Ετέαρχος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ετέαρχος ήταν Βασιλιάς της αρχαίας Κρητικής πόλης Αξού ή Οάξου που άκμασε στις αρχές του 7ου π.Χ. αιώνα.

Κατά τον Ηρόδοτο (IV 154) όταν κάποτε ο Ετέαρχος πίστεψε στις διαβολές της δεύτερης γυναίκας του ότι η ορφανή κόρη του Φρονίμη, από το πρώτο του γάμο, ακολουθούσε "βίο έκλυτο" παρέδωσε αυτήν στον έμπορο από τη Θήρα Θεμίστωνα με την υπόσχεση, με όρκο στους θεούς, κατά την επιστροφή του στη Σαντορίνη να την έριχνε από το πλοίο του στη θάλασσα.

Πράγματι ο Θεμίστωνας παρέλαβε τη μικρή πριγκίπισσα αλλά κατά την επιστροφή του δεν ήθελε να τη θανατώσει αλλά ούτε και να παραβεί το θείο όρκο του. Έτσι την έδεσε με ένα σχοινί και την έριξε στη θάλασσα όπου και στη συνέχεια την ανέσυρε πάλι στο πλοίο του. Όταν κατέπλευσε στη γενέτειρά του την οδήγησε στον Πολύμνηστο άρχοντα της Θήρας. Εκείνος θαυμάζοντας την ομορφιά της την κράτησε κοντά του και στη συνέχεια την παντρεύτηκε. Απέκτησε μαζί της τον Βάττον ή Βάττο Α΄, γνωστό από την ιστορία ως οικιστή της Κυρήνης και ως τον πρώτο Έλληνα βασιλιά στην Αφρική, ιδρυτή δυναστείας.