Λαμπερτίνα του Λιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λαμπερτίνα του Λιν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1593[1]
Θάνατος1651[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςLamoral, 1st Prince of Ligne και Anna Maria van Melun
ΟικογένειαHouse of Ligne

Η Λαμπερτίνα, γαλλ.: Lambertine de Ligne (22 Ιουνίου 1593 – 1651) από τον Οίκο του Λιν ήταν ευγενής γυναίκα και κληρονόμος, από τις Αψβουργικές Κάτω Χώρες.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν η τρίτη κόρη του Λάμοραλ κόμη του Λιν και της Άννας-Μαρίας ντε Μελάν, μαρκησίας του Ρουμπαί. Μεγάλωσε στην Αυλή των Βρυξελλών του Αλβέρτου Ζ΄ αρχιδούκα της Αυστρίας και της Iσαβέλλας-Κλάρας των Αψβούργων και σε όλη της τη ζωή εξέφραζε θαυμασμό για τις αρετές της ινφάντας Ισαβέλλας-Κλάρας. [2] Το 1609 παντρεύτηκε τον Φιλιμπέρ ντε λα Μπωμ, μαρκήσιο του Σαιν-Μαρτίν-λε-Σατέλ, με τον οποίο είχε μία κόρη. Χήρευσε το 1613, όταν ο σύζυγός της απεβίωσε σε κυνηγετικό ατύχημα. Το 1615 παντρεύτηκε ξανά, με τον Χριστόφορο των Σίρκσενα, έναν μικρότερο γιο του Έντσαρντ Β΄ κόμη της Ανατολικής Φρισίας και της Αικατερίνης των Βάσα της Σουηδίας. Ως κυρία του Βιλέρ ήταν προστάτης της ενοριακής εκκλησίας και το 1617 έγινε ανάδοχος στη νέα της καμπάνα. [3]

Δεν είχε παιδιά με τον δεύτερο σύζυγό της, ο οποίος απεβίωσε το 1636 αφήνοντάς την ως μοναδική κληρονόμο του. [4] Στις 7 Φεβρουαρίου 1640 παντρεύτηκε για τρίτη φορά, με τον αδελφό του πρώτου συζύγου της, τον Ζαν-Μπατίστ ντε λα Μπωμ, κυβερνήτη του Φρανς-Κοντέ. Χρειάστηκε ειδική άδεια εξαίρεσης από τον πάπα Ουρβανό Η΄ για να επιτρέψει τον γάμο τους, καθώς ήταν συγγενείς εξ αγχιστείας. Αυτό φαίνεται να αποτελεί μέρος μίας δυναμικής πολιτικής για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των Αψβουργικών Κάτω Χωρών και του Φρανς-Κοντέ. [5] Απεβίωσε στις 14 Φεβρουαρίου 1651 και τάφηκε μαζί με τον δεύτερο σύζυγό της στο Σπόντιν. [6] Παρόλο που είχε παντρευτεί τρεις φορές, δεν είχε δημιουργήσει άρρενες κληρονόμους. Τα ανίψια της αμφισβητούσαν ακόμη την κληρονομιά της στο Μεγάλο Συμβούλιο του Mέχελεν μέχρι το 1691. [7]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε πρώτα το 1609 τον Φιλιμπέρ ντε λα Μπωμ, μαρκήσιο του Σαιν-Μαρτίν-λε-Σατέλ, με τον οποίο είχε:

  • μία κόρη.

Ο Φιλιμπέρ απεβίωσε το 1613 και η Λαμπερτίνα έκανε δεύτερο γάμο το 1615 με τον Χριστόφορο των Σίρκσενα κόμη της Ανατολικής Φρισίας. Ο Χρισόφορος απεβίωσε το 1636 χωρίς να έχουν αποκτήσει απογόνους.

Το 1640 η Λαμπερτίνα παντρεύτηκε για τρίτη φορά, με τον Ζαν-Μπατίστ ντε λα Μπωμ, κυβερνήτη του Φρανς-Κοντέ, αδελφό του πρώτου συζύγου της Φιλιμπέρ.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00329481.
  2. Émile Longin, "Anne de Gonzague en Franche-Comté (1641)", Mémoires de la Société d'Emulation du Doubs, 8th ser., vol. 2 (1907), p. 428. At Internet Archive.
  3. Z. Piérart, Recherches historiques sur Maubeuge et son canton, et les communes limitrophes (Maubeuge, 1851), p. 27. On Google Books.
  4. Le Mausolée de la Toison d'or, ou Les tombeaux des chefs et des chevaliers du noble ordre de la Toison d'Or (Amsterdam and Brussels, 1689), pp. 238-239. On Google Books.
  5. Birgit Houben, "'Vous estez les premiers vassaux que j'aye et que j'aime le plus.' Burgundians in the Brussels Courts of the Widowed Isabella and of the Cardinal-Infante Don Ferdinand (1621–1641)", in A Constellation of Courts: The Courts and Households of Habsburg Europe, 1555–1665, edited by René Vermeir, Dries Raeymaekers and José Eloy Hortal Muñoz (Leuven University Press, 2014), p. 253.
  6. Corneille Stroobant, "Notice généalogique sur les Vicomtes de Leyde", Annales de l'Académie Royale d'Archéologie de Belgique, vol. 7 (1850), p. 216.
  7. Arthur Gaillard, Inventaire des mémoriaux du Grand Conseil de Malines, vol. 2 (Brussels, 1903), no. 1715. At Internet Archive.