Ιωάννης Β΄ της Βηρυτού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ιωάννης Β΄ της Βηρυτού
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1230 (περίπου)
Θάνατος1264[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑλίκη ντε Λα Ρος
ΤέκναΕσίβη του Ιμπελέν
Ισαβέλλα της Βηρυτού
ΓονείςΜπαλιάν της Βηρυτού
ΑδέλφιαΟύγος του Ιμπελέν
Μπαλιάν του Ιμπελέν
Ισαβέλλα του Ιμπελέν

Ο Ιωάννης Β΄, γαλλ. Jean II (απεβ. 1264) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού (1254-1264). Έλαβε το όνομα του διάσημου πάππου του Ιωάννη Α΄ κυρίου της Βηρυτού.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν το μόνο τέκνο του Μπαλιάν και της Εσίβα ντε Μονφωκόν, κόρης του Βάλτερ του Μονμπελιάρ αντιβασιλιά της Κύπρου και κοντόσταυλου της Ιερουσαλήμ.

Το 1238 διαδέχθηκε τον αδελφό του Ούγο τον δυνατό ως κύριος της Βηρυτού. Το 1258 ο Ιωάννης Β΄ και ο εξάδελφός του Ιωάννης κόμης της Γιάφφας & Ασκαλώνος και διαπρεπής νομικός επέτυχαν, "χειριζόμενοι τους περίπλοκους νόμους της αντιβασιλείας", οι ευγενείς της Ιερουσαλήμ να συμμαχήσουν με τη Βενετία ενάντια στη Γένουα κατά τον Πόλεμο του Αγ. Σάββα. Έλαβε μέρος, μαζί με Ναΐτες ιππότες, σε μία μεγάλη επιδρομή στην Γαλιλαία το 1260. Όμως καθ' οδόν, στο πεδίο πλησίον της Τιβεριάδας, τους επιτέθηκαν Τουρκομάνοι, που αιχμαλώτισαν τους Ιωάννη Β΄, Ιωάννη των Εμπριάκο κύριο του Ζιμπλέ/Βίβλου, Ιάκωβο Βιντάλ και Θωμά Μπεράρ μεγάλο Μάγιστρο των Ναΐτών ιπποτών. Μόνο τα δικά του λύτρα ήταν 20.000 μπεζάν (βυζαντινά).

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Αλίκη ντε Λα Ρος, κόρη του Γκυ Α΄ δούκα των Αθηνών και είχε τέκνα:

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Marshall, Christopher. Warfare in the Latin East, 1192–1291. Cambridge University Press, 1992.