Ιωάννης Γουλιέλμος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ
| Ιωάννης Γουλιέλμος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Μαΐου 1562[1] |
| Θάνατος | 25 Μαρτίου 1609[2] |
| Τόπος ταφής | St. Lambertus |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία[3] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιακωβαία του Μπάντεν (από 1585)[5] Αντωνία της Λωρραίνης (από 1599)[5] |
| Γονείς | Γουλιέλμος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ και Μαρία της Αυστρίας, δούκισσα του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ |
| Αδέλφια | Κάρολος Φρειδερίκος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ Μαγδαληνή του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ Άννα της Κλέβης, δούκισσα του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ Μαρία Ελεονώρα της Κλέβης Σίβυλλα του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ |
| Οικογένεια | Οίκος του Λα Μαρκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | εκλεγμένος επίσκοπος (από 1574) diocesan administrator[6] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωάννης Γουλιέλμος, γερμ. Johann Wilhelm (28 Μαΐου 1562 - 25 Μαρτίου 1609) από τον Οίκο του Λα Μαρκ ήταν δούκας των Γύλιχ, Κλέβης, Μπεργκ[7] και κόμης των Λα Μαρκ, Ράβενσμπεργκ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γουλιέλμου, δούκα των Γύλιχ, Κλέβης, Μπεργκ & κόμη των Λα Μαρκ, Ράβενσμπεργκ και της Μαρίας των Αψβούργων, κόρης του Φερδινάνδου Α΄, αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Γερμανίας.
Μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε στο Ξάντεν. Το 1574 έγινε επίσκοπος του Μύνστερ. Το επόμενο έτος ο μεγαλύτερος αδελφός του απεβίωσε από ευλογιά σε ηλικία 20 ετών και ο Ιωάννης Γουλιέλμος έγινε διάδοχος. Το 1592 διαδέχθηκε τον πατέρα του στα τρία ενωμένα δουκάτα, που ήταν ελεύθερα φεουδαρχικά από τον βασιλιά της Γερμανίας. Είχε νοητική ασθένεια και τον θεράπευε ο γιατρός του, Φραντσέσκο Μαρία Γκουάτσο[8]. Το 1609 απεβίωσε σε ηλικία 49 ετών άτεκνος. Ανάμεσα στα πρόσωπα της Αυλής του ήταν ο συνθέτης Κόνραντ Χάγκιους.
Τη διαδοχή διεκδίκησαν δύο εξαδέλφια του: η μεγαλύτερη αδελφή του Μαρία Ελεονόρα, σύζυγος του Αλβέρτου Φρειδερίκου των Χοεντσόλερν, δούκα της Πρωσίας είχε αποβιώσει το προηγούμενο έτος και είχε μόνο κόρες, από τις οποίες η πρώτη, η Άννα των Χοεντσόλερν, Προτεστάντης -σύζυγος του Ιωάννη Σιγισμούνδου, εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου- διεκδίκησε τα δουκάτα. Η δεύτερη αδελφή του, Άννα του Λα Μαρκ, σύζυγος του Φίλιππου Λουδοβίκου του Βίττελσμπαχ, κόμη του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ, είχε πρώτο γιο τον Βόλφγκανγκ Γουλιέλμο, Καθολικό, που επίσης διεκδίκησε τα δουκάτα.
Έτσι ξεκίνησε ο Πόλεμος για τη Διαδοχή του Γύλιχ (1609-14), που έγινε μέρος του Τριακονταετούς Πολέμου (1618-48), που προκλήθηκε από κλιμακούμενες θρησκευτικές αντιπαραθέσεις. Τελικά η Άννα των Χοεντσόλερν, σύζυγος του εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου, έλαβε το δουκάτο του Γύλιχ και την κομητεία του Λα Μαρκ, ενώ ο Βόλφγκανγκ Γουλιέλμος, κόμης του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ έλαβε τα δουκάτα Γύλιχ & Μπεργκ.
Τα δουκάτα ποδοπατήθηκαν από τους πολέμους και απώλεσαν πολύ από τον μυθώδη πλούτο τους, για τον οποίο ήταν διάσημα τον καιρό του Γουλιέλμου.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα την Ιακωβαία των Τσέρινγκεν, κόρη του Φιλιβέρτου μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν.
Το 1597 απεβίωσε η Ιακωβαία και ο Ιωάννης-Γουλιέλμος έκανε δεύτερο γάμο με την Αντωνία, κόρη του Καρόλου Γ΄ δούκα της Λωρραίνης. Δεν απέκτησε απογόνους από τους γάμους του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 www
.deutsche-biographie .de /sfz70272 .html. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. jkb. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 p4298.htm#i42978. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-20400-001.
- ↑ Wim Janse, Barbara Pitkin The Formation of Clerical And Confessional Identities in Early ... 2006 - Page 400 "By then, the Jülich-Kleve succession crisis was already simmering as Wilhelm (1516-92), the old, senile duke was dead, leaving the duchies to his mad and childless son, Johann Wilhelm (1562-1609).10 The details of the succession crisis are ..."
- ↑ Claudia Swan Art, Science and Witchcraft in Early Modern Holland 2005 -- Page 225 "Like Weyer, but nearly half a century later, Guazzo served the court at Cleves; he served as physician to Duke Johann Wilhelm of Cleves (1562-1609), to whom he dedicated his book. "
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John William, Duke of Jülich-Cleves-Berg της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |