Κατεπανάτο της Βαασπρακανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κατεπανάτο της Βαασπρακανίας ήταν διοικητική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 1019 ή 1021/22 έως το 1071. Δημιουργήθηκε με την προσάρτηση του Αρμενικού Βασιλείου του Βασπουρακάν[1], οι ηγεμόνες του οποίου δεν μπορούσαν να αντέξουν άλλο την πίεση των Τούρκων και έδωσαν στους βυζαντινούς το βασίλειο με 72 φρούρια, 400 ή 3.400 ή 4000 χωριά και πολλές μονές[2].

Οι Βυζαντινοί λίγο πριν το 1030 εμπλάκηκαν σε πόλεμο με τους Πέρσες κι αργότερα με τους Τούρκους και Τουρκομάνους της περιοχής[3]. Το 1048 οι Τούρκοι επιτέθηκαν στο κατεπανάτο χωρίς επιτυχία συνεχίζοντας για τα επόμενα χρόνια τις επιδρομές[4]. Από το 1060 η βυζαντινή άμυνα κατέρρεε σταδιακά έως το 1071 και την Μάχη του Ματζικέρτ που λίγα φρούρια είχαν μείνει υπό την εξουσία των Βυζαντινών[5].

Πρωτεύουσα του κατεπάνω ήταν η οχυρωμένη πόλη Ίβαν, το 1045 αναφέρεται το Αρτζέσιον, κάποιοι σύγχρονοι συγγραφείς θεωρούν πρωτεύουσα το Ματζικέρτ.

Γνωστοί κατεπάνω (διοικητές) ήταν οι [6]:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λεβενιώτης, σελ 180
  2. Λεβενιώτης, σελ 176
  3. Λεβενιώτης, σελ 189
  4. Λεβενιώτης, σελ 194
  5. Λεβενιώτης, σελ 198
  6. Λεβενιώτης, σελ 492 έως 496

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]