Νατζίμπ Μικάτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νατζίμπ Μικάτι
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση24  Νοεμβρίου 1955, Τρίπολη
ΥπηκοότηταΛίβανος
Πολιτικό κόμμαΣυμμαχία της 8ης Μαρτίου και Azm Movement
ΣπουδέςΑμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού
Επάγγελμαπολιτικός
καινοτόμος επιχειρηματίας
Ιστοσελίδαhttp://www.najib-mikati.net/indexArabic.aspx
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Λιβάνου και Minister of Public Works and Transport
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νατζίμπ Άζμι Μικάτι (αραβικά: نجيب عزمي ميقاتي‎‎, γενν. 24 Νοεμβρίου 1955) είναι Λιβανέζος πολιτικός και επιχειρηματίας, πρωθυπουργός του Λιβάνου από τον Σεπτέμβριο του 2021. Υπηρέτησε ξανά στην πρωθυπουργία από τον Ιούνιο του 2011 έως τον Φεβρουάριο του 2014 και από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο του 2005. Διετέλεσε υπουργός Δημοσίων Έργων και Μεταφορών από τον Δεκέμβριο του 1998 έως το 2003.

Ο Μικάτι ήταν φίλα προσκείμενος στη συριακή κυβέρνηση και διαχειριζόταν πολλά τηλεπικοινωνιακά έργα στη Συρία και τον Λίβανο.[1]

Το 2005 ηγήθηκε μιας προσωρινής κυβέρνησης που επέβλεψε τις γενικές εκλογές μετά την αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων. Το 2011 σχημάτισε τη δεύτερη κυβέρνησή του υποστηριζόμενη από τη συμμαχία της 8ης Μαρτίου,[2] προτού παραιτηθεί το 2013. Ήταν βουλευτής της Τρίπολης από το 2000 έως το 2005 και επανεξελέγη το 2009 και το 2018. Τον Ιούλιο του 2021 διορίστηκε πρωθυπουργός.[3]

Σύμφωνα με το Forbes, είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον Λίβανο, με καθαρή περιουσία 2,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021.[4] Έχει κατηγορηθεί πολλαπλά για διαφθορά και κατηγορήθηκε για παράνομα κέρδη.[5]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικάτι γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1955[6] και κατάγεται από μια εξέχουσα οικογένεια Σουνιτών Μουσουλμάνων με έδρα την Τρίπολη.[7] Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού το 1980 με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στη διοίκηση επιχειρήσεων (MBA).[8] Παρακολούθησε επίσης ένα θερινό σχολικό πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε στο Χάρβαρντ και στη γαλλική σχολή επιχειρήσεων INSEAD.[6]

Επιχειρηματική καριέρα και πλούτος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1979 ο μεγαλύτερος αδελφός του Νατζίμπ, Τάχα Μικάτι ίδρυσε την Αραβική Οικοδομική Εταιρεία (αγγλικά: Arabian Construction Company, γνωστή με το αρκτικόλεξο ACC), με έδρα το Άμπου Ντάμπι, η οποία έγινε μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες στη Μέση Ανατολή.[9] Ο Νατζίμπ Μικάτι ίδρυσε την εταιρεία τηλεπικοινωνιών Investcom με τον αδελφό του Τάχα το 1982. Πούλησε την εταιρεία τον Ιούνιο του 2006 στον όμιλο MTN της Νότιας Αφρικής για 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια.[10]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού διορίστηκε υπουργός Δημοσίων Έργων και Μεταφορών στις 4 Δεκεμβρίου 1998, ο Μικάτι εξελέγη στο κοινοβούλιο του Λιβάνου από την πατρίδα του την Τρίπολη το 2000, υπερισχύοντας του Ομάρ Καράμι, ο οποίος εξελέγη από την ίδια εκλογική πολυεδρική περιφέρεια. Ως βουλευτής, ο Μικάτι διατήρησε τον υπουργικό θώκο και ανέπτυξε τη φήμη του ως μετριοπαθής φιλοσυριακός πολιτικός με κανονικές σχέσεις με τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ. Αργότερα ο Μικάτι έγινε υπουργός Μεταφορών και έγινε σύμμαχος του τότε Λιβανέζου προέδρου Εμίλ Λαχούντ, υποστηρίζοντας την παράταση της θητείας του το 2004.[11]

Πρώτη πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικάτι ήταν συνεχώς υποψήφιος πρωθυπουργός του Λιβάνου από το 2000, αναλαμβάνοντας τελικά το αξίωμα μετά την παραίτηση του Ομάρ Καράμι στις 13 Απριλίου 2005.[12] Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ο Μικάτι εμφανίστηκε ως κοινά αποδεκτός υποψήφιος.[13] Άσκησε καθήκοντα προσωρινού πρωθυπουργού.[14] Είναι ο ηγέτης του μπλοκ αλληλεγγύης, το οποίο έχει δύο έδρες στο κοινοβούλιο του Λιβάνου από το 2004. Δημιούργησε επίσης το κεντρώο κίνημα και την ιδεολογία στον Λίβανο και τον αραβικό κόσμο, για το οποίο έχει πραγματοποιήσει πολλά διεθνή συνέδρια στον Λίβανο. Στις γενικές εκλογές του 2009 ο Μικάτι κέρδισε ξανά μια έδρα στην Τρίπολη, όντας μέλος των κεντρώων ομάδων στο κοινοβούλιο του Λιβάνου.[15]

Δεύτερη πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Ιανουαρίου 2011 η συμμαχία της 8ης Μαρτίου, συγκεκριμένα η Χεζμπολάχ, ο Μισέλ Αούν και ο Γουαλίντ Τζούμπλατ, πρότειναν τον Μικάτι να γίνει πρωθυπουργός.[16] Ο Μικάτι διαδέχθηκε τον Σαάντ Χαρίρι, η κυβέρνηση του οποίου έπεσε με την παραίτηση δέκα υπουργών της συμμαχίας και ενός διορισμένου προέδρου στις 12 Ιανουαρίου 2011, που προέκυψε από την κατάρρευση της πρωτοβουλίας Σαουδάραβας-Συρίας για επίτευξη συμβιβασμού στο Ειδικό Δικαστήριο για τον Λίβανο. Στις 25 Ιανουαρίου 68 μέλη του κοινοβουλίου του Λιβάνου ψήφισαν υπέρ του διορισμού του Μικάτι για πρωθυπουργό. Ο Πρόεδρος του Λιβάνου Μισέλ Σουλεϊμάν κάλεσε τότε τον Μικάτι να ηγηθεί μιας νέας λιβανέζικης κυβέρνησης. Η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης διήρκεσε πέντε μήνες λόγω σοβαρών διαφωνιών μεταξύ των ηγετών.[17] Στις 13 Ιουνίου 2011 ο Μικάτι έγινε πρωθυπουργός του Λιβάνου για δεύτερη φορά. 

Στις 13 Ιουνίου ο Μικάτι ανακοίνωσε τον σχηματισμό της κυβέρνησης και δήλωσε ότι θα ξεκινήσει «απελευθερώνοντας γη που παραμένει υπό την κατοχή του ισραηλινού εχθρού».[18][19] Στις 22 Μαρτίου 2013 ο Μικάτι παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του, λόγω της «εντατικοποιημένης πίεσης μεταξύ των στρατοπέδων υπέρ του Άσαντ και κατά του Άσαντ»[20] και ο Λιβανέζος πρόεδρος αποδέχθηκε την παραίτησή του στις 23 Μαρτίου 2013.[21] Στις 6 Απριλίου 2013 ανατέθηκε στον Ταμάμ Σαλάμ ο σχηματισμός μιας νέας κυβέρνησης.[22]

Τρίτη πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ τον Αύγουστο του 2020, τόσο ο Μουσταφά Αντίμπ όσο και ο Σαάντ Χαρίρι δεν κατάφεραν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Ο Μικάτι ορίστηκε για να αναλάβει τον ρόλο στις 26 Ιουλίου 2021.[23] Έλαβε 72 ψήφους από 128 βουλευτές.[24] Ο Μικάτι δήλωσε ότι επιθυμούσε μια καθαρά τεχνοκρατική κυβέρνηση, χωρίς εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων, προκειμένου να πραγματοποιήσει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ανέμεναν οι δωρητές του Λιβάνου.[25] Ο διορισμός του έγινε δεκτός ψυχρά από τον πληθυσμό. Καθώς η χώρα βυθίζεται σε μια σοβαρή οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση, θεωρείται ως εκπρόσωπος της παραδοσιακής πολιτικής τάξης και των οικονομικών ελίτ. Σύμφωνα με την εφημερίδα L'Orient-Le Jour, «εάν το να είσαι δισεκατομμυριούχος ήταν από καιρό ένα πλεονέκτημα για την καθιέρωση κάποιου στην πολιτική σκηνή του Λιβάνου, τώρα θεωρείται από ένα μέρος του πληθυσμού ως σύμβολο της λεηλασίας των δημόσιων πόρων από τους πολιτικούς.[26] Στις 10 Σεπτεμβρίου 2021 ο Μικάτι κατέστη δυνατόν να σχηματίσει κυβέρνηση 24 μελών έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις με τον πρόεδρο Αούν και τα διάφορα πολιτικά κόμματα.[27] Ανακοίνωσε ότι ήθελε να ζητήσει βοήθεια από τις αραβικές χώρες για να προσπαθήσει να βγάλει τον Λίβανο από την κρίση που περνά.[28]

Διαφθορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 ο κρατικός εισαγγελέας Γκαντά Αούν κατηγόρησε τον Μικάτι για παράνομο πλουτισμό μέσω επιδοτούμενων στεγαστικών δανείων.[29][30][31]

Τον Οκτώβριο του 2021 ο Μικάτι κατονομάστηκε στη διαρροή των Εγγράφων της Πανδώρας. Αρνήθηκε οποιαδήποτε παράβαση.[32][33]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ لبناني, علي نور الدين-صحافي (5 Αυγούστου 2021). «Meet the Mikati Brothers: The Myanmar Communications Kings | Daraj». daraj.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 
  2. ↑ «Mikati: new government will restore trust in economy». The Daily Star. 2011-05-28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-07. https://web.archive.org/web/20121007152828/http://www.dailystar.com.lb/Business/Lebanon/2011/May-28/Mikati-new-government-will-restore-trust-in-economy.ashx#axzz2MlnuGumy. Ανακτήθηκε στις 2013-03-06. 
  3. ↑ https://www.nytimes.com/2021/07/26/world/middleeast/lebanon-prime-minister-Najib-Mikati.html
  4. ↑ Mughal, Waqar. «Najib Mikati - The Richest Arab Billionaires 2021». Forbes Lists (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  5. ↑ «بشارة تكليف ميقاتي». الأخبار (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Profile: Najib Mikati». BBC. 25 January 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-12277773. Ανακτήθηκε στις 6 October 2012. 
  7. ↑ William Harris (2012). Lebanon: A History, 600-2011. Oxford University Press. σελ. 347. ISBN 978-0-19-518111-1. 
  8. ↑ «Lebanese Power-brokers: The Most Powerful Families of Lebanon». Marcopolis. 2012-10-15. http://www.marcopolis.net/lebanese-power-brokers-the-most-powerful-families-of-lebanon-1510.htm. Ανακτήθηκε στις 2013-03-23. 
  9. ↑ "Taha Mikati", Bloomberg. Accessed 17 Νοεμβρίου 2015.
  10. ↑ «The World's Billionaires». Forbes. https://www.forbes.com/lists/2008/10/billionaires08_Najib-Mikati_EF3J.html. Ανακτήθηκε στις 2011-01-04. 
  11. ↑ Fakih, Mohalhel (2–8 Σεπτεμβρίου 2004). «Pulling at Lebanon's strings». Al Ahram Weekly 706. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-09-21. https://web.archive.org/web/20130921054423/http://weekly.ahram.org.eg/2004/706/re4.htm. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2013. 
  12. ↑ Assir, Serene (21–27 Απριλίου 2005). «Divided we fall». Al Ahram Weekly 739. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-03-25. https://web.archive.org/web/20130325171648/http://weekly.ahram.org.eg/2005/739/re5.htm. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2013. 
  13. ↑ Hosri, Danielle (2005-04-16). «Opposition-Backed Moderate Mikati Named Lebanese PM». Arab News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-16. https://web.archive.org/web/20120616060530/http://archive.arabnews.com/?page=4&section=0&article=62209&d=16&m=4&y=2005. Ανακτήθηκε στις 2011-01-04. 
  14. ↑ Alaa Shahine; Massoud A. Derhally (2011-06-13). «Lebanon's Mikati Forms New Cabinet With Hezbollah Support». Bloomberg. https://www.bloomberg.com/news/2011-06-13/lebanon-s-mikati-forms-new-cabinet-with-hezbollah-support.html. Ανακτήθηκε στις 2013-03-06. 
  15. ↑ «Elections in Lebanon» (PDF). IFES. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2013. 
  16. ↑ William Harris (19 Ιουλίου 2012). Lebanon: A History, 600-2011. Oxford University Press. σελ. 274. ISBN 978-0-19-518111-1. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013. 
  17. ↑ Salem, Paul (2011-06-15). «Lebanon's New Government: Outlines and Challenges». Carnegie Middle East. http://carnegie-mec.org/2011/06/15/lebanon-s-new-government-outlines-and-challenges/axk7. Ανακτήθηκε στις 2013-04-21. 
  18. ↑ "Lebanon PM: New government to liberate land under occupation of 'Israeli enemy'." Reuters, 13 Ιουνίου 2011.
  19. ↑ Simon, Kevin (2012). «Hezbollah: Terror in Context». Olin College of Engineering. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2012. 
  20. ↑ Salem, Paul (23 Μαρτίου 2013). «Lebanon Imperiled as Prime Minister Resigns Under Duress». Carnegie Endowment for International Peace. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2013. 
  21. ↑ El Basha, Thomas (2013-03-22). «Lebanese PM announces resignation of his government». The Daily Star. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-11-12. https://web.archive.org/web/20201112022746/http://www.dailystar.com.lb/News/Politics/2013/Mar-22/211161-lebanese-pm-mikati-announces-his-resignation.ashx#axzz2ODDb0hpR. Ανακτήθηκε στις 2013-03-22. 
  22. ↑ «Lebanon names Tammam Salam as new prime minister». BBC. 2013-04-06. https://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-22051776. Ανακτήθηκε στις 2013-04-06. 
  23. ↑ Chehayeb, Kareem. «Lebanese Sunni leaders endorse Mikati to form new government». www.aljazeera.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  24. ↑ «Lebanese billionaire Najib Mikati picked as new PM-designate». France 24 (στα Αγγλικά). 26 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  25. ↑ «Mikati pour un gouvernement purement technocrate». L'Orient-Le Jour (στα Γαλλικά). 27 Ιουλίου 2021. 
  26. ↑ «Le retour de Mikati fait grincer des dents». L'Orient-Le Jour (στα Γαλλικά). 27 Ιουλίου 2021. 
  27. ↑ «Après 13 mois, un gouvernement enfin formé au Liban». Libnanews (στα Γαλλικά). 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  28. ↑ «Liban: le premier ministre Najib Mikati annonce la composition du nouveau gouvernement». TV 5 Monde (στα Γαλλικά). 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  29. ↑ Chehayeb, Kareem. «Lebanese Sunni leaders endorse Mikati to form new government». www.aljazeera.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  30. ↑ Welle (www.dw.com), Deutsche. «Lebanon's former PM denies corruption charges | DW | 23.10.2019». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  31. ↑ «Prosecutor presses charges against Lebanon ex-PM: state media». France 24 (στα Αγγλικά). 23 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2021. 
  32. ↑ «Governments launch investigations after Pandora Papers show how elite shield riches». The Washington Post. 4 October 2021. https://www.washingtonpost.com/business/2021/10/03/pandora-papers-investigation-reaction/. 
  33. ↑ «Pandora Papers: Lebanon PM Mikati says family wealth legal». Aljazeera. 2021-10-05. https://www.aljazeera.com/news/2021/10/5/pandora-papers-lebanon-pm-mikati-says-family-wealth-legal. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νατζίμπ_Μικάτι&oldid=10470348"