Μαρία Ορόσα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Ορόσα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση29  Νοεμβρίου 1893
Taal
Θάνατος13  Φεβρουαρίου 1945
Μανίλα
Χώρα πολιτογράφησηςΦιλιππίνες
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο των Φιλιππίνων
Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχημικός
food scientist[2]
ΕργοδότηςCentro Escolar University
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Ορόσα (Maria Ylagan Orosa) υπήρξε επιστήμονας τροφίμων, ήρωας πολέμου, φιλάνθρωπος και είχε δημιουργήσει πάνω από 700 συνταγές, μεταξύ των οποίων και το τοπικό καρύκευμα κέτσαπ από μπανάνα.

Γεννημένη στις 29 Νοεμβρίου, 1893, November 29, 1893, στο δήμο Taal στην επαρχία Batangas (Captaincy General of the Philippines), η Maria Ylagan Orosa πήγε να γίνει μία σπουδαία φοιτήτρια καθώς είχε κερδίσει μερική κυβερνητική υποτροφία το 1916 για να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο του Σιάτλ.

Maria Orosa (Historical Park and Laurel Park, Batangas Provincial Capitol Complex).

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της σε ξενώνα YMCA και μεταξύ περίεργων δουλειών που έκανε, η Orosa πήρε το πτυχίο της και το μεταπτυχιακό της στη φαρμακευτική χημεία, καθώς και ένα πρόσθετο πτυχίο στη χημεία τροφίμων.

Στη συνέχεια, της προσφέρθηκε να δουλέψει ως χημικός για την πολιτεία της Ουάσινγκτον πριν επιστρέψει στις Φιλιπίννες το 1922, για να εστιάσει στο πρόβλημα υποσιτισμού που ταλαιπωρούσε την πατρίδα της.

Οι γνώσεις της για τη χημεία οδήγησαν σε πολυάριθμες γαστρονομικές καινοτομίες. Πειραματίστηκε με ντόπιες φιλιππινέζικες τροφές, για παράδειγμα, εγκαθιστώντας ένα παραδοσιακό πήλινο δοχείο με δύο φύλλα από μέταλλο, δημιούργησε τον «φούρνο Palayok», παρέχοντας σε απομακρυσμένα χωριά που δεν είχαν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια έναν πιο αποτελεσματικό μέσο μαγειρέματος σε ανοιχτή φωτιά.

Παρόλο που τα adobo και lumpia είναι συνώνυμα στην φιλιππινέζικη κουζίνα, η κέτσαπ μπανάνας της Orosa δεν απέχει πολύ. Χρησιμοποιώντας λιωμένες μπανάνες ως βάση αντί για ντομάτα, έκανε τη σάλτσα μακρόχρονη επιτυχία!

Δύο άλλες εφευρέσεις της, όμως, ήταν αυτές που την έκαναν και ήρωα πολέμου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανέπτυξε το Soyalac (ένα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά ποτό που προέρχεται από σπόρους σόγιας) και το Darak (μπισκότα ρυζιού γεμάτα βιταμίνη Β-1, που θα μπορούσαν, επίσης, να αποτρέψουν τη νόσο του beriberi), τα οποία έσωσαν αμέτρητες ζωές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Βοήθησε στην κρυφή εισαγωγή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε λειτουργία από Ιάπωνες, κάτι που βοήθησε στη σωτηρία χιλιάδων Φιλιππινέζων, Αμερικανών και άλλων εθνικοτήτων.

Σε αναγνώριση των συνεισφορών της Orosa στην κοινωνία των Φιλιππίνων, το Εθνικό Ιστορικό Ινστιτούτο εγκατέστησε ένα δείκτη προς τιμήν της στο Γραφείο Βιομηχανίας Φυτών (Bureau of Plant Industry) στη Μανίλα το 1983.

Ο δείκτης την περιέγραφε ως την πρώτη Φιλιππινέζα γυναίκα επιστήμονα, ιδρύτρια του Home Extension Service στις Φιλιππίνες το 1922 και αντάρτισσα στη διάρκεια της Ιαπωνικής κατοχής που πέθανε στη γραμμή του καθήκοντος.

Πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου, 1945, όταν ένα κομμάτι θραύσματος τρύπησε την καρδιά της εν μέσω μιας εφόδου Αμερικανικού βομβαρδισμού.