suaeda). Ορισμένα είδη είναι μοναδικά για την Αλγερία και 14 είναι ενδημικά, όπως τα Fagonia microphylla, Oudneya africana, Zygophyllum cornutum, Limoniastrum feii και Ammosperma cinerea.[6] Φτάνουν έως 30 εκ. σε ύψος και φιλοξενούν σχετικά πλούσια ορνιθοπανίδα, κυρίως πάπιες, αγριόγαλους, και μεγάλα φλαμίνγκο (Phoenicopterus roseus).[5][14] Τα νερά της λίμνης είναι κορεσμένα με αλάτι με συγκεντρώσεις που φθάνουν στα 0,4 κιλά/λίτρο[6] και διατηρούν λίγα μόνο είδη ζώων, όπως οι γαρίδες άλμης.[15] Γύρω από τη λίμνη παρατηρούνται αγριογούρουνα, χρυσά τσακάλια, λαγοί και αλεπούδες.[6] Τον Ιούνιο του 2003, το Σοτ Μελρίρ συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο υγροτόπων Ραμσάρ διεθνούς σημασίας.[16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Andrew Goudie (2002) Great Warm Deserts of the World: Landscapes and Evolution, Oxford University Press, (ISBN 0-19-924515-0), σελ. 113
  2. ↑ 2,0 2,1 В. М. Котляков Мельгир (Chott Melrhir), Словарь современных географических названий (Dictionary of modern geographical names), 2003–2006
  3. ↑ CIA World Factbook 2010 (ISBN 1-60239-727-9), σελ. 10
  4. ↑ «Chott Melrhir | lake, Algeria». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Robert Mepham, R. H. Hughes, J. S. Hughes (1992) A Directory of African Wetlands, IUCN, (ISBN 2-88032-949-3) σσ. 23–24
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Chott Melghir Αρχειοθετήθηκε 2009-11-23 στο Wayback Machine., Ministere de l'Agriculture. Direction Generale des Forets (στα γαλλικά)
  7. ↑ Chott Melhrir Αρχειοθετήθηκε 2011-04-05 στο Wayback Machine.
  8. ↑ Ballais, Jean-Louis (2010-01-01). «Des oueds mythiques aux rivières artificielles : l'hydrographie du Bas-Sahara algérien» (στα γαλλικά). Physio-Géo. Géographie physique et environnement (Volume 4): 107–127. doi:10.4000/physio-geo.1173. ISSN 1958-573X. http://journals.openedition.org/physio-geo/1173. 
  9. ↑ Annales des mines: Mémoires, Cadrilian-Gœury et Vor. Dalmont, 1880 σσ. 154, 159, 172
  10. ↑ «Algérie». www.cosmovisions.com. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020. 
  11. ↑ The Annals and Magazine of Natural History: Including Zoology, Botany, and Geology, Taylor and Francis (1871) σελ. 377
  12. ↑ Henry Woodward Geological Magazine, Volume 1, Cambridge University Press., 1864, σελ. 28
  13. ↑ Benkhaled, A.; Bouziane, M. T.; Achour, B. (2008-06-17). «DETECTING TRENDS IN ANNUAL DISCHARGE AND PRECIPITATION IN THE CHOTT MELGHIR BASIN IN SOUTHEASTERN ALGERIA» (στα αγγλικά). LARHYSS Journal P-ISSN 1112-3680 / E-ISSN 2521-9782 0 (7). ISSN 2521-9782. http://larhyss.net/ojs/index.php/larhyss/article/view/97. 
  14. ↑ Erik Carp (1980) Directory of Wetlands of International Importance in the Western Palearctic, IUCN, (ISBN 2-88032-300-2), σελ. 28
  15. ↑ Samraoui, Boudjéma (2006). «Large branchiopods (Branchiopoda: Anostraca, Notostraca and Spinicaudata) from the salt lakes of Algeria». J. Limnol. 65 (2): 83–88. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-16. https://web.archive.org/web/20110716081359/http://www.iii.to.cnr.it/pubblicaz/jl65_2/02_samraoui.pdf. Ανακτήθηκε στις 2020-05-29. 
  16. ↑ «The List of Wetlands of International Importance (the Ramsar List) | Ramsar». www.ramsar.org. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σοτ_Μελρίρ&oldid=8905645"