Παραμόρφωση ειδώλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια



Η παραμόρφωση ειδώλου (distortion) στους φακούς δεν επηρεάζει την ευκρίνειά του, αλλά μετατοπίζει τα σημεία του από τη θέση την οποία έπρεπε να έχουν σύμφωνα με την παραξονική θεωρία. Συνεπώς, η μεγέθυνση δεν είναι σταθερή σε όλο το πεδίο του φακού.

Για να μην αναπτύσσεται η παραμόρφωση θα πρέπει το διάφραγμα του φακού να συμπίπτει με το φακό. Στη περίπτωση αυτή έχουμε το ορθοσκοπικό σύστημα (orthoscopic system). Εάν το διάφραγμα απομακρυνθεί από το φακό, τότε εμφανίζεται η παραμόρφωση. Εάν το διάφραγμα είναι μπροστά από στο φακό, οπότε έχουμε την αρνητική ή βαρελοειδή παραμόρφωση (barrel distortion), ενώ εάν το διάφραγμα είναι πίσω από το φακό, έχουμε τη θετική παραμόρφωση ή παραμόρφωση μηνίσκου (positive distortion). Στην αρνητική παραμόρφωση η μεγέθυνση ελαττώνεται καθώς τα σημεία του ειδώλου απομακρύνονται από το κέντρο του πεδίου, ενώ στη θετική συμβαίνει το αντίθετο.