Ορυκτογνωσία
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ως ορυκτογνωσία χαρακτηρίζεται γενικά ο εμπειρικός τρόπος αναγνώρισης των διαφόρων ορυκτών με βάση τα κύρια γνωρίσματα αυτών. Κατά βάση τα κύρια γνωρίσματα των ορυκτών διακρίνονται σε φυσικά και κρυσταλλογραφικά.
Φυσικά γνωρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φυσικά γνωρίσματα των ορυκτών θεωρούνται το χρώμα, η λάμψη, η σκληρότητα, ο σχισμός, ο θραυσμός και το ειδικό βάρος αυτών.
Κρυσταλλογραφικά γνωρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα γνωρίσματα αυτά περιλαμβάνονται το κρυσταλλικό σύστημα που ανήκουν και η κρυσταλλική μορφή τους.
Άλλα γνωρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολλές φορές όταν το προς έλεγχο ορυκτό δεν απαντάται σε μεμονωμένα κρυσταλλικά άτομα, τότε εξετάζεται - ερευνάται το είδος της διδυμίας, όταν εμφανίζεται τέτοια, καθώς και η εξωτερική μορφή των παρατηρουμένων επ΄ αυτού συσωμάτων, με όχι σπάνια σε ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζεται και χημική διεργασία, συνηθέστερα πυροχημική δοκιμασία.
Ορυκτογνωστικοί πίνακες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα δεδομένα της ορυκτογνωσικής έρευνας με βάση τα παραπάνω στοιχεία - γνωρίσματα διατάσσονται κατά ορισμένη συστηματική σειρά σε ειδικούς πίνακες που ονομάζονται ορυκτογνωστικοί πίνακες που αποτελούν κύριο βοήθημα σε ορυκτογνωστικές μελέτες.
Από τους Έλληνες ορυκτολόγους πρώτους τέτοιους πίνακες έχουν εκπονήσει
- ο Κ. Μητσόπουλος "Ορυκτογνωστικός οδηγός" Αθήναι 1896
- ο Κ. Κτενάς "Ορυκτογνωστικοί πίνακες", Αθήναι 1910, και "Στοιχεία αναλυτικής ορυκτολογίας, Ορυκτογνωσία της Ελλάδος" Αθήναι 1923.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΘ΄, σελ.118