Κυβέρνηση Μίλαν Ατσίμοβιτς 1941
Η Κυβέρνηση Μίλαν Ατσίμοβιτς ή διοίκηση του κομισάριου Μίλαν Ατσίμοβιτς (σερβικά : Комесарска управа Милана Аћимовића) ήταν η πρώτη μαριονέτα κυβέρνηση της Σερβίας υπό γερμανική κατοχή κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν ο Μίλαν Ατσίμοβιτς και η κυβέρνηση διήρκεσε από τις 30 Απριλίου έως τον Αύγουστο του 1941 που αντικαταστάθηκε από την Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας Μίλαν Νέντιτς 1941.
Στην κυβέρνηση ήταν μέλη πρόσωπα των νόμιμων προπολεμικά κομμάτων της Σερβίας με εξαίρεση το Αγροτικό κόμμα και το Σοσιαλιστικό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αδόλφος Χίτλερ εξέτασε το ενδεχόμενο της διαγραφής χωρίς κανένα σημάδι της ύπαρξης του κράτους της Σερβίας αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα και άρχισε να ψάχνει για κατάλληλους Σέρβους δοσίλογους για το καθεστώς που σχεδίασε. Αφού έγινε πρώτα πρόταση στον πρώην Πρωθυπουργό της Γιουγκοσλαβίας Ντράγκισα Τσβέτκοβιτς, στον πρώην υπουργό εξωτερικών Αλεξάντερ Τσίντσαρος Μάρκοβιτς, όπου και οι τρεις αρνήθηκαν κι έπειτα έκανε πρόταση στον πρώην υπουργό Μίλαν Ατσίμοβιτς ο οποίος δέχτηκε. Ο Ατσίμοβιτς σχημάτισε κυβέρνηση στις 30 Απριλίου 1941 με δέκα επίτροπους (υπουργούς)[1].
Ο Ατσίμοβιτς ήταν ένας ισχυρός αντικομμουνιστής και ήταν σε επαφή με τη γερμανική αστυνομία πριν από τον πόλεμο. Η κυβέρνηση ορκίστηκε στα τέλη Μαΐου, κάθε επίτροπος ήταν υπεύθυνος ενός υπουργείου που κληρονομείται από τα προπολεμικά υπουργεία της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης εκτός από τα υπουργεία στρατού και ναυτικού τα οποία καταργήθηκαν. Αρκετοί επίτροποι είχαν υπουργικά αξιώματα στην προπολεμική γιουγκοσλαβική κυβέρνηση όπως οι Ιβάνιτς και Βασίλιεβιτς. Ένα από τα πρώτα καθήκοντα της κυβέρνησης ήταν να κάνει καταγραφή όλων των Εβραίων και των Ρομά στη Σερβία και τη θέσπιση αυστηρών ορίων για τις δραστηριότητές τους. Η εφαρμογή αυτών των παραγγελιών επέβλεπε η γερμανική στρατιωτική διοίκηση και ο Ατσίμοβιτς με τον επίτροπο εσωτερικών ήταν υπεύθυνοι για την εφαρμογή τους[2].
Τον Μάιο του 1941 η κυβέρνηση έκδωσε πολλές αποφάσεις όπως σχετικά με την ελευθερία του Τύπου. Επίσης, η εθνική τράπεζα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας αντικαταστάθηκε από την εθνική τράπεζα της Σερβίας[3].
Στα μέσα Μαΐου η κυβέρνηση εξέδωσε μια δήλωση ότι ο σερβικός λαός θέλει μια "ειλικρινή και έντιμη συνεργασία με μεγάλο γείτονά τους τον γερμανικό λαό". Οι περισσότεροι τοπικοί αξιωματούχοι σε επαρχίες και περιφέρειες παρέμειναν στις θέσεις τους, και η γερμανική στρατιωτική διοίκηση παρακολουθούσε τις επιδόσεις των τοπικών αρχών.
Κατάλογος των Επιτρόπων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις 30 Απριλίου 1941[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μίλαν Ατσίμοβιτς, πρόεδρος του συμβουλίου και ο επίτροπος του υπουργείου εσωτερικών
- Ρίστο Γόΐτς, επίτροπος του υπουργείου παιδείας
- Ντούσαν Λέτισα, επίτροπος του υπουργείου οικονομικών
- Ντούσαν Πάντιτς, επίτροπος του υπουργείου ταχυδρομείων και τηλέγραφου
- Μομτσίλο Γιάνκοβιτς, επίτροπος του υπουργείου δικαιοσύνης
- Μίλοσαβ Βασίλιεβιτς, επίτροπος του υπουργείου εθνικής οικονομίας
- Λάζο Κόστιτς, επίτροπος του υπουργείου μεταφορών
- Στέφαν Ιβάνιτς, επίτροπος του υπουργείου κοινωνικών υποθέσεων και δημόσιας υγείας
- Στάνισλαβ Γοσίφοβιτς, επίτροπος του υπουργείου δημοσίων έργων
- Γεβρέμ Πρότιτς, επίτροπος του υπουργείου διατροφής
Ανασχηματισμός της 11 Ιουλίου 1941[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μίλαν Ατσίμοβιτς, πρόεδρος του συμβουλίου και επίτροπος του υπουργείου εσωτερικών
- Βέλιμπορ Τζόβιτς, επίτροπος του υπουργείου παιδείας
- Ντούσαν Λέτισα, επίτροπος του υπουργείου οικονομικών
- Ντούσαν Πάντιτς, επίτροπος του υπουργείου ταχυδρομείων και τηλέγραφου
- Μομτσίλο Γιάνκοβιτς, επίτροπος του υπουργείου δικαιοσύνης
- Μίλοσαβ Βασίλιεβιτς, επίτροπος του υπουργείου εθνικής οικονομίας
- Ράνισαβ Αβράμοβιτς, επίτροπος του υπουργείου μεταφορών
- Στέφαν Ιβάνιτς, επίτροπος του υπουργείου κοινωνικών υποθέσεων και δημόσιας υγείας
- Στάνισλαβ Γοσίφοβιτς, επίτροπος του υπουργείου δημοσίων έργων
- Μπούντιμιρ Σβιάνοβιτς, επίτροπος του υπουργείου διατροφής
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πετράνοβιτς, Μπράνκο (1992). Србија у Другом светском рату 1939-1945. Београд.
- ↑ Byford, Jovan (2011), "The Collaborationist Administration and the Treatment of the Jews in Nazi-occupied Serbia", in Ramet, Sabrina P.; Listhaug, Ola, Serbia and the Serbs in World War Two, London: Palgrave Macmillan, pp. 109–127, ISBN 0-230-27830-2
- ↑ Λέμκιν, Ραφαέλ (2008). Axis Rule in Occupied Europe. London: Lawbook Exchange. ISBN 9781584779018.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπόρκοβιτς, Μίλαν (1979). Квинслишка управа у Србији 1941-1944 (књига 1). Београд.
- Πετράνοβιτς, Μπράνκο (1992). Србија у Другом светском рату 1939-1945. Београд: Војноиздавачки и новински центар.
- Μιλοσαβλίεβιτς, Ολιβέρα (2006). Потиснута истина - колаборација у Србији 1941-1944 (PDF). Београд: Хелсиншки одбор за људска права у Србији. ISBN 86-7208-129-3.
- Κόστιτς, Μπόσκο (1949). За историју наших дана. Лил.
- Τσίρκοβιτς, Σίμο (2009). Ко је ко у Недићевој Србији 1941-1944. Београд: Просвета.
- Λέμκιν, Ραφαέλ (2008). Axis Rule in Occupied Europe. London: Lawbook Exchange. ISBN 9781584779018.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Комесарска управа Милана Аћимовића της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |