Μαρίνα (λιμένας)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η μαρίνα Ζέας (Πασαλιμάνι) στον Πειραιά.

Η μαρίνα είναι παραθαλάσσιος ή παραποτάμιος λιμένας, χρησιμοποιούμενος από ιστιοπλοϊκά ή μηχανοκίνητα σκάφη αναψυχής.

Φιλοξενεί σκάφη τα οποία είναι ελλιμενισμένα μόνιμα ή προσωρινά, παρέχοντας διάφορες υπηρεσίες οι οποίες ποικίλουν αναλόγως του λιμένα.

Γενικά, ένας παραθαλάσσιος λιμένας σκαφών αναψυχής διαθέτει τουλάχιστον πολλές δεκάδες θέσεις διαφόρων μεγεθών για σκάφη μήκους μεταξύ, περίπου, 5 μέτρων έως, περίπου, 20 μέτρων. Μόνον ορισμένες μαρίνες είναι δυνατό να φιλοξενήσουν σκάφη μεγαλύτερου μεγέθους. Αντιθέτως, οι παραποτάμιοι λιμένες είναι, συνήθως, μικρότερης χωρητικότητας (ελάχιστο όριο 30 σκαφών).

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλες οι μαρίνες επιβάλλεται να έχουν παροχή καυσίμων, ηλεκτρικού ρεύματος και γλυκού νερού, αλλά και ταυτόχρονα να διαθέτουν κυματοθραύστες ώστε να παρέχουν προστασία στα αγκυροβολημένα σκάφη από τις συνθήκες που επικρατούν στην ανοιχτή θάλασσα. Διαθέτουν επίσης διακλαδισμένες προβλήτες (συνήθως επιπλέουσες) και μώλους, ώστε να μπορεί να δέσει μεγάλος αριθμός πλοίων ταυτόχρονα. Οι μεγάλες μαρίνες μπορεί να διαθέτουν πολύ περισσότερες εγκαταστάσεις, όπως συνεργεία, πάρκινγκ, μαγαζιά, χώρους αναψυχής, εστιατόρια, ναυτικούς ομίλους και καλύτερες συνθήκες φύλαξης. Επίσης, οι περισσότερες μαρίνες με σημαντική κίνηση συνήθως διαθέτουν λιμεναρχείο.

Οι μαρίνες επίσης διαθέτουν νεώλκεια (ράμπες) για να μπορούν τα σκάφη να φορτωθούν στο τρείλερ εύκολα. Οι μεγάλες μαρίνες συνήθως διαθέτουν και γερανούς. Το κόστος ελλιμενισμού ποικίλει ανάλογα με τη μαρίνα, την εποχή και το μέγεθος του σκάφους.