Κιθάρες Σέλμερ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: γλώσσα, ορθογραφία Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Η κιθάρα Σέλμερ (Selmer) είναι ακουστική κιθάρα, γνωστή κυρίως λόγω της προτίμησης που της έδειχνε ο Τζάνγκο Ράινχαρντ και άλλοι μουσικοί της εποχής, όπως ο Όσκαρ Έϊλμαν. Είναι και ως Σέλμερ-Μακαφέρι (Maccaferri) λόγω της προσπάθειας του Βρετανικού τύπου να διαφημίσει εκτός από το όνομα του κατασκευαστή και το όνομα του κατασκευαστή της κιθάρας, Μάριο Μακαφέρι. Ο Σέλμερ παρήγηγε αυτές τις κιθάρες από το 1932 έως περίπου και το 1952.
Κιθάρες με ηχείο σχήματος D[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες κιθάρες είχαν ένα μεγάλο ηχείο σχήματος D το οποίο ήταν σχεδιασμένο για να χωράει τον εσωτερικό συντονιστή, εφέυρεση του Μάριο Μακαφέρι, και το οποίο ενίσχυε την ένταση του οργάνου και εξισορροπούσε την ένταση μεταξύ των χορδών. Ο λαιμός, στα 640 χιλιοστά και τα τάστα των πρώτων κιθαρών ήταν παρόμοια με άλλες κιθάρες της εποχής όπως οι Γκίμπσον (Gibson) και οι Μάρτιν (Martin) αλλά η πλατιά ταστίερα παρέπεμπε περισσότερο σε ταστίερα κλασικής κιθάρας. Πολλές από αυτές τις κιθάρες, που κατασκευάστηκαν το 1932 και 1933 πωλώθηκαν στη Βρετανική αγορά μέσω του μαγαζιού του Σέλμερ στο Λονδίνο και έγιναν γνωστές ως «κιθάρες Μακαφέρι» στους Βρετανούς.
Καινοτομίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχική Μακαφερι-Σέλμερ ήταν μία από τις πρώτες κιθάρες που είχαν λαιμό ενισχυμένο με σιδερένια ράβδο. Ήταν επίσης η πρώτη κιθάρα με cut-away για να διευκολύνει τη πρόσβαση στις ψηλότερες νότες. Και αυτές οι δύο καινοτομίες είχαν ευρεία απήχηση και χρησιμοποιούνται σε πολλές μοντέρνες κιθάρες.
Σε αντίθεση, ο εσωτερικός συντονιστής είχε λιγότερη επιτυχία και γρήγορα εγκαταλείφθηκε μετά την αποχώρηση του Μακαφέρι και πολλοί ιδιοκτήτες επέλεξαν να αφαιρέσουν τον συντονιστή στις κιθάρες που τον είχαν καθώς συχνά έτριζε και έκανε δυσχαίρενε τυχόν επισκευές. Σήμερα, μόνο κάποιοι σύγχρονοι κατασκευαστές αντιγράφων παράγουν κιθάρες με τον συντονιστή.
Κιθάρες με οβάλ ηχείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτες κιθάρες σχεδιάστηκαν από τον Μάριο Μακαφέρι που επέβλεψε και την παραγωγή τους. Ωστόσο, μετά από 18 μήνες η συνεργασία του με τον Σέλμερ έληξε και η εξέλιξη των οργάνων συνέχισε χωρίς τη συμβολή του. Το 1936 ο Σέλμερ λάνσαρε το Modèle Jazz, γνωστό και ως Petite Bouche. Αυτές οι κιθάρες είχαν αναθεωρημένο εσωτερική ενίσχυση και μακρύτερο λαιμό 670 χιλιοστά. Η συντριπτική πλειοψηφία τους πουλήθηκε στη Γαλλία, την πατρίδα του Σέλμερ. Αν και ο Μακαφέρι δεν συνέβαλε απευθείας στο σχεδιασμό τους, αυτές οι μεταγενέστερες κιθάρες διατήρησαν μερικές από τις ριζοσπαστικές ιδέες του όπως τα πρώτα σφραγισμένα κλειδιά, το καμπυλωμένο σώμα όπως τους μαντολίνου και τη μεταφερούμενη γέφυρα.
