Πεντηκοστύς

Πεντηκοστύς ονομάζονταν στην αρχαία Ελλάδα πολεμικό σώμα δυνάμεως 50 ανδρών, το οποίο αποτελούσε υποδιαίρεση της Φάλαγγας^[1].

Αποτελείτο από δύο ενωμοτίες. Αρχηγός τους ήταν ο πεντηκοντάρχης. Δυο πεντηκοστίες αποτελούσαν έναν λόχο. Ανάλογα με την δύναμη των επιμέρους ενωμοτιών η δύναμη της πεντικοστύς κυμαινόταν από 50 ως 72 πολεμιστές. Οι Σπαρτιάτικες πεντηκοστίες είχαν δύναμη 72 ανδρών.

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Ὀρβικίου, τῶν περὶ τὸ στράτευμα τάξεων. ἰστέον δέ, ὅτι τῶν περὶ τὸ στράτευμα τάξεων καὶ ἡγεμονιῶν, ὁ μὲν πέντε ἀνδρῶν ἀριθμὸς καλεῖται πεμπάς· ὁ δὲ ἄρχων, πεμπάδαρχος· ὁ δὲ τῶν δέκα, δεκάς, καὶ δεκάδαρχος· ὁ δὲ τῶν πέντε καὶ εἴκοσι, λόχος, καὶ λοχαγός· ὁ τῶν πεντήκοντα, πεντηκοστύς. Βλ. Philip Rance, The Etymologicum Magnum and the “Fragment of Urbicius” Αρχειοθετήθηκε 2010-06-14 στο Wayback Machine..

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Peter Connolly, Greece and Rome at war, London 1981
Victor Davis Hanson, Der Krieg in der griechischen Antike, o.O. 2001 (London 1999)
Menge-Güthling, Langenscheidts Großwörterbuch Griechisch-Deutsch mit Etymologie, Berlin 1973
Wilhelm Gemoll, Schul und Handwörterbuch Griechisch-Deutsch, 9.te Auflage

[1] Ὀρβικίου, τῶν περὶ τὸ στράτευμα τάξεων. ἰστέον δέ, ὅτι τῶν περὶ τὸ στράτευμα τάξεων καὶ ἡγεμονιῶν, ὁ μὲν πέντε ἀνδρῶν ἀριθμὸς καλεῖται πεμπάς· ὁ δὲ ἄρχων, πεμπάδαρχος· ὁ δὲ τῶν δέκα, δεκάς, καὶ δεκάδαρχος· ὁ δὲ τῶν πέντε καὶ εἴκοσι, λόχος, καὶ λοχαγός· ὁ τῶν πεντήκοντα, πεντηκοστύς. Βλ. Philip Rance, The Etymologicum Magnum and the “Fragment of Urbicius” Αρχειοθετήθηκε 2010-06-14 στο Wayback Machine..

[1]