Κυριότητα πλοίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο Κυριότητα πλοίου χαρακτηρίζεται η έννομη, καθολική και άμεση εξουσία προσώπου (φυσικού ή νομικού) επί πλοίου. Το δικαίωμα της κυριότητας περιλαμβάνει πλείστα άλλα κατ' ιδίαν δικαιώματα όπως το δικαίωμα της χρήσης, κάρπωσης, εκποίησης κ.λπ.

Τρόποι κτήσεως κυριότητας πλοίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τρόποι κτήσεως κυριοτητας πλοίου με βάση τους κανόνες τόσο του Ιδιωτικού Δικαίου όσο και του Κ.Ι.Ν.Δ. διακρίνονται σε πρωτότυπους και σε παράγωγους.

Πρωτότυποι τρόποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωτότυποι τρόποι κτήσης κυριότητας πλοίου είναι η ναυπήγηση, (που διακρίνεται σε επιμέρους «ναυπήγηση κατ' αποκοπή», «ναυπήγηση δια λογαριασμόν» και «οικονομική ναυπήγηση»), η χρησικτησία (που και αυτή διακρίνεται σε επιμέρους "τακτική χρησικτησία και σε «έκτακτη»), και τέλος η δι' εκποίησης ή δια πλειστηριασμού.

Παράγωγοι τρόποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράγωγοι τρόποι κτήσης και μεταβίβασης κυριότητας πλοίου είναι η λεγόμενη συμβατική μεταβίβαση, η μεταβίβαση μερίδας πλοίου, η εγκατάλειψη πλοίου καθώς και άλλες επιμέρους όπως δια δωρεάς, ή αιτίας θανάτου, δια κληροδοσίας ή κληρονομίας καθώς και η δια δικαστικής απόφασης περί αναγνώρισης κυριότητας.

Τρόποι κτήσης κυριότητας κατά Δημόσιο Δίκαιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανεξάρτητα των παραπάνω. τρόποι επίσης κτήσης κυριότητας πλοίου κατά το Δημόσιο Δίκαιο είναι η άλωση (ως λεία πολέμου αντί λάφυρο), η δήμευση καθώς και η παράγωγη κτήση του πλοίου που έχει βυθισθεί (καταποντιστεί) στα ελληνικά χωρικά ύδατα και είναι δυνατή η ανέλκυση αυτού.

Περιορισμοί μεταβίβασης κυριότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι λεγόμενοι περιορισμοί μεταβίβασης κυριότητας πλοίου αφορούν περισσότερο μεταβίβαση σε αλλοδαπούς πλοίων που είναι νηολογημένα σε ελληνικά νηολόγια και αφορούν ιδιαίτερα μέτρα εκποίησης.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]