Λαούτο-τσέμπαλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τύπος ανακατασκευασμένου λαούτου-τσέμπαλου

Το λαούτο-τσέμπαλο (γερμ. Lautenwerck) ήταν πληκτροφόρο όργανο της εποχής Μπαρόκ. Κατασκευαστικά είναι παρόμοιο με το τσέμπαλο, αλλά φέρει εντέρινες χορδές, που παράγουν πιο μουντό ηχητικό χρώμα.

Υπήρξε αγαπημένο όργανο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ο οποίος είχε στην κατοχή του δύο, σύμφωνα με την απογραφή των περιουσιακών του στοιχείων. Αυθεντικά δείγματα δεν έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας και τα μοναδικά στοιχεία που μαρτυρούν την ύπαρξή του ανευρίσκονται σε συγγράμματα και εικαστικά έργα της εποχής.

Η αναβίωση του λαούτου-τσέμπαλου στον 20ο αιώνα πιστώνεται κυρίως στον Ούγγρο ερμηνευτή και ειδικό στην Παλαιά Μουσική Γκέργκελυ Σάρκοζυ, καθώς και τον Αμερικανό τσεμπαλίστα Ρόμπερτ Χιλλ, οι οποίοι έχουν εκτεταμένη δισκογραφία στο είδος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]