Ξενοδοχείο Bauen

Ξενοδοχείο Bauen
Είδος	ξενοδοχείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες	34°36′18″S 58°23′33″W
Διοικητική υπαγωγή	Μπουένος Άιρες
Χώρα	Αργεντινή
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Ξενοδοχείο Bauen είναι μια ανακτημένη επιχείρηση (recuperated business), που βρίσκεται στη Λεωφόρο Καγιάο (360 Callao Avenue) του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, η οποία διοικείται συλλογικά από τους εργαζομένους της και λειτουργεί τόσο ως ξενοδοχείο όσο και ως χώρος ελεύθερης συνάντησης για αριστερές και εργατικές ομάδες της Αργεντινής. Χρησιμοποιείται επίσης ως προσωπική κατοικία από ορισμένους εργαζόμενους-ιδιοκτήτες.

Εγκαινιασμένο το 1978, το τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο δέχτηκε γενναιόδωρες κυβερνητικές επιδοτήσεις εν αναμονή του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 1978, το οποίο έλαβε χώρα εκείνο τον Ιούνιο στο Μπουένος Άιρες. Το 1976 ο αρχικός ιδιοκτήτης Marcelo Iurcovich έλαβε 37 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία του ξενοδοχείου από την Εθνική Τράπεζα Ανάπτυξης (Banco Nacional de Desarollo, BANADE), έναν κρατικό φορέα δανεισμού επιχειρήσεων, ο οποίος αργότερα απορροφήθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Αργεντινής (Banco de la Nación Argentina). Στη συνέχεια, ωστόσο, ο τουρισμός στην Αργεντινή υπέστη τις συνέπειες από τον Βρώμικο Πόλεμο (Dirty War) της στρατιωτικής δικτατορίας και από την κατάρρευση της οικονομικής πολιτικής. Τα οικονομικά του ξενοδοχείου επιδεινώθηκαν περαιτέρω μετά το άνοιγμα μιας σειράς νεότερων ξενοδοχείων, που ανταγωνίζονταν τα παλιά στη δεκαετία του 1990, και κατά τη διάρκεια της κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ως επακόλουθο των αναταραχών του Δεκεμβρίου του 2001, και μετά από συστηματικές επιθέσεις, το Ξενοδοχείο Bauen έκλεισε στις 28 Δεκεμβρίου.

Το Μάρτιο του 2003, με τη βοήθεια του Εθνικού Κινήματος των Ανακτημένων Επιχειρήσεων (National Movement of Recovered Businesses, στα ισπανικά: Movimiento Nacional de Empresas Recuperadas, MNER), οι πρώην υπάλληλοι του ξενοδοχείου κατέλαβαν το κτίριο. Ενώ αγωνίζονταν για την απόκτηση της ιδιοκτησίας μέσω ακτιβισμού και διαπραγματεύσεων, ξεκίνησαν να επισκευάζουν το κτίριο και σιγά-σιγά άνοιξαν εκ νέου την επιχείρηση. Από τότε ο συνεταιρισμός Bauen έχει αποκτήσει 150 εργαζόμενους, έχει εγκαινιάσει μια καφετέρια με θέα στον δρόμο (της οποίας τα επιδαπέδια πλακάκια προέρχονται από το FaSinPat, ένα εργοστάσιο κεραμικών που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των εργαζομένων του) και έχει εξοπλίσει περισσότερα από 200 δωμάτια. Σήμερα το ξενοδοχείο Bauen μπορεί να υπερηφανεύεται για την άνοδο των κερδών του, και αποτελεί κέντρο της πολιτιστικής και πολιτικής δραστηριότητας στο Μπουένος Άιρες.

Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη νομιμότητα της ιδιοκτησίας και λειτουργίας του ξενοδοχείου από τους εργαζόμενους είναι αμφιλεγόμενη. Στις 21 Οκτωβρίου 2005 οι εργαζόμενοι πληροφορήθηκαν ότι, ενώ είχε αναγνωριστεί στους παλιότερους από αυτούς πως είναι νόμιμο δικαίωμά τους να μένουν στο ξενοδοχείο, δεν τους επιτρεπόταν να το λειτουργούν ως επιχείρηση. Μόλις παραδόθηκε η ανακοίνωση, οι είσοδοι του ξενοδοχείου σφραγίστηκαν με υπηρεσιακή ταινία, την οποία, όμως, σύντομα αφαίρεσαν οι εργαζόμενοι, και έτσι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Το Μάιο του 2006, η δικαστής Carla Cavaliere αποφάσισε την επίσημη αναστολή της διαταγής κλεισίματος. Οι εργαζόμενοι μπορούν πλέον ελεύθερα και νόμιμα να μπαίνουν και να βγαίνουν από το ξενοδοχείο. Αυτό που μένει να καθοριστεί είναι το ποιος θα θεωρείται ο επίσημος ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. Ένα προσχέδιο του Εθνικού Νόμου της Απαλλοτρίωσης (ισπανικά: Ley Nacional de Expropiación), ο οποίος θα καθιστά τους εργαζόμενους του Bauen οριστικά ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, έχει ήδη συνταχθεί και εξετάζεται σε δημοτικό και ομοσπονδιακό επίπεδο. Με την υποστήριξη της βουλευτού στο Εθνικό Κογκρέσσο Victoria Donda, το νομοσχέδιο βρίσκει αντίθετους τους αρχικούς ιδιοκτήτες με επικεφαλής τον Marcelo Iurcovich, και υποστηρίζεται από τον Συνεταιρισμό Bauen, ο οποίος δημιούργησε μια αίτηση για την υποστήριξη του νομοσχεδίου.

Κατά τη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου του 2009, το ξενοδοχείο λειτούργησε ως αρχηγείο του κόμματος Proyecto Sur.