Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά
 | |
 Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά | |
| Τύπος | Εθνική Βιβλιοθήκη |
|---|---|
| Ίδρυση | 2004 |
| Τοποθεσία |  Καναδάς, Οττάβα |
| Συντεταγμένες | 45°25′11″N 75°42′28.5″W / 45.41972°N 75.707917°W |
| Συλλογή | |
| Τεκμήρια | 54 εκατομμύρια τεκμήρια |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Πρόσβαση και χρήση | |
| Επισκέπτες | members of the public |
| Ιστότοπος | www.bac-lac.gc.ca |
Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά (αγγλικά: Library and Archives Canada, συντ. LAC· γαλλικά: Bibliothèque et Archives Canada, συντ. BAC) είναι ίδρυμα της κυβέρνησης του Καναδά που προορίζεται στη διατήρηση και στη διάδοση διαφόρων αρχείων. Δημιουργήθηκε το 2004 από την συγχώνευση της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Καναδά και των Εθνικών Αρχείων του Καναδά.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά αποσκοπεί να παρέχει τη δυνατότητα πρόσβασεως σε κείμενα και οπτικοακουστικά αρχεία που αντικατοπτρίζουν την ανάπτυξη του Καναδά. Οι επαγγελματίες που εργάζονται στη Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά καθοδηγούν τους χρήστες στην αναζήτηση πληροφοριών, συμβουλεύοντάς τους για τη χρήση συλλογών και διευκολύνοντας την πρόσβαση σε πόρους. Το ίδρυμα βρίσκεται στην Περιφέρεια της Εθνικής Πρωτεύουσας (Gatineau και Οττάβα) και τα γραφεία στεγάζονται στο Winnipeg, Halifax και Vancouver.[1] Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά είναι υπεύθυνη για τις ακόλουθες δημόσιες υπηρεσίες:
- Καναδικό κέντρο γενεαλογίας.[2]
- Κέντρο εκμάθησης.
- διατήρηση πολυπολιτισμικοί πόροι και υπηρεσίες •
- υπηρεσίες διαχείρισης πληροφοριών.
Το κεντρικό μέρος του κτιρίου της Οττάβα αποτελείται από 9 ορόφους και δύο παρακείμενα τμήματα. Το Κέντρο Διατήρησης της Βιβλιοθήκης και των Αρχείων του Καναδά βρίσκεται στο Γκατινό. Μια νέα επέκταση αυτής της βιώσιμης και υψηλής τεχνολογίας υποδομής βρίσκεται υπό κατασκευή και το άνοιγμα της έχει προγραμματιστεί για το 2022. Στο σχεδιασμό αυτού του κτιρίου, έχει δοθεί προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος και την ελαχιστοποίηση των εκπομπών διοξειδίου άνθρακα CO2 .
Αρκετές νέες πρωτοβουλίες, όπως η ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων, στοχεύουν στην επέκταση της πελατειακής βάσης. Χάρη στο Co-Lab και το Numéri-Lab, οι χρήστες μπορούν να ψηφιοποιήσουν, να επισημάνουν, να μεταφράσουν και να περιγράψουν αρχεία. Η διαδικτυακή διαβούλευση παρέχει πρόσβαση σε πολλούς πόρους, ενώ ο νέος κατάλογος αναζητήσεως (Voilà)[νεκρός σύνδεσμος] περιέχει αναφορές σε εκατοντάδες άλλα ιδρύματα στον Καναδά. Αυτό το νέο εργαλείο έρευνας ξεκίνησε στις αρχές του 2018 για να διευκολύνει τη διάδοση και την ανταλλαγή της καναδικής κληρονομιάς. Με μία πιο συγκεντρωτική προσέγγιση, ο κατάλογος δίνει στους χρήστες πρόσβαση σε μία μεγάλη ποικιλία αρχείων. Η διεπαφή του Voilà[3] (Aurora) προορίζεται να είναι πιο ενημερωμένη και προσβάσιμη από αυτές του προηγούμενου καταλόγου, AMICUS[4]. Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά αποθηκεύει και μοιράζει μεγάλη ποικιλία αρχείων: βιβλία, ζωγραφιές, χάρτες, σχέδια, οπτικοακουστικά αρχεία, περιοδικά, αρχεία γενεαλογίας, έργα τέχνης, πανεπιστημιακές διατριβές, μετάλλια, περιορισμένα αρχειακά έγγραφα, δημοσιεύσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, απογραφές, αρχεία που σχετίζονται με την καναδική στρατιωτική κληρονομιά, φιλοτελική συλλογή κ.λπ. όλα όσα δημιουργήθηκαν στον Καναδά ή σχετίζονται με τον Καναδά (δηλαδή η χώρα και οι κάτοικοί της είναι το κύριο θέμα).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ίδρυση των Εθνικών Αρχείων του Καναδά χρονολογείται από το 1872, πέντε χρόνια μετά την Καναδική Συνομοσπονδία, όταν δημιουργήθηκε ένα τμήμα στο Υπουργείο Γεωργίας για τη διατήρηση ιστορικών αρχείων. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, το 1912, η υπηρεσία Δημόσιων Αρχείων ιδρύθηκε με Κοινοβουλευτική πράξη [5].
Το 1948 ο W. Kaye Lamb διορίστηκε αρχειοφύλακας. Εκτός από τις αρμοδιότητες που σχετίζονται με αυτήν τη θέση, του ανετέθη επίσης το καθήκον να οργανώσει τη δημιουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Μόλις τον Ιούνιο του 1952 εγκρίθηκε ο νόμος για την Εθνική Βιβλιοθήκη, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την επόμενη 1η Ιανουαρίου. Εκείνη τη στιγμή, ο W. Kaye Lamb διορίστηκε Εθνικός Βιβλιοθηκονόμος, ενώ παρέμεινε Αρχειοφύλακας. Καθήκον της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι : η σύσταση ενός εθνικού ταμείου, η διαχείριση της νόμιμης κατάθεσης και την καθιέρωση βιβλιογραφικό έλεγχο και εθνικές βιβλιογραφικές υπηρεσίες ". Το έτος 1967 σημαδεύτηκε με το τέλος της κατασκευής του κτιρίου της οδού Wellington στην Οττάβα, που κατασκευάστηκε για να στεγάσει την Εθνική Βιβλιοθήκη και τα Εθνικά Αρχεία[6].
Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία Καναδάς δημιουργήθηκε το 2004 μέσω της συγχώνευσης της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Καναδά και των Εθνικών Αρχείων του Καναδά. Η ενοποίηση αυτών των δύο ιδρυμάτων αποτελεί μία καινοτομία, γεγονός που καθιστά την καναδική εμπειρία πρότυπο για άλλες χώρες που θα ήθελαν να αναλάβουν παρόμοιο έργο. Όταν δημιουργήθηκε ο νέος θεσμός, ο Ιαν Γουίλσον έγινε ο πρώτος Βιβλιοθηκονόμος και Αρχειοθέτης του Καναδά. Ο Ντάνιελ Κάρον τον διαδέχθηκε το 2009 και το 2013 ο Ντάνιελ Κάρον άφησε τη θέση του [7]. Αντικαταστάθηκε το 2014 από τον Guy Berthiaume[8]. Στις 29 Αυγούστου 2019 ο Guy Berthiaume συνταξιοδοτήθηκε [9]. Στις 27 Μαΐου 2019, η Leslie Weir έγινε η πρώτη γυναίκα που ηγήθηκε το ίδρυμα ως Βιβλιοθηκονόμος και Αρχειοθέτης του Καναδά για τετραετή θητεία[10].
Κληρονομιά των Ιθαγενών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πλαίσιο της προσπάθειας προς την συμφιλίωση, η κυβέρνηση του Καναδά επιθυμεί να ανανεώσει τη σχέση της με τους αυτόχθονες λαούς του Καναδά. Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά συμμετέχουν σε αυτή την προσπάθειας , ιδίως λόγω της αποστολής της η οποία είναι να διατηρήσει και να διαδώσει την κληρονομιά των ντοκιμαντέρ των πρώτων εθνών, Inuit και Métis.
Έτσι, το ίδρυμα αποκτά αρχεία που περιέχουν την Αβορίγινα φωνή. Αυτά τα αποθέματα συγκεντρώνουν κρατικά αρχεία, ιδιωτικά αρχεία και έντυπα που δημοσιεύτηκαν εδώ και 400 χρόνια σχετικά με τους Ιθαγενείς του Καναδά. Όλο αυτό το υλικό είναι χρήσιμο για την πολιτιστική αναζωογόνηση, καθώς και για τα γενεαλογικά στοιχεία που περιέχουν, για την υποστήριξή και την εκπαίδευση των αυτοχθόνων και μη [11]. Η Βιβλιοθήκη και Αρχεία παρέχει τη δυνατότητα στους χρήστες να συμβουλεύονται τις ψηφιακές συλλογές αρχείων του Καναδά σχετικά με τους Ιθαγενείς καθώς και την ιστοσελίδα του ιδρύματος.
Τα αξιοσημείωτα αρχεία της Βιβλιοθήκης του Καναδά είναι τα αρχεία του συγγραφέα Michel Noël, ένας από τους μεγαλύτερους γαλλόφωνους Αμερικανούς από τη φυλή των ινδιάνων στον Καναδά και του Charles Angus Cooke, από τους πρώτους και μοναδικούς ιθαγενείς του 19ου αιώνα που προσλήφθηκε από το Υπουργείο Ινδικών Υποθέσεων. και Howard Adams, ένας διάσημος ακτιβιστής της Métis.[12]
Σχέδιο δράσης της Βιβλιοθήκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη δημοσίευση της τελικής έκθεσης της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης του Καναδά το 2015, η Βιβλιοθήκη και τα Αρχεία του Καναδά ανέπτυξαν, με τον Ινδογενή Συμβουλευτικό Κύκλο, ένα σχέδιο δράσης που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2019 [13]. Αυτό το σχέδιο πρέπει να είναι συμβατό με τις αρχές της Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων λαών [14]. Προβλέπει την λήψη 28 νέων μέτρων έως το 2024 [15], αυτό το σχέδιο χωρίζεται σε τέσσερις κατηγορίες [16]:
- Θεσμικές αλλαγές (μέτρα 1 έως 9).
- Κινητοποίηση και συνεργασία (μέτρα 10 έως 14).
- Διαχείριση αρχείων της βιβλιοθήκης και αρχείων του Καναδά σχετικά με τις πρώτες φυλές (First Nations), Inuit και το Métis Nation (μέτρα 15 έως 23) •
- Προώθηση και υποστήριξη (μέτρα 24 έως 28).
Τον Δεκέμβριο του 2019, η έκθεση προόδου σχετικά με την υλοποίηση των δεσμεύσεων της Βιβλιοθήκης και του Αρχείου του Καναδά ανέφερε 19 μέτρα σε εξέλιξη, 8 μέτρα που ξεκίνησαν και 1 μέτρο δεν ξεκίνησε [17].
Αρχές και πρωτοβουλίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από τα μέτρα που προβλέπονται στο Σχέδιο Δράσης, πέντε αρχές καθοδηγούν τη Βιβλιοθήκη και Αρχεία του Καναδά στις πρωτοβουλίες των Αβορίγινων. Συνοδεύονται από τις πρωτοβουλίες εμπνευσμένες από αυτές τις αρχές:
Συνεργασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 2002, η Βιβλιοθήκη και τα Αρχεία του Καναδά συνεργάζονται στο έργο (Un visage, un nom -ένα πρόσωπο, ένα όνομα) που ξεκίνησε από το Nunavut Sivuniksavut College σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Nunavut. Στοχεύει, με τη συμμετοχή του κοινού, στον εντοπισμό των Ινουίτ που υπάρχουν στα φωτογραφικά αρχεία, τα οποία η αρχική περιγραφή είναι πολύ ασαφής για να επιτρέψει μια ακριβή έρευνα για ένα άτομο, μία οικογένεια ή μία κοινότητα, με τη βοήθεια του κοινού. Αυτό το έργο βοηθά επίσης στην συμφιλίωση μεταξύ των γενεών και ενισχύει την κατανόηση των Καναδών για την Ιστορία των ιθαγενών [18]. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το έργο επεκτάθηκε και περιελάμβανε φωτογραφίες ολόκληρου του Καναδικού Βορρά. το 2015 επεκτάθηκε στα Πρώτα Έθνη και στους Μέτι που ζούσαν στο νότο [19]. Από την έναρξη του έργου, έχουν ψηφιοποιηθεί περίπου 12.000 φωτογραφίες και πάνω από 3.000 άτομα, χώροι και εκδηλώσεις μέσω της συμμετοχής του κοινού [20]. Συνολικά, σχεδόν 12 εκατομμύρια φωτογραφίες ιθαγενών περιμένουν να ταυτοποιηθούν [21].
Προσβασιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εδώ είμαστε: Εδώ είναι οι ιστορίες μας είναι ένα παράδειγμα πρωτοβουλίας ψηφιοποίησης συλλογών της Βιβλιοθήκης και Αρχείων του Καναδά όπου το ενδιαφέρον εστιάζεται στους αυτόχθονες πολιτισμούς και γλώσσες. Αυτό το έργο είναι δωρεάν διαθέσιμο με διαδικτυακή πρόσβαση σε ψηφιακά έντυπα της συλλογής, καθώς και τη δημιουργία εργαλείων ψηφιακής πρόσβασης για την ενίσχυση και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε συλλογές κληρονομιάς με ντοκιμαντέρ ιθαγενών στις κοινότητες των Πρώτων Εθνών, Inuit και Métis [22], [23]
Το Listen to Hear Our Voices είναι μια άλλη πρωτοβουλία που επιτρέπει την ψηφιοποίηση ντοκιμαντέρ των ιθαγενών. Σε αυτήν την περίπτωση, οι αυτόχθονες οργανώσεις είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση έως και 100.000 $ για έργα ψηφιοποίησης εντύπων που τεκμηριώνουν διαφορετικούς γηγενείς πολιτισμούς και γλώσσες.
Σεβασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Βιβλιοθήκη και τα Αρχεία του Καναδά προωθούν τον σεβασμό για τις αυτόχθονες κοινότητες του Καναδά, τις παραδόσεις και τα πρωτόκολλά τους σε έργα διατήρησης και διάδοσης της κληρονομιάς τους σε ντοκιμαντέρ [24].
Στο πλαίσιο ενός έργου 12 εκατομμυρίων δολαρίων [25], το ίδρυμα προσέλαβε επτά γηγενείς αρχειοφύλακες "που θα ταξιδέψουν σε ολόκληρη τη χώρα για να αναζητήσουν αρχεία που βρίσκονται σήμερα σε κοινότητες " και να καταγράψουν τις ιστορίες τους. Από σεβασμό, τα Αρχεία που ανακαλύφθηκαν δεν θα μεταφερθούν στην Οτάβα. Μάλλον, θα διατηρούνται σε αυτόχθονες κοινότητες.
Βιβλιοθηκονόμοι και Αρχειοθέτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | θητεία | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Βιβλιοθηκονόμοι και Αρχειοθέτες του Καναδά | ||
| Leslie Weir | 2019–incumbent | πρώτη γυναίκα που κατέχει αυτή τη θέση [26] |
| Guy Berthiaume[27] | 2014–19 | |
| Daniel J. Caron[28] | 2009–13 | |
| Ian E. Wilson[29][30] | 2004–09 | Ο Wilson κατείχε τη θέση του Εθνικού Αρχειοθέτη από το 1999 και μετά έγινε Βιβλιοθηκονόμο και Αρχειοθέτη του Καναδά με την ίδρυση του LAC. |
| Βιβλιοθηκονόμοι του Καναδά | ||
| Roch Carrier[31] | 1999–2004 | |
| Marianne Scott[31] | 1984–99 | |
| Guy Sylvestre[32] | 1968–83 | |
| William Kaye Lamb[33] | 1953–68 | |
| Αρχειοφύλακες | ||
| Ian E. Wilson[30][34] | 1999–2004 | Εθνικός Αρχειοθέτης έως ότου ο ρόλος συγχωνεύθηκε με αυτόν του Εθνικού Βιβλιοθηκονόμου του Καναδά μετά την καθιέρωση του LAC. Ο Wilson συνέχισε ως Βιβλιοθηκονόμος και Αρχειοθέτης του Καναδά μέχρι το 2009. |
| Jean-Pierre Wallot | 1985–97 | Αρχειοθέτης και από το 1987 Εθνικός αρχειοθέτης. |
| Wilfred I. Smith[35][36] | 1970–84 | Αρχειοθέτης |
| William Kaye Lamb[35] | 1948–68 | Αρχειοθέτης |
| Gustave Lanctot[37] | 1937–48 | Αρχειοθέτης |
| James F. Kenney[38] | 1935-37 | Αναπληρωτής Αρχειοθέτης |
| Sir Arthur George Doughty[39] | 1904–35 | Αρχειοθέτης . Ένα άγαλμα του Doughty βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του κτιρίου LAC στην Οτάβα.[39] |
| Douglas Brymner[40] | 1872–1902 | Αρχειοθέτης |
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Edward Kasinec, "A Soviet Research Library Remembered," Libraries & Culture, vol. 36, no. 1 (Winter 2001), pp. 16–26. In JSTOR.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Canada, Library and Archives (8 Δεκεμβρίου 2014). «Services for the Public». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΊΕΣ 10 ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΈΣ ΒΆΣΕΙΣ ΠΡΟΓΌΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ ΓΕΝΕΑΛΟΓΊΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΆ - ΚΛΑΣΣΙΚΈΣ ΜΕΛΈΤΕΣ - 2021». kyaaml. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ (Voilà)[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Canada, Library and Archives (26 Ιανουαρίου 2018). «Voilà – Canada's new national union catalogue». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «National Archives of Canada | The Canadian Encyclopedia». www.thecanadianencyclopedia.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Gordon, Ross· MacDonald, Bertrum H. (6 Ιουλίου 2018). Gerson, Carole, επιμ. Chapitre 15. Les bibliothèques. Thématique Art et littérature. Montréal: Presses de l’Université de Montréal. σελίδες 439–477. ISBN 979-10-365-0422-8.
- ↑ «Daniel Caron quitte Bibliothèque et Archives Canada». Le Devoir (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Guy Berthiaume dirigera la Bibliothèque du Canada». La Presse (στα Γαλλικά). 14 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Guy Berthiaume prend sa retraite». ici.radio-canada.ca (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ canadien, Patrimoine. «Le ministre Rodriguez annonce une nomination à Bibliothèque et Archives Canada». www.newswire.ca (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Smith, Johanna; Ellis, Benjamin (2019). «Revitaliser les cultures et les langues autochtones au Canada : les nouvelles initiatives de Bibliothèque et Archives Canada» (στα γαλλικά). Archives 48 (2): 161–170. doi:. ISSN 0044-9423. https://www.erudit.org/fr/revues/archives/2019-v48-n2-archives05126/1067529ar/.
- ↑ Lainey, Jonathan (2009). «Quelques nouveautés concernant le patrimoine documentaire autochtone» (στα γαλλικά). Recherches amérindiennes au Québec 39 (3): 117–119. doi:. ISSN 0318-4137. https://www.erudit.org/fr/revues/raq/2009-v39-n3-raq4017/045812ar/.
- ↑ Government of Canada, Department of Justice (14 Ιουλίου 2017). «Department of Justice - Principles respecting the Government of Canada's relationship with Indigenous peoples». www.justice.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Vernier, Melissa (2016-12-20). «Réappropriation du patrimoine autochtone : défis et nouvelles pratiques muséales et archivistiques» (στα αγγλικά). Partnership: The Canadian Journal of Library and Information Practice and Research 11 (2). doi:. ISSN 1911-9593. https://journal.lib.uoguelph.ca/index.php/perj/article/view/3586.
- ↑ Canada, Bibliothèque et Archives (14 Φεβρουαρίου 2019). «Plan d'action pour le patrimoine autochtone». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Government of Canada, Department of Justice (14 Ιουλίου 2017). «Department of Justice - Principles respecting the Government of Canada's relationship with Indigenous peoples». www.justice.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Government of Canada, Department of Justice (14 Ιουλίου 2017). «Department of Justice - Principles respecting the Government of Canada's relationship with Indigenous peoples». www.justice.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Lett, Stephanie (2017-10-20). «The Arthur H. Tweedle Collection, Project Naming, and Hidden Stories of Colonialism» (στα αγγλικά). Past Imperfect 20. doi:. ISSN 1718-4487. https://journals.library.ualberta.ca/pi/index.php/pi/article/view/29343.
- ↑ «Retracer la mémoire autochtone». Le Devoir (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Smith, Johanna; Ellis, Benjamin (2019). «Revitaliser les cultures et les langues autochtones au Canada : les nouvelles initiatives de Bibliothèque et Archives Canada» (στα γαλλικά). Archives 48 (2): 161–170. doi:. ISSN 0044-9423. https://www.erudit.org/fr/revues/archives/2019-v48-n2-archives05126/1067529ar/.
- ↑ ICI.Radio-Canada.ca, Zone Société-. «« Un visage, un nom » : les Premières Nations invitées à identifier leurs ancêtres». Radio-Canada.ca (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Canada, Library and Archives (14 Φεβρουαρίου 2019). «Library and Archives Canada's Guiding Principles to Reconciliation and Indigenous Rights». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Canada, Library and Archives (14 Φεβρουαρίου 2019). «Library and Archives Canada's Guiding Principles to Reconciliation and Indigenous Rights». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Canada, Library and Archives (14 Φεβρουαρίου 2019). «Library and Archives Canada's Guiding Principles to Reconciliation and Indigenous Rights». www.bac-lac.gc.ca. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Faire plus de place aux autochtones dans le récit collectif, grâce aux archives». Le Devoir (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Library and Archives Canada- Leslie Weir
- ↑ Government of Canada (April 14, 2014). Guy Berthiaume appointed as Librarian and Archivist of Canada. Δελτίο τύπου. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Biography of Dr. Daniel J. Caron». LAC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
He was appointed the Librarian and Archivist of Canada on April 24, 2009.
- ↑ «Mr. Wilson's Biography». LAC. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
Ian E. Wilson has just retired as the first Librarian and Archivist of Canada. Appointed as National Archivist in 1999, he and the National Librarian, Roch Carrier, OC, developed and led the process to create a new knowledge institution for Canada in the 21st century, the integrated Library and Archives of Canada. When the legislation came into force in May, 2004, Ian Wilson took on this new responsibility.
- ↑ 30,0 30,1 «Fellows of ICA: Ian E. Wilson». International Council on Archives. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Ιουνίου 8, 2013. Ανακτήθηκε στις Μαΐου 30, 2013.
Dr. Wilson served as National Archivist of Canada, 1999 to 2004, and then as head of the newly amalgamated Library and Archives Canada. He retired in 2009 and received the unusual honour of being named Librarian and Archivist of Canada Emeritus.
- ↑ 31,0 31,1 Office of the Minister of Canadian Heritage (July 5, 1999). Appointments to the Positions of National Archivist and of National Librarian. Δελτίο τύπου.
- ↑ «Guy Sylvestre fonds». LAC. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
He was Associate National Librarian (1956-1968) and then National Librarian (1968-1983) at the National Library of Canada.
- ↑ «W. Kaye Lamb fonds [multiple media]». LAC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
Dr. Lamb was appointed as Canada's first national librarian in 1953 ... Dr. Lamb retired as national librarian in 1968 and as Dominion archivist in January 1969.
- ↑ Wilson, Ian E. (2005). «'The Gift of One Generation to Another': The Real Thing for the Pepsi Generation». Στο: Blouin, Francis X.· Rosenberg, William G. Archives, documentation, and institutions of social memory : essays from the Sawyer Seminar (1st pbk. έκδοση). Ann Arbor: University of Michigan Press. σελ. 341. ISBN 9780472114931.
The position of national archivist was vacant for more than two years, from the retirement of Dr. Jean-Pierre Wallot on June 6, 1997, to the announcement of my appointment on July 5, 1999.
- ↑ 35,0 35,1 Laplante, Normand. «Before Mr. Lamb and Mr. Smith went to Ottawa». LAC. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
The first is known as a pioneer of archival administration in Canada whose work as Dominion Archivist from 1948 to 1968 made the Public Archives of Canada a truly modern institution ... Most of their personal papers kept at the NA relate to the period in which they led the institution from 1948 to 1984.
- ↑ «Wilfred I. Smith fonds [multiple media]». LAC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
He joined the Public Archives of Canada in Ottawa in 1950. From 1963 to 1968, Smith held various managerial positions within the Archives: chief of the Manuscript Division (1963-1964), director of the Historical Branch (1964-1965), Assistant Dominion Archivist (1965-1968) and Acting Dominion Archivist (1968-1970). In 1970, he was appointed Dominion Archivist, a position he held until his retirement in 1984.
- ↑ Bélanger, Claude. «Quebec History – Gustave Lanctot (1883-1975)». Marianopolis College. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
In 1937 he was appointed deputy minister and Dominion Archivist, a position he would hold until his retirement in 1948.
- ↑ Wilson, Ian E. (January 1982). «"A Noble Dream": The Origins of the Public Archives of Canada». Archivaria: 16–35. https://archivaria.ca/index.php/archivaria/article/view/10966/11899. Ανακτήθηκε στις October 18, 2020.
- ↑ 39,0 39,1 «Sir Arthur George Doughty (1860-1936)». LAC. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
- ↑ «Dictionary of Canadian Biography Online – Brymner, Douglas». University of Toronto. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2013.
|