Βερενίκη της Χίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βερενίκη της Χίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος71 π.Χ.
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ

Η Βερενίκη (απεβ. π. 72/71 π.Χ.) καταγόταν από τη Χίο και έγινε βασίλισσα του Πόντου, ως η 3η σύζυγος τού Μιθριδάτη ΣΤ΄.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 86 π.Χ. ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ του Πόντου διέταξε έναν στρατηγό του να εκτοπίσει τους κατοίκους της πόλης της Χίου, πρωτεύουσας τού νησιού. Μοίρασε τη γη σε Πόντιους εποίκους, που εγκατάστησε εκεί.

Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ πήρε τη Βερενίκη ως 3η σύζυγό του. Εδώ σε αργυρό τετράδραχμο εξαίρετης τέχνης, ο βασιλιάς φέρει διάδημα. Στην άλλη όψη ο Πήγασος με τον ήλιο και τη σελήνη αριστερά· επιγραφή ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΟΥ ΕΥΠΑΤΟΡΟΣ.

Κάποια στιγμή συνάντησε τη Βερενίκη, που ήταν από την πόλη της Χίου. Την έκανε αρχικά ερωμένη του και μετά τρίτη σύζυγό του. Λίγα είναι γνωστά για τη σχέση τους. Υπάρχει η πιθανότητα ο βασιλιάς να μετονόμασε την πόλη της Χίου σε Βερενίκεια προς τιμήν της. Η πόλη έφερε το όνομα της Βερενίκης, ώσπου οι Ρωμαίοι προσάρτησαν τη νήσο το 85 π.Χ..

Περί το 72/71 π.Χ. ο Πλούταρχος αναφέρει, ότι ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ πρόσταξε στα μέλη της οικογένειάς του να αυτοκτονήσουν για να μην αιχμαλωτιστούν από τον Ρωμαίο ύπατο Λ. Λ. Λούκουλλο, που ερχόταν κατόπιν του. Η Βερενίκη αποφάσισε να δηλητηριαστεί· η μητέρα της, που ήταν δίπλα της, ζήτησε να το μοιραστούν. Το δηλητήριο σκότωσε τη μητέρα της, που ήταν γηραιότερη, όχι όμως τη Βερενίκη, έτσι στραγγαλίστηκε από έναν φρουρό τού ανακτόρου.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε τον Μιθριδάτη ΣΤ΄ τού Πόντου ως η 3η σύζυγός του. Δεν αναφέρονται τέκνα.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Plutarch (1844). The civil wars of Rome: select lives. Translated by Long, George. Charles Knight & Co. p. 67.
  • Mayor, A. (2009). The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy. Princeton University Press.
  • Getzel, Cohen M. (1995). Hellenistic settlements in Europe, the islands, and Asia Minor. University of California Press. p. 141.