Πλατεία της Αγοράς (Κατοβίτσε)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 50°15′40″N 19°1′31″E / 50.26111°N 19.02528°E / 50.26111; 19.02528

Πλατεία της Αγοράς (Κατοβίτσε)
Rynek
Χάρτης
ΕίδοςΠλατεία αγοράς
Αρχιτεκτονικήμοντέρνα αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°15′33″N 19°1′18″E
Διοικητική υπαγωγήΚατοβίτσε
ΧώραΠολωνία
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Πλατεία της Αγοράς στο Κατοβίτσε (πολωνικά: Rynek w Katowicach, πρώην γερμανικά: Friedrichsplatz[1]) είναι πλατεία αγοράς πόλης στο κέντρο του Κατοβίτσε, στην Πολωνία. Είναι μια από τις κύριες πλατείες της συνοικίας Σρουντμιέστσιε (κέντρο πόλης). Οι αγορά είναι προσβάσιμη από πολλαπλές οδούς.

Τα κτίρια γύρω από την πλατεία χτίστηκαν από τα μέσα του 19ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας, μερικές από τις ιστορικές οικίες κατεδαφίστηκαν για να μπορέσουν να κατασκευαστούν εκεί σύγχρονες εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης. Χαρακτηριστικό στοιχείο της αγοράς είναι το δίκτυο των γραμμών του τραμ που διασχίζουν την αγορά προς διάφορες κατευθύνσεις.[2] Η πλατεία αποτελείται από τρία μέρη, με τις ονομασίες Πλατεία Άνθεων (Kwiatowy), Πλατεία Θεάτρου (Teatralny) και Πλατεία Υπερασπιστών του Κατοβίτσε (Obrońców Katowice). Το 2016 άνοιξε όλη η Πλατεία της Αγοράς, μετά από ενδελεχή ανακατασκευή.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλατεία της Αγοράς τον Ιούνιο του 2016.
Πλατεία της Αγοράς το 2016, τμήμα της Λεωφόρου Βόιτσεχ Κορφάντι στο Κατοβίτσε. Στο βάθος, ο ουρανοξύστης Altus.

Η Πλατεία της Αγοράς με τις εξής οδούς: Βαρσοβίας (Warszawską), Θεάτρου (Teatralną), Διευθυντών (Dyrekcyjna), Παλαιάς Πόλης (Staromiejska), Σιδηροδρομικού Σταθμού (Dworcowa), Αγίου Ιωάννη (Świętego Jana), Ταχυδρομείου (Pocztowa), Βάβελ (Wawelska), 3ης Μαΐου (3 Maja), Λίμνης (Stawowa), Άντζεϊ Μιελέντσκι (Andrzeja Mielęckiego), Σταροβιέισκα (Starowiejska), καθώς και η αρχική πορεία της Οδού Άνταμ Μιτσκιέβιτς και της Λεωφόρου Βόιτσεχ Κορφάντι, δημιουργούν ένα λειτουργικό και αρχιτεκτονικό συγκρότημα. Υπάρχουν πολλές ιστορικές πολυκατοικίες εδώ. Στην Πλατεία της Αγοράς και στις περισσότερες από τις προαναφερθείσες οδούς υπάρχουν απαγορεύσεις εισόδου ή περιορισμοί για τα αυτοκίνητα. Η κοίτη του ποταμού Ράβα τρέχει κάτω από την πλατεία.[3]

Η πλατεία, όπως αναφέρουν οι αρχές του Κατοβίτσε, είναι το κεντρικό μέρος και μια από τις «βιτρίνες» της πόλης.[4] Στην περιοχή της Πλατείας της Αγοράς υπάρχει η Πλατεία Υπερασπιστών του Κατοβίτσε με το Μνημείο των Προσκόπων του Σεπτεμβρίου. Στην Πλατεία της Αγοράς και στους γειτονικούς δρόμους, ένα hot-spot παρέχει δωρεάν ασύρματη πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Ο δείκτης ανάπτυξης στην περιοχή της Πλατείας της Αγοράς είναι πάνω από 3,00. Πρόκειται για μια από τις υψηλότερες αναπτυξιακές εντάσεις σε ολόκληρη την πόλη.[2]

Το μεσημέρι, ακούγεται το «κάλεσμα του Κατοβίτσε» από την κορυφή του κτιρίου που βρίσκεται στην Πλατεία της Αγοράς και στη γωνία των οδών Μουίνσκα (Młyńska) και Ποτστόβα. Ο δημιουργός της μουσικής είναι ο Άνταμ Μπιερνάτσκι, ένας ερασιτέχνης συνθέτης από το Μπίτομ. Το έθιμο του σαλπίγματος έχει σύντομη παράδοση, καθώς καθιερώθηκε το 2002.[5]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανδοχείο Κατοβίτσε (Karczma Katowicka), στα δεξιά, στη λιθογραφία του Έρνεστ Κνίπελ από τον 19ο αιώνα.
Η Φρίντριχπλατς (Friedrichplatz) στις αρχές του 20ου αιώνα (άποψη από τα βόρεια).
Η Φρίντριχπλατς στις αρχές του 20ου αιώνα (άποψη προς τα ανατολικά).

Στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, κοντά στη γωνία της σημερινής Πλατείας της Αγοράς και της οδού Αγίου Ιωάννη, υπήρχε ένας τοπικός συγκοινωνιακός κόμβος. Σε αυτό το σημείο συναντιόντουσαν μονοπάτια προς τέσσερις κατευθύνσεις: νοτιοανατολικά ήταν ο δρόμος προς το Μικόουουφ, προς τα νότια ήταν ο δρόμος προς το Μπρίνουφ, στα ανατολικά ο δρόμος προς το Σοπιενίτσε και το Μισουοβίτσε, και προς τα βόρεια ο δρόμος προς το βόρειο τμήμα του κέντρου του Μπογκουτσίτσε και περαιτέρω προς την Ντομπρούφκα Μάουα.[3]

Το 1686, ο Γιαν Μιεροσέφσκι από το Μισουοβίτσε και ο Ρούντολφ Γ. Καμιένσκι από το Σφιεντοχουοβίτσε σύναψαν συμφωνία σχετικά με αμφισβητούμενη γη στην περιοχή του χωριού Κατοβίτσε. Στον οικισμό επικολλήθηκε χειρόγραφος χάρτης. Κάλυπτε την περιοχή της σημερινής Πλατείας της Αγοράς - την τότε διασταύρωση των τοπικών δρόμων κοντά στην Κουζνίτσα Μπογκούτσκα και το Πανδοχείο Κατοβίτσε (Karczma Katowicka) στον ποταμό Ροζντζιάνκα (τώρα Ράβα).[6] Το πανδοχείο (κάρτσμα) βρισκόταν στην περιοχή της μεταγενέστερης δυτικής πρόσοψης της αγοράς.[7] Το πανδοχείο χτίστηκε πριν από το 1816 και ήταν επίσης το σπίτι ενός Εβραίου ενοικιαστή. Στη δεκαετία του 1950, απαθανατίστηκε σε λιθογραφία του Έρνεστ Κνίπελ.[8]

Το πανδοχείο κατέρρευσε το 1864 - ένα χρόνο πριν παραχωρηθούν στο Κατοβίτσε προνόμια πόλης.[9]

Τα πρώτα σχέδια για την ανάπτυξη και τη μορφή της Πλατείας της Αγοράς δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1850. Ο συγγραφέας ενός από αυτά (σχέδιο από το 1856) ήταν ο Χάινριχ Μόριτς Άουγκουστ Νότεμπομ.[10] Η πλατεία τοποθετήθηκε στον κύριο αστικό άξονα[11][12][13] (σήμερα: Πλατεία Ελευθερίας - οδός 3ης Μαΐου - Πλατεία της Αγοράς - οδός Βαρσοβίας - οδός Έμιλ Σράμεκ[14]). Ήταν πολύ μικρότερη από τη σημερινή Πλατεία της Αγοράς, αλλά μέχρι το 1945 το νότιο άκρο της σημαδεύτηκε από τη γραμμή των νότιων κτιρίων των σημερινών οδών 3ης Μαΐου και Βαρσοβίας. Τα ακανόνιστα σχήματα της κεντρικής πλατείας της πόλης υπαγορεύονταν από τις χωρικές συνθήκες.[3]

Η βόρεια πρόσοψη της Πλατείας της αγοράς αποτελούνταν από κατοικίες, που σημειώνονται με αριθμούς από 2 έως 5 και 6 έως 9 (ανεγέρθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και του 1970). Το κτίριο στον αριθμό 2 σχεδιάστηκε διαγώνια. Αυτό οφειλόταν στο ακανόνιστο σχήμα της εξόδου της σημερινής Οδού Άνταμ Μιτσκιέβιτς. Αυτό το κτίριο είχε αρχικά δύο ορόφους. Στις αρχές του 20ού αιώνα, προστέθηκαν νέες. Το κτίριο βρισκόταν με την πλάτη του στην τότε Thiele-Winckler-Straße (οδός Σκόσνα).[15] Το λευκό σπίτι, που βρίσκεται στους αριθμούς 4 και 5, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1970, ανεγέρθηκε σύμφωνα με το σχέδιο των Καρλ Σουλτς και Γιούλιους Χάασε, σε κλασικιστικό-νεοαναγεννησιακό στιλ.[15] Η βόρεια πρόσοψη χωριζόταν σε δύο τμήματα από την οδό Schloßstraße (τώρα Λεωφόρος Βόιτσεχ Κορφάντι, στα χρόνια του μεσοπολέμου ως οδός Ζαμκόβα). Για την επέκτασή της, το 1938 κατεδαφίστηκαν τα κτίρια των αριθμών 4 και 5.[15].

Η σύντομη δυτική πρόσοψη της Πλατείας της Αγοράς σχηματιζόταν από μια πολυκατοικία, σημειωμένη με τον αριθμό 1, που χτίστηκε μετά την κατάρρευση της προηγούμενης το 1864. Το πανδοχείο του Άντολφ Φρύλιχ και η νότια πρόσοψη είχαν τους αριθμούς 11–13.[15] Η πολυκατοικία με αριθμό 11 είναι σήμερα ένα κτίριο με τη διεύθυνση οδός Βαρσοβίας 1. Κατασκευάστηκε το 1874 σύμφωνα με το σχέδιο του Πάουλ Γιάτσκις από το Μπίτομ, σε εκλεκτικό στυλ με νεοαναγεννησιακά στοιχεία (εγγεγραμμένο στο μητρώο μνημείων, αρ. μητρώου: A/1561/94 της 30ης Δεκεμβρίου 1994). Η πολυκατοικία βρίσκεται στη θέση του κήπου του πρώην Ξενοδοχείου Welt . Κτίστηκε σε ορθογώνια κάτοψη. Το σχήμα του κτιρίου είναι συμπαγές, με εμφανή avant-corps στον πρώτο και τον έβδομο άξονα (ένα επιπλέον avant-corps σώμα σχηματίζεται από τους τρεις πρώτους άξονες). Ο πρώτος όροφος ανακατασκευάστηκε πλήρως. Η πρόσοψη καλύπτονταν με ένα ημιτελές θριγκό. Τα πάνελ κάτω από τα παράθυρα διαθέτουν διακοσμητικά από γυψομάρμαρο με φυτικά μοτίβα.[16] Το πρώην Ξενοδοχείο Welt χτίστηκε το 1848[17] και καταστράφηκε το 1945 εξαιτίας πυρκαγιάς.[15]

Το Ξενοδοχείο de Prusse (αριθμός 13) ήταν δίπλα στο Ξενοδοχείο Welt, το οποίο χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Υπήρχε στη θέση της σημερινής Πλατείας Άνθεων. Η τότε Poststraße (τώρα οδός Ταχυδρομείου) ήταν επομένως μεγαλύτερη.[15] Η ανάπτυξη της Πλατείας της Αγοράς ολοκληρώθηκε το 1875 - εκείνη την εποχή ήταν η μεγαλύτερη πλατεία αγοράς πόλης.[18][19]

Η ανατολική πρόσοψη (αριθμός 10) αρχικά αποτελούνταν από τρία κτίρια που ανήκαν στο Φον Τίελε-Βίνκλερ από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ένα από αυτά προσαρμόστηκε για τις ανάγκες του πρώτου δημαρχείου (χτίστηκε το 1873–1874). Ήταν μια διώροφη βίλα με κήπο με μια μικρή φυλακή στο πίσω μέρος.[15] Τα έτη 1906–1907, σε αυτό το μέρος χτίστηκε το κτίριο του Δημοτικού Θεάτρου (σήμερα έδρα του Θεάτρου της Σιλεσίας),[20] σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Καρλ Μόριτς από την Κολωνία.[16][21] Το 1930, στη θέση μιας λευκής πολυκατοικίας με τρούλο, χτίστηκε το κτίριο της Bank Gospodarstwa Krajowego (σήμερα η έδρα της ING Bank Śląski). Αρχικά, το κτίριο δεν ήταν ορατό από την Πλατεία της Αγοράς - βρισκόταν στην ανύπαρκτη οδό Σκόσνα. Τα κτίρια που το κάλυπταν (η βόρεια πρόσοψη της Πλατείας της Αγοράς) κατεδαφίστηκαν τη δεκαετία του 1960.[15]

Το 1896, κατασκευάστηκε η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή ατμού στενού εύρους στην πόλη (προς το Σιεμιανοβίτσε), η οποία ξεκινούσε από την Πλατεία της Αγοράς. Την διαχειριζόταν η Schlesiche Kleinbahn AG. Το 1898, αυτή η γραμμή ηλεκτροδοτήθηκε. Μέχρι το 1907, κατασκευάστηκαν γραμμές του τραμ προς το Μπίτομ και το Μισουοβίτσε. Το 1912, τέθηκε σε λειτουργία η γραμμή από την Πλατεία της Αγοράς προς το Σύντπαρκ (Südpark, σημερινό Πάρκο Ταντέους Κοστσιούσκο).[22]

Κατά την περίοδο του Γερμανικού Ράιχ (μέχρι το 1922), η πλατεία ονομαζόταν Friedrichsplatz (Φρίντριχπλατς ),[1] στην περίοδο του Μεσοπολέμου από το 1922 έως το 1939 Πλατεία της Αγοράς, το 1926-1939 ονομαζόταν επίσης Πλατεία Στρατάρχη Πιουσούτσκι, και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας (1939 –1945) Δαχτυλίδι.[23]

Στις 20 Ιουνίου, ο Βόιτσεχ Κορφάντι μίλησε μπροστά στο Δημοτικό Θέατρο, καλωσορίζοντας τα πολωνικά στρατεύματα που εισέρχονταν στο Κατοβίτσε, υπό τη διοίκηση του Στρατηγού Στανίσουαφ Σεπτίτσκι.[24] Στις 27 Αυγούστου 1922, στην Πλατεία της Αγοράς πραγματοποιήθηκαν εορτασμοί σχετικά με την προσάρτηση τμήματος της Άνω Σιλεσίας στην Πολωνία. Σε αυτές συμμετείχε ο Γιούζεφ Πιουσούτσκι, ο οποίος, μεταξύ άλλων, απένειμε στρατιωτικά παράσημα[25] και συμμετείχε στη Θεία Λειτουργία.[26] Στο μεσοπόλεμο, στον αριθμό 2 υπήρχε το καφέ «Turecka»,[27] όπου υπήρχε το μοναδικό ταχυδρομείο στο Κατοβίτσε,[28] στομ αριθμό 1 η ιδιωτική γυναικολογική κλινική του Δρ. Έρνεστ Σπάιερ[29] και το καφέ-ζαχαροπλαστείο του Φραντσίσεκ Λιτσμπίνσκι[27] και στον αριθμό 6 το εστιατόριο Zamkowa.[30]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 1939, στην αυλή μιας πολυκατοικίας στη γωνία της Πλατείας της Αγοράς και της τότε οδού Ζαμκόβα, οι Γερμανοί δολοφόνησαν περίπου 80 υπερασπιστές της πόλης.[31] Ανάμεσά τους ήταν, μεταξύ άλλων, οι Νικόντεμ και Γιούζεφ Ρεντς και ο Φραντσίσεκ Φάιγκ.[32][33] Το 1945, όταν η πόλη καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό, η νότια πρόσοψη της Πλατείας της Αγοράς καταστράφηκε. Το 1945 δημιουργήθηκε το πρώτο μεταπολεμικό σχέδιο για την ανοικοδόμηση της πλατείας. Η εικόνα της απεικονίζεται σε ακουαρέλα από τον Ταντέους Μιχέιντα.[34] Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1950, η πολυκατοικία μεταξύ της οδού Ταχυδρομείου και της οδού Αγίου Ιωάννη αντικαταστήθηκε με ένα όψιμο σοσιαλιστικό ρεαλιστικό κτίριο, το οποίο αποτελούσε τη νότια πρόσοψη της πλατείας της νέας αγοράς.[3] Το 1954, αναπτύχθηκε ένα σχέδιο προοπτικής χωρικής ανάπτυξης για το Κατοβίτσε από τον Ζίγκμουντ Βινίτσκι.[35] Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, οι ιστορικές πολυκατοικίες κατεδαφίστηκαν (σύμφωνα με τις παραδοχές του σχεδίου ανοικοδόμησης που εγκρίθηκε το 1962[36]). Στη θέση τους χτίστηκαν μοντερνιστικά κτίρια, μεταξύ των οποίων το Κτίριο του Σιλεσιανού Τύπου και το Πολυκατάστημα «Skarbek» (δυτική πρόσοψη) και το Πολυκατάστημα «Zenit» (ανατολική πρόσοψη).[37] Πριν την κατασκευή του «Zenit», υπήρχε ζωγραφισμένη φιγούρα χαλυβουργού στον τοίχο δίπλα στην εγκατάσταση.[38] Ως αποτέλεσμα αυτών των μετασχηματισμών, η Πλατεία της Αγοράς έχασε τον χαρακτήρα της ως κλειστής πλατείας και έγινε κυκλικός κόμβος κυκλοφορίας.[3] Πρόθεση των τότε αρχών της πόλης ήταν η κατασκευή ενός νέου αστικού κέντρου.[2] Η πλατεία έκλεισε ξανά για αυτοκίνητα και άνοιξε για τους πεζούς τη δεκαετία του 1970.

Στις 20 Οκτωβρίου 1981, σημειώθηκαν συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και πολιτοφυλακών στην πΠατεία της Αγοράς. Ο λόγος τους ήταν ότι οι αρχές απομάκρυναν από την πλατεία ένα αυτοκίνητο της «Αλληλεγγύης», από το οποίο πωλούνταν ανεξάρτητες εκδόσεις. Κατά τη διάρκεια των ταραχών χρησιμοποιήθηκαν δακρυγόνα.[39]

Θέατρο της Σιλεσίας (αριθμός 2).
Ιστορική πολυκατοικία στον αριθμό 7 (στα δεξιά).

Ανοικοδόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επί του παρόντος, σχεδιάζεται η ανακατασκευή της ζώνης Κυκλικός κόμβος «Γέζι Ζιέντεκ»-Πλατεία της Αγοράς,[40] η συνολική έκταση επένδυσης της οποίας είναι περίπου 735.000 μ².[41]

Στις αρχές του 2005, πραγματοποιήθηκε έρευνα μεταξύ των κατοίκων του Κατοβίτσε, η οποία έδειξε ότι μία από τις τρεις κατευθύνσεις προτεραιότητας της ανάπτυξης της πόλης είναι ο εκσυγχρονισμός της Πλατείας της Αγοράς. Τον Μάιο του 2006, ο δήμαρχος της πόλης, Πιοτρ Ούσοκ, ανακοίνωσε διαγωνισμό για το σχεδιασμό της ανακατασκευής της ζώνης από τον κυκλικό κόμβο «Γέζι Ζιέντεκ» στην Πλατεία της Αγοράς, που καλύπτει μέρος της Λεωφόρου Βόιτσεχ Κορφάντι. Το νικητήριο έργο ετοιμάστηκε από το Konior Studio.[42] Το επιλεγμένο αρχιτεκτονικό σχέδιο παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση Ακινήτων MIPiM στις Κάννες, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαρτίου 2007.[3]

Από τις 16 έως τις 18 Οκτωβρίου 2008, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις εργαστηρίων με κατοίκους σχετικά με την ανοικοδόμηση της περιοχής στο κέντρο της πόλης (τη λεγόμενη «Μεταμόρφωση του Κέντρου») στο Rondo Sztuki.[43] Η ανάπτυξη σχεδιαστικών σχεδίων ξεκίνησε το 2009.[44]

Το Φεβρουάριο του 2010, ξεκίνησε μια έρευνα μεταξύ των κατοίκων της πόλης σχετικά με την επιλογή της παραλλαγής της ανασυγκρότησης της ζώνης Κυκλικός κόμβος «Γέζι Ζιέντεκ»-Πλατεία της Αγοράς. Τρεις παραλλαγές προτάθηκαν,[45][46][47] αναπτύχθηκαν και παρουσιάστηκαν στις 19 Ιανουαρίου 2010[48] από μια ομάδα ειδικών και μια κοινοπραξία πολλών εταιρειών.[49][50] Στην ψηφοφορία συμμετείχαν περίπου 2.000 άτομα.[51] Οι κάτοικοι επέλεξαν την παραλλαγή με μεγάλες φυτείες πρασίνου, καλυμμένες με την κοίτη του ποταμού Ράβα, το ίχνος του οποίου στην επιφάνεια συμβόλιζε ένα τεχνητό υδάτινο ρεύμα, και με μια σήραγγα που θα ένωνε την οδό Άνταμ Μιτσκιέβιτς με την οδό Βαρσοβίας. Τελικά, η σήραγγα εγκαταλείφθηκε. Υπήρχε επίσης η δυνατότητα να χωροθετηθεί Δημοτική Πολυλειτουργική Εγκατάσταση (MOW) στην Πλατεία της Αγοράς,[52] αλλά και αυτή η πρόταση εγκαταλείφθηκε.[53][54]

Το καλοκαίρι του 2010, τοποθετήθηκε νέα άσφαλτος στην Πλατεία της Αγοράς, ώστε τα λεωφορεία να μπορούν να κυκλοφορούν προσωρινά εκεί (το κόστος ήταν περίπου 160.000 ζλότι).[55]. Από τις 8 έως τις 11 Μαρτίου 2011, στην επόμενη Διεθνή Έκθεση Ακινήτων MIPiM στις Κάννες, η πόλη προώθησε το έργο ανακατασκευής, που προοριζόταν επίσης για επενδύσεις ξενοδοχείων και γραφείων.[56] Τον Μάιο του 2011, ο Βοεβόδας της Σιλεσίας κίνησε διαδικασίες για την έκδοση απόφασης σχετικά με τη χωροθέτηση της τοποθεσίας του έργου Euro 2012 για την επένδυση «Ανακατασκευή της γραμμής του τραμ με την ανακατασκευή των συγκρουόμενων υποδομών στη ζώνη Κυκλικός κόμβος «Γέζι Ζιέντεκ»-Πλατεία της Αγοράς στο Κατοβίτσε».[57] Προβλέπεται η εξάλειψη της δεξιάς στροφής από την οδό Βαρσοβίας προς τη λεωφόρο Βόιτσεχ Κορφάντι, και σηματοδοτεί ένα νέο κομμάτι - μια στροφή από την οδό Βαρσοβίας προς το Μπρίνουφ.[58][59] Θα χρησιμοποιηθεί επίσης η τεχνολογία «green track» (επένδυση του εδάφους με γρασίδι).[60] Το 2011 θα επιλεγόταν ανάδοχος για την ανακατασκευή του εδάφους.[61]

Στις 18 Μαΐου 2011, κινήθηκε διοικητική διαδικασία για έκδοση απόφασης για την υλοποίηση της οδικής επένδυσης με τίτλο : «Ανακατασκευή του οδικού συστήματος, των δημοσίων πλατειών, των γραμμών του τραμ και της τεχνικής υποδομής στη ζώνη Κυκλικός κόμβος «Γέζι Ζιέντεκ»-Πλατεία της Αγοράς» για το έργο «Ανακατασκευή της κεντρικής ζώνης του Κατοβίτσε».[62] Τον Ιούλιο του 2011, οι δημοτικοί σύμβουλοι σε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Κατοβίτσε συμφώνησαν να λάβει η πόλη ένα δάνειο ύψους περίπου 100 εκατομμυρίων ζλότι, το οποίο πρόκειται να διατεθεί για ανοικοδόμηση[63][64], και τον Σεπτέμβριο του 2011, η πόλη ανακοίνωσε διαγωνισμό για την ανακατασκευή της ζώνης.[65] Οι κατασκευαστικές εργασίες ξεκίνησαν στις 3 Μαρτίου 2012.[66]

Μετά την ανοικοδόμηση, δημιουργήθηκε η λεγόμενη Πλατεία Άνθεων μεταξύ του κτιρίου Rynek 1 και του SDH «Zenit», με παγκάκια, ξύλινα καθίσματα, σκαλοπάτια και υπόστεγα με λουλούδια στην ανατολική πλευρά. Το κεντρικό τμήμα της Πλατείας της Αγοράς αφέθηκε ως χώρος διοργάνωσης διαφόρων εκδηλώσεων. Η ράγα του τραμ που επέτρεπε τη στροφή από την λεωφόρο Βόιτσεχ Κορφάντι στην οδό Βαρσοβίας, καταργήθηκε. Αντ΄ αυτού, κατασκευάστηκε ένας σύνδεσμος, που επέτρεπε στα τραμ να στρίβουν από την οδό Βαρσοβίας στην οδό Αγίου Ιωάννη. Στο βορειοανατολικό τμήμα κατασκευάστηκε παιδική χαρά και ολόκληρη η βόρεια πλευρά καταλήφθηκε από διώροφο υπόστεγο. Ολόκληρη η Πλατεία της Αγοράς τέθηκε σε χρήση μετά την ανακατασκευή το 2016 και το υπόστεγο το 2017.

Συγκοινωνίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γραμμή τραμ 43 στην Πλατεία της Αγοράς.

Κατά τον Μεσοπόλεμο, οι στάσεις εκκίνησης των λεωφορείων Śląskie Linie Autobusowe («Λεωφορειακές Γραμμές Σιλεσίας») βρίσκονταν στην Πλατεία της Αγοράς. Τα λεωφορεία προς Ντομπ, Ρούντα Σλόνσκα και Χόζουφ είχαν την αφετηρία τους στην έξοδο της οδού Θεάτρου (Teatralna), προς Μικόουουφ και Πιοτροβίτσε στην έξοδο της οδού Στρατάρχη Πιουσούτσκι (δίπλα στο κτίριο του θεάτρου), προς Γιουζεφόβιετς μπροστά από το κτίριο του θεάτρου, προς Μπογκουτσίτσε και Ντομπρούφκα Μάουα στην έξοδο της οδού Άνταμ Μιτσκιέβιτς και προς Μισουοβίτσε δίπλα στην έξοδο της οδού 3ης Μαΐου.[67] Τον Ιούλιο του 1936, η Śląskie Linie Autobusowe δημιούργησε τα γραφεία, τη διαχείριση και την αίθουσα αναμονής επιβατών στο αριθμό 7.[68]

Οι ράγες του τραμ του Tramwaje Śląskie («Τραμ της Σιλεσίας») διασχίζουν την Πλατεία της Αγοράς.

Υπάρχει επίσης σταθμός ποδηλάτων πόλης στην Πλατεία της Αγοράς.[69]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch». www.grytzka-genealogie.de (στα Γερμανικά). 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Cz. 1, Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego» (PDF). www.bip.um.katowice.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Lokalny Program rewitalizacji miasta Katowice na lata 2007-2013» (PDF). www.bip.um.katowice.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  4. ↑ «Miejsca centralne i wizytówki miasta». www.katowice.eu (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  5. ↑ «Katowice mają swój hejnał». www.money.pl (στα Πολωνικά). 28 Απριλίου 2002. 
  6. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 18. ISBN 83-85831-35-5. 
  7. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 23. ISBN 83-85831-35-5. 
  8. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 24. ISBN 83-85831-35-5. 
  9. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 29. ISBN 83-85831-35-5. 
  10. ↑ Katowice – Informator, red. Stefania Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 11.
  11. ↑ Raport o stanie miasta Katowice 2005 (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. ↑ Broszkiewicz Jacek; Katowice – reflektorem po mieście, wydawca: Urząd Miejski w Katowicach, ISBN 83-901884-0-6, s. 6.
  13. ↑ Szaraniec, Lech (1996). Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna "Artur". σελ. 18. ISBN 83-905115-0-9. 
  14. ↑ Starnawska, Joanna (1990). Dzieje Katowic (1299−1945). Katowice: Μουσείο Ιστορίας του Κατοβίτσε. σελ. 10. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 15,7 «Nie bójmy się historii i zabytków Katowic». www.gornoslaskie-dziedzictwo.com (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  16. ↑ 16,0 16,1 «Rejestr zabytków w Katowicach». www.wkz.katowice.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  17. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 26. ISBN 83-85831-35-5. 
  18. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 31. ISBN 83-85831-35-5. 
  19. ↑ Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1978, s. 97.
  20. ↑ Bulsa, Michał (2012). Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka. σελ. 212. ISBN 978-83-933-665-8-3. 
  21. ↑ Katowice – Informator, red. Stefania Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 44.
  22. ↑ Starnawska, Joanna (1990). Dzieje Katowic (1299−1945). Katowice: Μουσείο Ιστορίας του Κατοβίτσε. σελ. 14, 15. 
  23. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 385. ISBN 83-85831-35-5. 
  24. ↑ Szaraniec, Lech (1996). Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna "Artur". σελ. 28. ISBN 83-905115-0-9. 
  25. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 39. ISBN 83-85831-35-5. 
  26. ↑ Szaraniec, Lech (1996). Osady i osiedla Katowic. Katowice: Oficyna "Artur". σελ. 29. ISBN 83-905115-0-9. 
  27. ↑ 27,0 27,1 Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 96. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  28. ↑ Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 46. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  29. ↑ Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 76. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  30. ↑ Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 95. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  31. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 47. ISBN 83-85831-35-5. 
  32. ↑ Starnawska, Joanna (1990). Dzieje Katowic (1299−1945). Katowice: Μουσείο Ιστορίας του Κατοβίτσε. σελ. 55. 
  33. ↑ Katowice 1865–1945. Zarys rozwoju miasta. Red. J. Szaflarski, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1978, s. 310.
  34. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 50. ISBN 83-85831-35-5. 
  35. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 52. ISBN 83-85831-35-5. 
  36. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 54. ISBN 83-85831-35-5. 
  37. ↑ Katowice – Informator, red. Stefania Adamczyk, wyd. Urząd Miasta w Katowicach, Katowice 1993, s. 25.
  38. ↑ Broszkiewicz Jacek; Katowice – reflektorem po mieście, wydawca: Urząd Miejski w Katowicach, ISBN 83-901884-0-6, s. 51.
  39. ↑ Moskal, Jerzy (1993). ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice – Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk. σελ. 63. ISBN 83-85831-35-5. 
  40. ↑ «Transformacja centrum miasta». www.invest.katowice.eu (στα Πολωνικά). 
  41. ↑ «Katowice − Miasto Ogrodów (wniosek aplikacyjny)» (PDF). www.2016katowice.eu (στα Πολωνικά). [νεκρός σύνδεσμος]
  42. ↑ «Radni nie chcą kredytu na katowicki rynek». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  43. ↑ «Transformacja Centrum». www.katowice.eu (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  44. ↑ «Nowy rynek w Katowicach: czas na konkrety». www.antyradio.pl (στα Πολωνικά). [νεκρός σύνδεσμος]
  45. ↑ «Three projects become clearer». www.katowicethecity.com (στα Αγγλικά). 
  46. ↑ «Zobaczcie projekty nowego rynku w Katowicach». www.mmsilesia.pl (στα Πολωνικά). 
  47. ↑ «Rynek odmieni Katowice, ale to nie będzie miasto marzeń». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  48. ↑ «Trzy pomysły na rynek w Katowicach». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  49. ↑ «Zobacz nowe centrum Katowic i wybierz coś dla siebie!!». www.katowice.eu (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  50. ↑ «Citizens decided». www.katowicethecity.com (στα Αγγλικά). 
  51. ↑ «Uwierzycie? Kolejny konkurs(ik) na rynek w Katowicach». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  52. ↑ «Rynek w Katowicach nie dla mieszkańców a urzędników». www.mmsilesia.pl (στα Πολωνικά). 
  53. ↑ «Awaria. Rynek w Katowicach ma opóźnienie». www.dziennikzachodni.pl (στα Πολωνικά). 
  54. ↑ «Rynek, czyli wielka zagadka, kto zgadnie kiedy będzie i za ile lat?». www.naszemiasto.pl (στα Πολωνικά). 
  55. ↑ «Miliony wydane, a katowicki rynek wciąż taki sam». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  56. ↑ «Katowice na targach MIPIM w Cannes». www.katowice.eu (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  57. ↑ Urząd Miasta Katowice: Obwieszczenie Wojewody Śląskiego o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 dla inwestycji pn. "Przebudowa linii tramwajowej wraz z przebudową infrastruktury kolidującej w strefie rondo-Rynek w Katowicach". (pl) www.bip.um.katowice.pl [dostęp 2011-09-15]
  58. ↑ «Tramwaje już nie skręcą z Warszawskiej w stronę ronda». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  59. ↑ «Tramwaje pojadą inaczej». www.fakt.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  60. ↑ «Zmiany tramwajowe w związku z przebudową Rynku w Katowicach». www.wpk.katowice.pl (στα Πολωνικά). 
  61. ↑ «Nie ma pieniędzy na przebudowę rynku w Katowicach». www.katowice.gazeta.pl (στα Πολωνικά). 
  62. ↑ Urząd Miasta Katowice: Obwieszczenie w sprawie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn.: 'Przebudowa układu drogowego w strefie Rondo-Rynek' w Katowicach.[νεκρός σύνδεσμος] (pl) www.bip.um.katowice.pl [dostęp 2011-09-15]
  63. ↑ Prezydent Uszok weźmie 100 mln zł kredytu(pl) www.katowice.gazeta.pl [dostęp 2011-09-15]
  64. ↑ Radni wyrazili zgodę na zaciągnięcie kredytu na przebudowę katowickiego rynku. 100 milionów złotych (pl) www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2011-09-15]
  65. ↑ Katowice ogłosiły przetarg na przebudowę strefy Rondo-Rynek (pl) www.katowice.gazeta.pl [dostęp 2011-09-15]
  66. ↑ «Przebudowa Rynku w Katowicach ruszyła». katowice.naszemiasto.pl.  (pl) www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2012-03-04]
  67. ↑ Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 59. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  68. ↑ Janota, Wojciech (2010). Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn. σελ. 58. ISBN 978-83-7729-021-7. 
  69. ↑ «Mapa stacji | City by bike». citybybike.pl (στα Πολωνικά). 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πλατεία_της_Αγοράς_(Κατοβίτσε)&oldid=10513809"