Μιχαήλ της Μπραγκάνσα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μιχαήλ της Μπραγκάνσα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Miguel de Bragança (Πορτογαλικά) |
| Γέννηση | 15 Οκτωβρίου 1699[1] Λισαβόνα |
| Θάνατος | 13 Ιανουαρίου 1724[1] |
| Αιτία θανάτου | πνιγμός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Πέτρος-Ερρίκος της Μπραγκάνσα Ιωάννης Κάρολος του Λαφόες |
| Γονείς | Πέτρος Β΄ της Πορτογαλίας και Anne Marie Armande Pastre de Vergé[2] |
| Αδέλφια | Λουίζα της Μπραγκάνσα Φραγκίσκη Ιωσηφίνα της Πορτογαλίας |
- Να μη συγχέεται με τον Μιχαήλ Β΄ δούκα της Μπραγκάνσα (1853-1927), εγγονό του Ιωάννη ΣΤ΄.
O δομ Μιχαήλ, πορτογαλ. Miguel (15 Οκτωβρίου 1699 - 13 Ιανουαρίου 1724) από τον Οίκο των Αβίς-Μπραγκάνσα ήταν ευγενής στην Πορτογαλία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρώτος νόθος γιος τού Πέτρου Β΄ της Πορτογαλίας και της Ανν Αρμάνντ Παστρ ντε Βερζέ από τη Γαλλία.
Το 1724 πνίγηκε στον ποταμό Τάγο· ήταν 25 ετών.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη δόνα Λουίζα-Καζιμίρα ντε Σούζα Νασσάου ε Λίγκνε, κόρη τού πρίγκιπα τού Λίγκνε. Ήταν κυρία της Σούζα, κόμισσα της Μιράνντα ντο Κόρβο και τιμητικά δούκισσα τού Λαφόες. Είχαν τέκνα:
- Ιωάννα-Φραγκίσκα-Αντωνία-Περπέτουα γενν. 1715, παντρεύτηκε τον 4ο μαρκήσιο ντε Κασκάις.
- Πέτρος-Ερρίκος 1718-1761, 1ος δούκας τού Λαφόες, 3ος μαρκήσιος τού Αρρόνκες και 7ος κόμης της Μιράνντα ντο Κόρβο.
- Ιωάννης-Κάρολος 1719-1806, δούκας τού Λαφόες. Στρατάρχης, πρωθυπουργός και ιδρυτής της Β. Ακαδημίας των Επιστημών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- PEREIRA (Ana Cristina Duarte) – PRINCESAS E INFANTAS DE PORTUGAL / (1640–1736) / EDIÇÕES COLIBRI / 2008. The work deals with various princes and infantas of Portugal, legitimate and illegitimate, from 1640 to 1736, from the point of personal and political view, tracing the route of these stateswomen in the legitimization and consolidation of the Braganza dynasty.