Ιζαμπέλ Ομπρέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιζαμπέλ Ομπρέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Isabelle Aubret (Γαλλικά)
Γέννηση27  Ιουλίου 1938[1][2][3]
Marquette-lez-Lille
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδίστρια
Περίοδος ακμής1952 - 2023
Οικογένεια
ΣύζυγοςGérard Meys
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1992)
Πρώτο βραβείο του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision (1962)[4]
Σταυρός του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Ιστότοπος
www.isabelle-aubret.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ιζαμπέλ Ομπρέ (Isabelle Aubret, γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1938)[5] είναι Γαλλίδα τραγουδίστρια. Κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision το 1962 στο Λουξεμβούργο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Λιλ της Γαλλίας, με το όνομα Τερέζ Κοκρέλ (Thérèse Coquerelle).

Το 1962 κέρδισε τον διαγωνισμό της Eurovision εκπροσωπώντας τη Γαλλία με το τραγούδι "Un premier amour" (Μια πρώτη αγάπη) σε μουσική που συνέθεσε ο Κλοντ-Ανρί Βικ (Claude-Henri Vic) και σε στίχους του Ρολάν Στεφάν Βαλάντ (Roland Stephane Valade).[5][6] Το 1968 επέστρεψε στον διαγωνισμό, συμμετέχοντας ξανά με τη Γαλλία και ήρθε 3η, με το τραγούδι "La source" (Η Άνοιξη) σε μουσική του Ντανιέλ Φωρ (Daniel Faure) και στίχους των Ανρί Ντιζάν (Henri Dijan) και Γκι Μπονέ (Guy Bonnet).[5][6]

Τα επόμενα χρόνια η Ομπρέ έλαβε μέρος στους εθνικούς προκριματικούς για την επιλογή της συμμετοχής της Γαλλίας στη Eurovision. Η πρώτη της απόπειρα έγινε το 1961 με το τραγούδι "Le gars de n'importe où", το οποίο κατατάχθηκε στη 2η θέση.[6] Το 1970 συνεργάστηκε με τον Ντανιέλ Μπερατά στο τραγούδι "Olivier, Olivia". Η προσπάθειά της το 1976 με το τραγούδι "Je te connais déjà" δεν είχε επιτυχία, καθώς ήρθε προτελευταίο μεταξύ 7 τραγουδιών στον δεύτερο ημιτελικό. Η τελευταία της προσπάθεια για την Eurovision ήταν το 1983 με το πατριωτικό τραγούδι "France, France", το οποίο ήρθε 3ο.[5][6]

Επιλεγμένη δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1969: Isabelle Aubret
  • 1981: Liberté
  • 1984: Le monde chante
  • 1987: Vague à l'homme
  • 1989: 1989
  • 1990: Vivre en flèche
  • 1990: Allez allez la vie (άλμπουμ με ζωντανές συναυλίες)
  • 1991: In love
  • 1992: Coups de cœur
  • 1992: Isabelle Aubret chante Αραγκόν
  • 1993: Isabelle Aubret chante Φερά
  • 1993: C'est le bonheur
  • 1995: Elle vous aime (compilation album)
  • 1995: Isabelle Aubret chante Μπρελ
  • 1997: Isabelle Aubret chante pour les petits et les grands
  • 1997: Changer le monde
  • 1999: Parisabelle
  • 2001: Le paradis des musiciens
  • 2001: Bobino 2001 (άλμπουμ με ζωντανές συναυλίες)
  • 2002: Cosette et Jean Valjean
  • 2005: Les Indispensables
  • 2006: 2006
  • 2009: Ses plus belles chansons (συλλεκτικό άλμπουμ).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pr8z5g. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 GeneaStar. aubreti.
  3. 3,0 3,1 Roglo. p=therese;n=coquerelle.
  4. eurovision.tv/participant/isabelle-aubret. Ανακτήθηκε στις 14  Νοεμβρίου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 "Isabelle Aubret Biography", RFI Musique. Retrieved 17-8-2014
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 Thompson, Dave "Isabelle Aubret Biography", Allmusic, ανακτήθηκε 17 -8-2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία και επιτεύγματα
Προκάτοχος
Ζαν Κλοντ Πασκάλ
Nous les amoureux
Νικητές Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision
1962
Διάδοχος
Γκρέτε & Γιούργκεν Ίνγκμαν
Dansevise
Προκάτοχος
Ζαν-Πολ Μορίκ
Printemps, avril carillonne
Συμμετοχή της Γαλλίας στη Eurovision
1962
Διάδοχος
Αλέν Μπαριέρ
Elle était si jolie
Προκάτοχος
Νοέλ Κορντιέ
Il doit faire beau là-bas
Συμμετοχή της Γαλλίας στη Eurovision
1968
Διάδοχος
Φρίντα Μποκαρά
Un jour, un enfant