Ναπολιτάνικη Όπερα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ναπολιτάνικη όπερα είναι μια κατηγορία όπερας που δημιουργήθηκε στη Νάπολη τον 18ο αιώνα με κύριο εκπρόσωπο τον Αλεσάντρο Σακαρλάττι. Αποτελείται από μια σειρά άριες που τις συνδέουν ρετσιτατίβα. Επειδή περιελάμβανε πολλές άριες, η ναπολιτάνικη όπερα λεγόταν και όπερα-κοντσέρτο.

Με τη ναπολιτάνικη σχολή και με την ανανέωση της φωνητικής τεχνικής το τραγούδι σόλο φτάνει στο απόγειο του.

Μελωδία από συλλογή που αποδίδεται στον Σκαρλάττι και παρουσιάζει τα κυριότερα και τα ωραιότερα χαρακτηριστικά του στυλ του.

Η επιβολή της ναπολιτάνικης όπερας ήταν τόσο μεγάλη που οι Γερμανοί συνθέτες δέχτηκαν την επίδραση της σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μιμούνται σχεδόν κατά γράμμα τους Ιταλούς.

Πολλές όπερες σε στυλ ναπολιτάνικο έγραψε ο Χαίντελ, ο Γκλουκ, πριν κάνει τη μεταρρύθμιση του, ο Χάυντν, ακόμα και ο Μότσαρτ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Nef, K. (1960b) ‘Η Ναπολιτάνικη Όπερα - Α. Σκαρλάττι’, in Ιστορία της Μουσικής. 1st edn. Αθήνα, Ελλάδα: Εκδόσεις Απόλλων (1), pp. 369–380.

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]