Εκκεντρότητα (θεωρία γράφων)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην θεωρία γράφων, η εκκεντρότητα μίας κορυφής ενός γράφου είναι η μέγιστη απόσταση της από οποιαδήποτε άλλη κορυφή του γράφου. Πιο συγκεκριμένα,[1]:35[2][3]:21

,

όπου είναι η απόσταση των κορυφών και στον γράφο , δηλαδή το μήκος του συντομότερου μονοπατιού μεταξύ τους (ή αν δεν υπάρχει).

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στον παρακάτω γράφο, έχουμε ότι και .
Αριστερά ο αρχικός γράφος, στη μέση οι αποστάσεις σε κόκκινο από την κορυφή και δεξιά οι αποστάσεις από την κορυφή . Η εκκεντρότητα για κάθε κορυφή είναι η μέγιστη από αυτές τις αποστάσεις.
  • Σε ένα άστρο η εκκεντρότητα του κεντρικού κόμβου είναι και για κάθε άλλο κόμβο (όταν ) είναι .
Αριστερά το άστρο με 5 κορυφές, στη μέση οι αποστάσεις σε κόκκινο από την κεντρική κορυφή και δεξιά οι αποστάσεις από μία μη-κεντρική κορυφή.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Δημήτριος Μ. Θηλυκός. «Σημειώσεις στη θεωρία γραφημάτων» (PDF). Εθνικός και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  2. Συμβώνης, Α. «Θεωρία Γραφημάτων: 3η Διάλεξη» (PDF). Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024. 
  3. Καβρουδάκης, Δημήτρης. «Εισαγωγή στην θεωρία γράφων» (PDF). Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2024.