Μάρθα Αράπη

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάρθα Αράπη
Θάνατος24  Δεκεμβρίου 2021[1][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταμονωδός
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Μάρθα Αράπη ήταν Ελληνίδα υψίφωνος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε τραγούδι υπό την καθοδήγηση του διακεκριμένου τενόρου, και μετέπειτα συζύγου της, Γιώργου Ζερβάνου στο Ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου.[3] Κατά την περίοδο 1989-1991 πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της στην Εθνική Λυρική Σκηνή, αναλαμβάνοντας τους ρόλους Zerlina, Norina, Violetta, Pamina, Rosina και Gilda. Έκτοτε, ως μόνιμη σολίστ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ερμήνευσε ένα ευρύτατο φάσμα ρεπερτορίου όπερας, ελληνικής και γερμανικής οπερέτας, και σύγχρονης όπερας. Στο ρεπερτόριό της, μεταξύ άλλων, συμπεριλήφθησαν οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στις όπερες:[4] Falstaff (Nanetta), Elisir d’Amore, Die Fledermaus (Rosalinde), Das Land des Lächelns (Lisa), Thais, Simone Boccanegra, La Bohème (Mimi), Les Contes d’Hoffmann (Antonia), Don Giovani (Donna Elvira), Carmen (Michaela), Die Lustige Witwe (Hanna Glavari), Anna Bolena, Norma, Il Corsaro (Gulnara), Il Trovatore, Madama Butterfly, I Pagliacci.

Σε συνεργασία με σημαντικές ορχήστρες τόσο της Ελλάδας, όσο και του εξωτερικού, και υπό τη διεύθυνση αναγνωρισμένων αρχιμουσικών, η Μάρθα Αράπη ερμήνευσε ένα εκτεταμένο ρεπερτόριο ορατορίου και συμφωνικών φωνητικών έργων: Weihnachts Oratorium (Bach), Messiah (Händel), Stabat Mater (Rossini), Gloria (Vivaldi), Requiem (Haydn και Fauré), Missa in c-mol (Mozart), 9th Symphony και Missa Solemnis (Beethoven), Symphony No. 2 (Mahler), Elias (Mendelssohn), Requiem (Verdi), Carmina Burana (Orff), Symphony No. 14 (Shostakovich), κ. ά.

Συνεργάστηκε με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε παραγωγές όπερας και συναυλίες, στα πλαίσια των οποίων συνέπραξε με φημισμένους Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, καθώς και με το Φεστιβάλ Αθηνών στο Θέατρο Ηρώδου του Αττικού. Εμφανίστηκε επίσης σε συναυλίες και παραγωγές όπερας μεταξύ άλλων στην Ιταλία, τη Γαλλία, την Πολωνία, το Λουξεμβούργο.

Η δραστηριότητά της περιέλαβε πολλά προσωπικά ρεσιτάλ όπου ερμήνευσε γαλλικό και γερμανικό Lied (Fauré, Debussy, Duparc, Poulenc, Ravel, Strauss, Wolf, κ.ά.), τραγούδια Ελλήνων συνθετών και πρώτες εκτελέσεις έργων συγχρόνων Ελλήνων συνθετών, σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους στην Αθήνα, το Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ιερουσαλήμ, κ. ά., τα περισσότερα εκ των οποίων ηχογραφήθηκαν από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης.

Σημαντική θέση στην καλλιτεχνική δραστηριότητα της Μάρθας Αράπη έχει η συμμετοχή της στην ανάδειξη και δισκογραφική καταγραφή έργων ελληνικής λόγιας μουσικής, συμπλέοντας με το όραμα του μαέστρου Βύρωνα Φιδετζή[5]. Ερμήνευσε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στις παγκοσμίως πρώτες ηχογραφήσεις των έργων όπερας Storia d’ amore ή La Biondinetta και Mademoiselle de Belle Isle του Σπ. Σαμάρα, Φροσύνη, Δέσπω, και Μαραθών-Σαλαμίς του Π. Καρρέρ, Soeur Beatrice του Δ. Μητρόπουλου, καθώς επίσης και έργων Μ. Καλομοίρη, Ν. Λαυράγκα, Δ. Λιάλιου, Ν. Μάντζαρου, Αιμ. Ριάδη, κ.ά.

Έχει τιμηθεί από την Εταιρία Φίλων της Ε.Λ.Σ. με το βραβείο Απόλλων 2014[6] για την παρουσία της στο Λυρικό Θέατρο και από το Διεθνές Μουσικό Σωματείο Gina Bachauer με το βραβείο Gina Bachauer – Νικολάου Δούμπα 2017[7] για την προσφορά της στη λόγια ελληνική μουσική.

Απεβίωσε στις 24 Δεκεμβρίου 2021[8][9] από επιπλοκές της COVID-19[10].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.newsbomb.gr/bombplus/politismos/story/1266563/ethniki-lyriki-skini-pethane-i-ypsifonos-martha-arapi.
  2. ↑ cityportal.gr/apeviose-i-ypsifonos-tis-ethnikis-lyrikis-skinis-martha-arapi/.
  3. ↑ Καλογερόπουλος, Τ. (1998). Το λεξικό της Ελληνικής μουσικής. Τ.1. Α - Γ.. Αθήνα: Γιαλλέλη.
  4. ↑ «Αράπη Μάρθα - Εθνική Λυρική Σκηνή». virtualmuseum.nationalopera.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 
  5. ↑ Newsroom. «Μάρθα Αράπη: μούσα ελληνική, δημοφιλής | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 
  6. ↑ «Βραβεία Απόλλων - Ο θεσμός της ΕΦΕΛΣ από το 1993». Ε.Φ.Ε.Λ.Σ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 
  7. ↑ «ΒΡΑΒΕΙΑ GINA BACHAUER-ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΟΥΜΠΑ 2017 | Gina Bachauer | Διεθνές Μουσικό Σωματείο Gina Bachauer». Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 
  8. ↑ «Απεβίωσε η υψίφωνος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Μάρθα Αράπη | Cityportal.gr». 24 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2021. 
  9. ↑ Newsroom (24 Δεκεμβρίου 2021). «Εθνική Λυρική Σκηνή: Πέθανε η υψίφωνος Μάρθα Αράπη». Newsbomb. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «A leading soprano dies of Covid». Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάρθα_Αράπη&oldid=10501940"