Θεώρημα Μπεζού (πολυώνυμα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην άλγεβρα, το θεώρημα Μπεζού για τα πολυώνυμα είναι μία ειδική περίπτωση του θεωρήματος διαίρεσης για τα πολυώνυμα, όπου ο διαιρέτης είναι πολυώνυμο πρώτου βαθμού.[1][2][3][4][5]

Θεώρημα (Μπεζού) — Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράδειγμα 1ο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω το πολυώνυμο και . Το θεώρημα Μπεζού λέει ότι το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Από τον αλγόριθμο της διαίρεσης, παίρνουμε ότι

που επιβεβαιώνει ότι το υπόλοιπο είναι ίσο με .

Παράδειγμα 2ο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω το πολυώνυμο και . Το θεώρημα Μπεζού λέει ότι το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Από τον αλγόριθμο της διαίρεσης, παίρνουμε ότι

που επιβεβαιώνει ότι το υπόλοιπο είναι ίσο με .

Παράδειγμα 3ο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω το πολυώνυμο . Τότε, από τις ιδιότητες της παραγοντοποίησης έχουμε ότι

και έπεται ότι το υπόλοιπο με την διαίρεση με το είναι μηδέν (που είναι ίσο με ).

Αποδείξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με Θεώρημα διαίρεσης πολυωνύμων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το θεώρημα διαίρεσης πολυωνύμων λέει ότι για τα πολυώνυμα και υπάρχουν μοναδικά πολυώνυμα και με , τέτοια ώστε

Επομένως, όταν το , τότε έχουμε ότι

Για , λαμβάνουμε ότι .

Με ταυτότητα διαφοράς δυνάμεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θα χρησιμοποιήσουμε την ταυτότητα για κάθε και ,

.

και θα γράψουμε . Επομένως,

Επομένως,

που επιβεβαιώνει ότι το υπόλοιπο είναι .

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παρακάτω πόρισμα προκύπτει από το γεγονός ότι ανν το είναι ρίζα.

Πόρισμα — Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το είναι παράγοντας του ανν το είναι ρίζα του .

Πόρισμα — Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το υπόλοιπο της διαίρεσης του και του είναι .

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βουκούτης, Ναπολέων. Πολυώνυμα. Αθήνα: Gutenberg. 
  2. Μπασογιάννης, Αθανάσιος Μ. Πολυώνυμα: Θεωρία, μέθοδοι, ασκήσεις. Ιωάννινα. 
  3. Παπαγιάννης, Ορέστης Β. Λυμέναι ασκήσεις άλγεβρας-αναλύσεως: πολυώνυμα. Αθήνα: Λεούσης-Μαστρογιάννης. 
  4. Ποσταντζής, Δημήτρης (1977). Πολυώνυμα: Μεθοδολογία. Αθήνα. 
  5. Ρούτσης, Νίκος (1972). Πολυώνυμα. Αθήνα.