Πανίκος Ιακώβου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανίκος Ιακώβου
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης31 Μαρτίου 1941
Ημερ. θανάτου25 Απριλίου 2010
ΘέσηΑμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1956-1959Ανόρθωση
1959-1962Παναθηναϊκός
1962-1969Ανόρθωση
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1965-1968Κύπρος11
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1970-1971Ανόρθωση
1973-1974ΑΣΙΛ
1975-1977Απόλλων Λεμεσού
1984-1987Κύπρος
1988-1991Κύπρος
ΕΠΑ Λάρνακας
Κύπρος U19
Κύπρος U21
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Πανίκος Iακώβου ήταν Κύπριος ποδοσφαιριστής. Αγωνιζόταν στη θέση του κεντρικού αμυντικού.[1]

Γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου 1941 στην Αμμόχωστο.[2][3] Ξεκίνησε την καριέρα του από την Ανόρθωση το 1956.[1] Το 1959 μετέβη στην Αθήνα ώστε να σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Εγγράφεται στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατακτά 3 πρωταθλήματα. Επιπλέον, συμμετείχε στην Εθνική Νέων Ελλάδας και στην Εθνική Ελπίδων Ελλάδας.[1][2]

Το 1962 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, επέστρεψε στην Κύπρο και εντάχθηκε στην Ανόρθωση, στην οποία παρέμεινε έως το τέλος της καριέρας του το 1969.[1]

Εκτός από ποδοσφαιριστής ήταν και παγκυπριονίκης κολυμβητής του Ναυτικού Ομίλου Αμμοχώστου.[1] Επιπλέον, διετέλεσε προπονητής κολύμβησης και υδατοσφαίρισης.[1] Επιπλέον, ήταν καλαθοσφαιριστής, πετοσφαιριστής και αθλητής στίβου (σφαιροβολία, δισκοβολία, άλμα εις ύψος, σκυταλοδρομία).[1][2][4]

Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας εργάστηκε ως προπονητής σε πολλές ομάδες (Ανόρθωση, ΑΣΙΛ Λύσης, Απόλλων, ΕΠΑ Λάρνακας, Εθνική Νέων Κύπρου, Εθνική Ελπίδων Κύπρου, Εθνική Κύπρου[5]).[1][2][3]

Ακόμη, δίδαξε στη σχολή προπονητών της Ελλάδας.[1] Επιπλέον, υπηρέτησε ως καθηγητής φυσικής αγωγής στην Κύπρο.[1][2]

Επιπρόσθετα, διετέλεσε για πέντε χρόνια πρόεδρος του Συνδέσμου Προπονητών Κύπρου, τον οποίο τον οποίο ενέταξε στον Πανευρωπαϊκό Σύνδεσμο Προπονητών.[2]

Τιμήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας για την προσφορά του στην εκπαίδευση. Επιπλέον, τιμήθηκε από την ΚΟΠ και τον ΚΟΑ για την προσφορά του στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Ακόμη, τιμήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού Ελλάδας για την προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Επιπρόσθετα, τιμήθηκε από το ΓΕΕΦ για την προσφορά του στην Εθνική Ενόπλων. Τέλος, έλαβε τιμητική διάκριση από τον Πανευρωπαϊκό Σύνδεσμο Προπονητών.[2][6]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης
Ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού
Ως προπονητής της Ανόρθωσης
Ως προπονητής του ΑΣΙΛ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Μελετίου 2011, σελ. 276
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Πανίκος Ιακώβου – Πατρίκι Αμμοχώστου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Πανίκος Ιακώβου» (PDF). 24 Ιανουαρίου 2006. σελ. 15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ «Ρετρό: Πολλοί γνωρίζουν τον Πανίκο Ιακώβου ως παλιό ποδοσφαιριστή… λίγοι όμως πως ήταν ένας πολυσύνθετος αθλητής». 5 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  5. ↑ «Προπονητές». www.cfa.com.cy. ΚΟΠ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  6. ↑ Κυριάκου, Άκη (3 Μαΐου 2015). «Μία ζωή γεμάτη αθλητισμό και διακρίσεις». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  7. ↑ «Οι 45 προπονητές που πανηγύρισαν κατάκτηση Κυπέλλου Coca - Cola». www.cfa.com.cy. ΚΟΠ. 25 Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μελετίου, Γιώργος (2011). Κυπριακό ποδόσφαιρο 1900-1960. Λευκωσία: Power Publishing. σελ. 276. ISBN 978-9963-688-87-6. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πανίκος_Ιακώβου&oldid=9597194"