Διονύσιος Φραγκόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διονύσιος Φραγκόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19ος αιώνας
Πάτρα
Θάνατος3  Νοεμβρίου 1896
Πάτρα
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Πατρών
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραπεζίτης
έμπορος
Το οικογενειακό μνήμα της οικογένειας Φραγκόπουλου

Ο Διονύσιος Φραγκόπουλος ήταν τραπεζίτης & σταφιδέμπορος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ιωάννη Φραγκόπουλου και ήταν από τους πρώτους κατοίκους της κάτω πόλης της Πάτρας. Μαζί με τον αδερφό του Αναστάσιο διατηρούσε εμπορικό οίκο στην Αγγλία με παράρτημα στην Πάτρα ενώ ήταν και από τους ιδρυτές της ασφαλιστικής εταιρείας «Ανατολή». Θεωρείτο επίσης ως ένας από τους σημαντικότερους τραπεζίτες της εποχής εκείνης στην Πάτρα.

Ο εμπορικός του οίκος ήταν από τους αξιοπιστότερους και σημαντικότερους της εποχής, γι' αυτό και δεν επηρεάστηκε από την σταφιδική κρίση. Με τις ενέργειες του συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη της Πάτρας. Είχε σταλεί ως αντιπρόσωπος της λιμενικής επιτροπής στον υπουργό εσωτερικών Μεταξά, με σκοπό την μείωση του κόστους των λιμενικών έργων καταφέρνοντας να μειώσει την δαπάνη κατά 800.000 δραχμές. Και στην σταφιδική κρίση όμως ήταν από τους πρώτους που πρότεινε την παρακράτηση έτσι ώστε να αποφευχθεί μια επικείμενη οικονομική καταστροφή.[1] Ήταν μέλος στην επιτροπή κατασκευής του Α΄ νεκροταφείου Πατρών καθώς και χρηματοδότης του δημοτικού θεάτρου Απόλλων. Βέβαια υπάρχουν και αντίθετες απόψεις όπως αυτές που δημοσιεύτηκαν την 3η Νοεμβρίου του 1897, έναν ακριβώς χρόνο μετά τη δολοφονία του, στην εφημερίδα Πελοπόννησο και οι οποίες περιέγραφαν τον Φραγκόπουλο ως έναν ευφυή μεν έμπορο και τραπεζίτη, ο οποίος όμως χρησιμοποιούσε τις ικανότητες του μόνο για τον εαυτόν και ποτέ για το κοινό συμφέρον.[1]

Η οικία του, η οποία είχε κατασκευαστεί το 1830, ήταν από τις ωραιότερες της πόλης και βρισκόταν επί των οδών Αγίου Ανδρέου-Πατρέως-Όθωνος Αμαλίας.[2] Το 1848 φιλοξενήθηκε ο αυτοκράτορας της Γαλλίας Ναπολέων για τρεις μέρες. Τελικά κατεδαφίστηκε το 1898.

Στις 3 Νοεμβρίου του 1896, καθώς περπάταγε με τον στενό του φίλο Ανδρέα Κόλλα στην πλατεία Γεωργίου Α΄ επί της Γεροκωστοπούλου, δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι από τον σανδαλοποιό Δημήτριο Ματσάλη. Τραυμάτισε σοβαρά τον σταφιδέμπορα Ανδρέα Κόλλα και δολοφόνησε τον Φραγκόπουλο. Συνελήφθη αμέσως και κατόπιν ανάκρισης δήλωσε: «ό,τι έκανα, το έκανα χάριν της ιδέας. Κανένας δεν μ΄ έβαλε. Μόνος μου ενήργησα. Φονεύσας δεν απέβλεψα εις τα πρόσωπα, αλλά κτύπησα το Κεφάλαιον. Είμαι αναρχικός και ως αναρχικός είμαι υπέρ της βίας».[3] Πράγματι ο Ματσάλης ήταν μέλος αναρχικής ομάδας και είχε επηρεαστεί σημαντικά από αυτή. Τελικά αυτοκτόνησε στις 7 Νοεμβρίου στη φυλακή της Ακροπόλεως στην Πάτρα.[2]

Η δολοφονία του Φραγκόπουλου συγκλόνισε την πατραϊκή κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην κηδεία του παρευρέθηκε πλήθος κόσμου και φυσικά αρκετοί έμποροι, πολιτικοί κ.α. Κηδεύτηκε στο Α΄ νεκροταφείο Πατρών, στο οικογενειακό τάφο της οικογένειας Φραγκόπουλου, που υπάρχει ακόμα και σήμερα.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Γωγώ Καΐκα-Μαντανίκα, Η αστική τάξη στη γειτονιά των αγγέλων, Πάτρα 2004, σελ.98, ISBN 960-6628-00-0
  2. 2,0 2,1 Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν λεξικόν των Πατρών, Πάτρα 1995, 3η έκδοση, σελ. 2197.
  3. Χρήστος Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 2000, σελ. 164, ISBN 960-86814-0-5