Πέρασμα Ουακτζίρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φωτογραφία της κοιλάδας πριν το πέρασμα από τον Αουρέλ Στάιν.

Το πέρασμα Ουακτζίρ,[1] ή αλλιώς πέρασμα Βακτζίρ, είναι ορεινό πέρασμα στις οροσειρές Χίντου Κους και Παμίρ στην ανατολική άκρη του διαδρόμου Ουακχάν, του μοναδικού περάσματος μεταξύ Αφγανιστάν και Κίνας. Συνδέει το Ουακχάν στο Αφγανιστάν με την Αυτόνομη Κομητεία Τασκουργκάν Τατζίκ στο Σιντσιάνγκ της Κίνας σε υψόμετρο 4.293 μέτρων, αλλά το πέρασμα δεν αποτελεί επίσημο μεθοριακό σταθμό. Η μεθόριος αυτή έχει τη μεγαλύτερη αλλαγή σε ζώνη ώρας από οποιαδήποτε διεθνή μεθόριο (UTC+04:30 στο Αφγανιστάν σε UTC+08:00, στην Κίνα). Η Κίνα αναφέρει το πέρασμα ως Νότιο Πέρασμα Ουακτζίρ (κινεζικά: 南瓦根基达坂) μιας και υπάρχει και βόρειο πέρασμα στην κινεζική πλευρά.[2]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν υπάρχει δρόμος μέσα στο πέρασμα. Από την κινεζική πλευρά, η περιοχή είναι προσβάσιμη μόνο σε στρατιωτικό προσωπικό.[3] Ένας φράχτης από συρματόπλεγμα μήκους 92 χιλιομέτρων ανεγέρθηκε στα σύνορα και υπάρχει κινεζικό φυλάκιο της συνοριακής φρουράς στο Κεκετουλούκε, μόλις 20 χιλιόμετρα ανατολικά του περάσματος.[4] Το καλοκαίρι του 2009, το κινεζικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ξεκίνησε την κατασκευή ενός νέου δρόμου ο οποίος θα έφτανε σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από τα σύνορα για χρήση από τους συνοριοφύλακες.[5] Ο δρόμος οδηγεί μέσω του Ταγκντουμπάς Παμίρ στον αυτοκινητόδρομο Καρακοράμ σε απόσταση 80 χιλιομέτρων μακριά. Η κοιλάδα στα ανατολικά του περάσματος Ουακτζίρ από την κινεζική πλευρά ονομάζεται κοιλάδα Τσαλατσίγκου. Είναι εντελώς κλειστή για τους επισκέπτες. Ωστόσο, οι κάτοικοι και οι βοσκοί της περιοχής έχουν περιορισμένη πρόσβαση.[6] Οι Κινέζοι την αναφέρουν ως το τμήμα του διαδρόμου Ουακχάν στην Κίνα.

Από την πλευρά του Αφγανιστάν, ο πλησιέστερος δρόμος είναι ένας τραχύς δρόμος προς το Σαρχάντε Ουακχάν, περίπου 100 χιλιόμετρα από το πέρασμα μέσα από μονοπάτια.[7] Ακριβώς κάτω από το πέρασμα από την πλευρά του Αφγανιστάν είναι μια σπηλιά πάγου, σε υψόμετρο 4.554 μέτρων. Αυτή είναι η πηγή του ποταμού Ουακτζίρ, ο οποίος τελικά εκβάλει στον Αμού Ντάρια (Ώξος). Έτσι το σπήλαιο θεωρείται ως η πηγή του Αμού Ντάρια. Το πέρασμα Ντιλισάνγκ, προς το Πακιστάν, βρίσκεται στην ίδια κοιλάδα περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά.[3]

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πέρασμα Ουακτζίρ είναι μέρος του Δρόμου του Μεταξιού. Πιστεύεται ότι ο διάσημος Κινέζος βουδιστής προσκυνητής Χσουάν Τσανγκ ταξίδεψε μέσω αυτού του περάσματος στο ταξίδι επιστροφής του στην Κίνα περίπου το 649 μ.Χ..[8]

Παραδοσιακά, το πέρασμα είναι απρόσιτο για τουλάχιστον πέντε μήνες του έτους και είναι προσβάσιμο τους υπόλοιπους λόγω των καιρικών συνθηκών.[9] Το έδαφος είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν και ο Άουρελ Στάιν ανέφερε ότι οι προσεγγίσεις στο πέρασμα ήταν «εξαιρετικά εύκολες».[10] Υπάρχουν ελάχιστες καταγραφές επιτυχημένων διελεύσεων από αλλοδαπούς. Ιστορικά το πέρασμα αποτελούσε μια εμπορική διαδρομή μεταξύ Μπανταχσάν και Γιαρκάντ, που χρησιμοποιούνταν από εμπόρους από το Μπατζαόρ.[10] Λέγεται ότι ο Μάρκο Πόλο πέρασε από το σημείο, αν και δεν ανέφερε το πέρασμα ονομαστικά. Ο Ιησουίτης ιερέας Βενέδικτος Γκοέζ πέρασε από το Ουακχάν στην Κίνα μεταξύ 1602 και 1606. Οι επόμενες παλαιότερες αναφορές προέρχονται από την περίοδο του Μεγάλου Παιχνιδιού στα τέλη του 19ου αιώνα.[11] Το 1868, ένας εξερευνητής γνωστός ως Μίρζα, που εργαζόταν για τη Μεγάλη Τριγωνομετρική Έρευνα της Ινδίας, διέσχισε το πέρασμα.[12] Υπήρχαν κι άλλες διελεύσεις το 1874 από τον λοχαγό Τ. Ε. Γκόρντον του Βρετανικού Στρατού,[13] το 1891 από τον Φράνσις Γιανγκχάσμπαντ,[14] και το 1894 από τον Λόρδο Κάρζον.[15] Τον Μάιο του 1906 ο Σερ Άουρελ Στάιν διέσχισε το πέρασμα και ανέφερε ότι εκείνη την περίοδο χρησιμοποιούνταν από 100 κάρα ετησίως.[16] Έκτοτε ο μοναδικός Δυτικός που διέσχισε το πέρασμα ήταν ο Χ. Γ. Τίλμαν το 1947.[17]

Το 1895 το πέρασμα ορίστηκε ως μεθόριος μεταξύ Κίνας και Αφγανιστάν σε συμφωνία μεταξύ των Βρετανών και των Ρώσων, αν και οι Κινέζοι και οι Αφγανοί δεν συμφώνησαν τελικά στον ορισμό αυτό μέχρι το 1963.[2][18]

Πιστεύεται ότι τα τελευταία χρόνια, το πέρασμα χρησιμοποιείται ως οδός για λαθρεμπόριο ναρκωτικών και χρησιμοποιείται για τη μεταφορά οπίου που κατασκευάζεται στο Αφγανιστάν στην Κίνα.[19] Το Αφγανιστάν έχει ζητήσει επανειλημμένα από την Κίνα να ανοίξει τα σύνορα στον διάδρομο Ουακχάν για οικονομικούς λόγους ή ως εναλλακτική διαδρομή προμηθειών για την καταπολέμηση της εξέγερσης των Ταλιμπάν. Ωστόσο, η Κίνα αρνήθηκε, σε μεγάλο βαθμό λόγω των αναταραχών στη παραμεθόρια δυτική επαρχία της Σιντσιάνγκ, η οποία συνορεύει με το διάδρομο.[20][21] Τον Δεκέμβριο του 2009, αναφέρθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ζητήσει από την Κίνα να ανοίξει το διάδρομο.[22]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ludwig W. Adamec. Historical and political gazetteer of Afghanistan Vol. 1. Badakhshan Province and northeastern Afghanistan. Graz : Akad. Druck- und Verl.-Anst., 1972. σελ. 185.
  2. ↑ 2,0 2,1 (στα Chinese) Wikisource link to 中华人民共和国和阿富汗王国边界条约. Wikisource. 1963-11-22. «经过高程为4923米的南瓦根基达坂（阿方图称瓦根基山口）» 
  3. ↑ 3,0 3,1 Dufour, Julien. «Pamir & Wakhan - Getting there». Online Guide to Trekking in the Wakhan and Afghan Pamir. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. 
  4. ↑ Cui Jia (25 Σεπτεμβρίου 2014). «High alert». China Daily (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. A barbed wire fence appeared after another 20 km west of Keketuluke. The fence separates China and Afghanistan amid the 92 km border area. 
  5. ↑ Russell Hsiao, Glen E. Howard (7 Ιουλίου 2010). «China Builds Closer Ties to Afghanistan through Wakhan Corridor». Jamestown Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ 环球时报 (7 Μαΐου 2009). «《环球时报》记者组在瓦罕走廊感受中国边防». china.huanqiu.com (στα Κινεζικά). Global Times. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. 由于瓦罕走廊没有开放旅游，普通游客走到这里便无法继续前行。...据他介绍，该派出所海拔3900米，辖区内户籍75户，约300人，到七八月夏季牧场开放时，山下牧民会到高海拔地区放牧，走廊人口将达到1800人左右。 
  7. ↑ «2004 Mock & O'Neil Wakhan Expedition Report». www.mockandoneil.com. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. 
  8. ↑ Stein, M. Aurel (30 Μαρτίου 1960). «Exploration in Chinese Turkestan». United States Congressional Serial Set (Washington, D.C.: Smithsonian Institution) (748): 752. https://books.google.com/books?id=Neg3AQAAIAAJ&pg=PA752&dq=wakhjir+pass. 
  9. ↑ Townsend, Jacob (Ιούνιος 2005). «China and Afghan Opiates: China and Afghan Opiates: Assessing the Risk» (PDF). Silk Road Paper. Institute for Security and Development Policy. σελ. 36. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. The only border crossing is the Wakhjir Pass at an altitude of 4,927m, which is closed for at least five months a year and is open irregularly for the remainder. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Stein, M. Aurel (1907). Ancient Khotan: Detailed Report of Archaeological Explorations in Chinese Turkestan. 1. Oxford, UK: Clarendon Press. σελ. 32. 
  11. ↑ Shahrani, M. Nazif. (1979) The Kirghiz and Wakhi of Afghanistan: Adaptation to Closed Frontiers and War University of Washington Press, Seattle, (ISBN 0-295-95669-0), σελ. 27
  12. ↑ Shahrani, M. Nazif. (1979) σελ. 31
  13. ↑ Keay, J. (1983) When Men and Mountains Meet (ISBN 0-7126-0196-1) σελ. 256-7
  14. ↑ Younghusband, F. (1896, republished 2000) The Heart of a Continent (ISBN 978-1-4212-6551-3)
  15. ↑ Geographical Journal (July to September 1896) cited in Mock and O'Neil 2004 Shipton Tilman Grant Application
  16. ↑ Shahrani, M. Nazif (1979 and 2002) σελ. 37
  17. ↑ «2004 Mock & O'Neil Wakhan Expedition Report». www.mockandoneil.com. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. 
  18. ↑ Office of the Geographer (1 Μαΐου 1965). «International Boundary Study - Afghanistan – China Boundary» (PDF). web.archive.org. Bureau of Intelligence and Research. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. The Afghanistan–China boundary agreement, signed on November 22, 1963, was the fifth of these boundaries treaties initiated by the Chinese communists. 
  19. ↑ «Afghanistan border crossings». Caravanistan. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2018. It is mostly used as a low-intensity drug-smuggling corridor to bring opium to China during the summer. 
  20. ↑ Afghanistan tells China to open Wakhan corridor route. The Hindu. June 11, 2009 Αρχειοθετήθηκε January 8, 2011, στο Wayback Machine.
  21. ↑ China mulls Afghan border request. BBC News Online. 12 Ιουνίου 2009
  22. ↑ South Asia Analysis Group: Paper No. 3579, 31 December 2009 Αρχειοθετήθηκε June 13, 2010, στο Wayback Machine.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πέρασμα_Ουακτζίρ&oldid=9596370"