Σάρα Πέρες Ρομέρο
| Σάρα Πέρες Ρομέρο | |
|---|---|
| Πρώτη Κυρία του Μεξικού | |
| Περίοδος 6 Νοεμβρίου 1911 – 19 Φεβρουαρίου 1913 | |
| Πρόεδρος | Φρανσίσκο Μαδέρο |
| Προκάτοχος | Ρεφούχιο Μπορνέκε |
| Διάδοχος | Μαρία Ενρικέτα Φλόρες |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 19 Ιουνίου 1870, Σαν Χουάν ντελ Ρίο, Κερέταρο, Μεξικό |
| Θάνατος | 31 Ιουλίου 1952 (82 ετών) Πόλη του Μεξικού, Μεξικό |
| Εθνότητα | Μεξικανική |
| Σύζυγος | Φρανσίσκο Μαδέρο (1903-1913) |
| Συγγενείς | Μακάριο Πέρες Ρομέρο (πατέρας) Αβελίνα Ρομέρο (μητέρα) |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
H Σάρα "Σαρίτα" Πέρες Ρομέρο (Sara "Sarita" Pérez Romero, 19 Ιουνίου 1870 - 31 Ιουλίου 1952) ήταν η σύζυγος του Προέδρου του Μεξικού Φρανσίσκο Μαδέρο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1870 στο Σαν Χουάν ντελ Ρίο του Κερέταρο, και ήταν κόρη του Μακάριο Πέρες Ρομέρο και της Αβελίνα Ρομέρο.
Το 1897 γνώρισε τον Φρανσίσκο Μαδέρο, λίγο αργότερα αρραβωνιάστηκαν. Στις 26 Ιανουαρίου 1903 παντρεύτηκαν στην Πόλη του Μεξικού. Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά.
Το 1909 ο Μαδέρο φυλακίστηκε στο Μοντερρέι και η Σάρα έζησε μαζί του στη φυλακή. Ωστόσο, όταν μεταφέρθηκε στο Σαν Λούις Ποτόσι, αναγκάστηκε να νοικιάσει ένα σπίτι κοντά στη φυλακή, αφού δεν της επιτρεπόταν να είναι μαζί με τον σύζυγό της. Μόλις ξεκίνησε η Μεξικανική Επανάσταση, η Σαρίτα συνόδευσε τον σύζυγό της στην προεδρική του περιοδεία. Τον συνόδευσε παντού, σε στρατόπεδα και πολιτικές συγκεντρώσεις και ομιλίες.
Όντας Πρώτη Κυρία, η ίδια κακοποιημένη από τα στρατεύματα, οργάνωσε εκδηλώσεις και φεστιβάλ προσηλυτισμού υπέρ των θυμάτων του ένοπλου κινήματος, παρακολούθησε τις συναντήσεις των εργαζομένων και δέχτηκε διοργανωτές πολιτικών συλλόγων.
Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1952, τριάντα εννέα χρόνια μετά την δολοφονία τον Φρανσίσκο, στη Πόλη του Μεξικού σε ηλικία 82 ετών. Είναι θαμμένη στο Γαλλικό Πάνθεον του Ελέους, στη Πόλη του Μεξικού.
|