Αχιλιασμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αχιλιασμός καλείται στην χριστιανική εσχατολογία η ερμηνεία των «χιλίων ετών» που αναφέρονται στο εδάφιο Αποκάλυψη 20:2. Σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία, η ουράνια —συμβολικά «χιλιετής»— βασιλεία του Ιησού Χριστού έχει ήδη αρχίσει και ταυτίζεται με την μακραίωνη περίοδο κατά την οποία η επίγεια χριστιανική εκκλησία υφίσταται και ασκεί εξουσία. Ταυτόχρονα, απορρίπτει την άποψη της μελλοντικής χιλιετούς διακυβέρνησης του Ιησού Χριστού με σάρκινο σώμα στη γη για μια περίοδο κατά γράμμα χιλίων ετών.

Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λέξη "αχιλιασμός" είναι απόδοση στα ελληνικά του αγγλικού όρου amillennialism και είναι σύνθετη, από το στερητικό α και το χιλιασμός. Συνώνυμος είναι ο αγγλικός όρος nonmillennialism. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον όρο no millennialism που αναφέρεται στην άρνηση οποιασδήποτε εσχατολογικής ερμηνείας των προφητικών βιβλίων του Δανιήλ και της Αποκάλυψης[1].

Κάποιοι αποδοκιμάζουν τη χρήση όρου αχιλιασμός διότι τονίζει τις αρνητικές διαφορές σε σχέση με τον προχιλιασμό αντί να δίνει έμφαση στις θετικές δοξασίες που αφορούν την χιλιετία. Αν και σε περιορισμένο βαθμό, κάποιοι χρησιμοποιούν τους όρους παροντικός χιλιασμός (nunc-millennialism, κατά λέξη «χιλιασμός τού τώρα») ή υπαρκτός χιλιασμός[2].

Διδασκαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αχιλιασμός διδάσκει ότι η Βασιλεία του Θεού δε θα εγκαθιδρυθεί με φυσικό τρόπο στη γη μέσω κάποιας χιλιετούς επίγειας διακυβέρνησης, αλλά ότι

  • ο Ιησούς Χριστός είναι παρών βασιλεύοντας από τον ουρανό, καθισμένος "εκ δεξιών" του Πατρός
  • ο Χριστός είναι και θα παραμείνει με την χριστιανική Εκκλησία μέχρι τη συντέλεια του κόσμου, όπως υποσχέθηκε κατά την Ανάληψη
  • η (συμβολική) χιλιετία έχει αρχίσει με την Πεντηκοστή, όπως φαίνεται από την επιστολή του αποστόλου Πέτρου, στην οποία χρησιμοποιείται η προφητεία του Ιωήλ για τον ερχομό της βασιλείας, για να καταδειχθεί τι συνέβαινε
  • και γι' αυτό, η χριστιανική Εκκλησία και η διάδοση του ευαγγελίου είναι η βασιλεία του Χριστού.

Οι αχιλιαστές παραθέτουν εδάφια της Αγίας Γραφής στα οποία η βασιλεία αναφέρεται ως μη επίγεια: Το Ματθ. 12:28, όπου ο Ιησούς αναφέρει την εκδίωξη των δαιμόνων που κάνει ως απόδειξη ότι η βασιλεία του Θεού έχει έρθει πάνω τους,[3] το Λουκ. 17:20-21, όπου ο Ιησούς προειδοποιεί ότι η έλευση της βασιλείας του Θεού δεν μπορεί να παρατηρηθεί, κι ότι είναι μέσα τους, [4] και το Ρωμ. 14:17, στο οποίο ο Παύλος χαρακτηρίζει τη βασιλεία του Θεού ως κάτι που έχει σχέση με τις πράξεις των Χριστιανών.[5]

Συγκεκριμένα, θεωρούν τις αναφορές σε χίλια έτη ως συμβολική έκφραση της απόλυτης συμπλήρωσης της βασιλείας του Θεού, όπως οι «χίλιοι λόφοι» που αναφέρονται στον Ψαλμό 50,10 και των οποίων τα ζώα ανήκουν στον Θεό, [6] είναι όλοι οι λόφοι, και οι «χίλιες γενεές» στο 16:15 του Βιβλ. 1 των «Παραλειπομένων» (ή «Χρονικών»), είναι όλες οι γενιές. [7]

Ο αχιλιασμός συνδέεται συχνά με τον ιδεαλισμό στη χριστιανική εσχατολογία, καθώς και οι δυο δίνουν συμβολικές ερμηνείες σε πολλές προφητείες της Αγίας Γραφής και ιδιαίτερα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.

Ο αχιλιασμός διδάσκει επίσης ότι το δέσιμο του Σατανά στην Αποκάλυψη έχει ήδη συμβεί, ότι εμποδίζεται να «πλανήσει τα έθνη» μέσω της παρεμπόδισης της διάδοσης του Ευαγγελίου. Αυτό είναι και το μόνο δέσιμο που θα πάθει σε όλη την Ιστορία: οι δυνάμεις του Σατανά δεν θα απωθηθούν σταδιακά από τη βασιλεία του Θεού με την πρόοδο της Ιστορίας, αλλά θα παραμένουν τόσο ενεργές όπως ήταν πάντα, μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού, γι' αυτό καλό και κακό θα παραμένουν στην Ιστορία με ανομοιογενή δύναμη. Αυτό έχει οδηγήσει κάποιους μεταχιλιαστές να κατηγορήσουν τους αχιλιαστές (και τους προχιλιαστές) ότι είναι απαισιόδοξοι. Οι αχιλιαστές ανταπαντούν ότι οι παραβολές των ζιζανίων και του διχτυού δείχνουν ότι οι καλοί και οι κακοί θα διαχωριστούν μόνο στο τέλος του κόσμου.

Υπέρμαχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον αχιλιασμό δίδαξε κυρίως ο Αυγουστίνος Ιππώνος τον 4ο αιώνα και ήταν μια άποψη που είχαν πολλοί Χριστιανοί σε όλη την εκκλησιαστική ιστορία. Η ιδεαλιστική τάση του Ωριγένη να θεωρεί μόνο το πνευματικό ως πραγματικό, τον οδήγησε στο να καταπολεμήσει τον «χονδροειδή»[8] ή «ανώριμο»[9] χιλιασμό. Ο Κλήμης Αλεξανδρείας και ο Ευσέβιος Καισαρείας είχαν επίσης εκφράσει αχιλιαστικές απόψεις. Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, ο οποίος παρουσίασε χιλιαστικές τάσεις στη θεολογία του, στο έργο του "Διάλογος με τον Εβραίο Τρύφωνα" στο κεφ. 80, παρατηρεί τα εξής:

Παραδέχτηκα προηγουμένως ότι εγώ και πολλοί άλλοι είμαστε αυτής της γνώμης, και (πιστεύω) ότι κάτι τέτοιο θα λάβει χώρα, όπως βέβαια γνωρίζεις. Αλλά από την άλλη, σου κοινοποίησα ότι πολλοί που ανήκουν στην αγνή κι ευσεβή πίστη, και είναι αληθινοί Χριστιανοί, σκέφτονται αλλιώς.[1]

Ο αχιλιασμός είναι η επικρατούσα άποψη στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως επίσης και στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Παρότι δεν έχει καθοριστεί επίσημα, η Αγία Έδρα έχει πει ότι δεν είναι ασφαλές να διδάσκεται ο προχιλιασμός («premillennialism is not safe to teach»,[2]). Ο αχιλιασμός συνδέεται επίσης συχνά με πιο συντηρητικούς Προτεστάντες, όπως αυτούς στις λουθηρανικές, μεταρρυθμισμένες και αγγλικανικές εκκλησίες. Πολλοί, αλλά όχι όλοι, οι Μερικοί Προτεριστές είναι αχιλιαστές. Οι Προτεστάντες και οι ιδεαλιστές αχιλιαστές έχουν από καιρό σε καιρό κατηγορηθεί ότι ερμηνεύουν υπερβολικά πνευματικά κάποια σημεία της Βίβλου, και θεωρούνται από κάποιους που ερμηνεύουν μεγάλο μέρος της Βίβλου κυριολεκτικά, ως πολύ φιλελεύθεροι στην ερμηνεία τους.

Ο αχιλιασμός είναι αντίθετος με τον μεταχιλιασμό, στον οποίο κάποιοι θεωρούν τη «χιλιετή βασιλεία» κυριολεκτικά, και κάποιοι άλλοι όχι, και με τον προχιλιασμό στον οποίο όλοι σχεδόν πιστεύουν ότι η «χιλιετής βασιλεία» θα συμβεί κυριολεκτικά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Religious Tolerance Organization: Αρχειοθετήθηκε 2016-03-14 στο Wayback Machine. Eschatology, End Times, and Millennialism: Competing Theories.
  2. Anthony Hoekema, "Amillennialism"
  3. Ματθ. 12:28 Αλλ' εάν εγώ δια πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία του Θεού.
  4. Λουκ. 17:20-21 Ερωτηθείς δε υπό των Φαρισαίων, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, απεκρίθη προς αυτούς και είπε: Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού ούτως ώστε να παρατηρείται. Ουδέ θέλουσιν ειπεί, ιδού εδώ είναι, ή ιδού εκεί. Διότι ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών"
  5. Ρωμ. 14:17 Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω.
  6. Ψαλμ. 50,10 Διότι εμού είναι πάντα τα θηρία του δάσους, τα κτήνη τα επί χιλίων ορέων.
  7. Μνημονεύετε πάντοτε της διαθήκης αυτού, των λόγων των οποίων προσέταξε εις χιλίας γενεάς.
  8. «rude chiliasm» ,The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, τομ.8, σελ. 273
  9. "crude", The Anchor Bible Dictionary (1997) άρθρο "Chiliasm", The Labyrinth of the World and the Paradise of the Heart (Johann Amos Comenius, ed. 1998) σελ. 42 και Jews and Christians: The Parting of the Ways, A.D. 70 to 135 (James D. G. Dunn, 1999) σελ. 52.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί δεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]